KARAL

1. BÖLÜM

Herkese merhaba, kendimi tanıtarak başlamak istiyorum. Ben R.E.A bana bu şekilde seslene bilirsiniz hiç sorun yok. Bu kitaptan çok ümitliyim inşallah tıkanıpta bu kitabı yarıda bırakmam yoksa üzülürüm. Karakter tanıtımı yapsammı diye çok düşünüyorum lütfen fikir verin ama hikayede zaten karakterleri çok iyi tanıyacaksınız. Ama istenirse tabikide yaparım. Gene çok konuştum ama ne yapayım huyum bu huyum kurusun :) hadi hikayeye geçelim...

Çarşamba Sabahı.

'Din don.'

"Kim o?"
"Benim." Ne kadarda yaratıcı bir cümleydi. Kapıyı açan yengeme gülümsememi göstererek içeri girdim. İçerde ki muhtemelen abimin başını yiyen bir Çınar vardı. "Alina noldu?" Yengemin sorusu üzerine ellerimi bilmiyorum ki dercesine yukarı kaldırdım.

"Ah bende bir bilsem." Sırıtarak söylemiştim bunu. Salona doğru yürüyüp abimin yanına gittim. "Hoş geldin kız. Sen buralara uğrarmıydın!" Ayağıma doğru bir lego parçası atmıştı sevgili abiciğim. "Ya abi!" Sanki hiç gelmiyoz! "Ney abisi ney!?" İkinci bir lego daha gelmişti.

"Babam yolladı beni." Üçüncü legoyu yiyecektim ki Çınar sağolsun abimin elindeki legoyu alıp yaptığı kuleye koydu. "Sebep?" Bir abime bir yengeme baktım. Yengem sonra yürüyüp mutfağa yönelmişti. Biraz sessiz kaldım. "La bebe söyle da."

Abi şive kurumu konuştu gene!

"Tatile gidiyoruz!" Elimle gür bir alkış tuttum. Ben alkışlayınca Çınar da alkışladı. "Hayırdır yengem neymiş bu tatil?" Elindeki tepside iki çay iki limonata olan bardakları sehpanın kenarına koyup yanıma oturdu.

"Babam şirketinde pozisyon değiştirdi. Onu kutlamak içinde otelde tatil yapacağız." Çınar kucağıma gelip oturdu ve limonatayı gösterdi. "Hala hala bu!" Elime limonatayı alıp Çınara verdim. "Valla iyi olmuşta biz gelemeyiz be abim." Yengemde kafasını salladı. "Aa? Nedenmiş o?" Bunun üzerine yengem. "Annem hastalanmış bitanem onun yanına Manisaya gideceğiz." İşte bu kötü oldu...

"Valla iki dünürün arasına tövbe de girmem ben beğ!" İsyan edercesine bakmıştım. Babalar hadi neysede anneler hiç çekilmiyordu. Tatile abimgilin gelemeyeceğini ve bunun sebebinin Fatma hanımın olduğunu annem bir öğrenirse o tatili hem bana hem babama hemde tatilde olmayan abimgilin burnundan getirirdi.

"Yapmak zorundasın kardeşim."
"Yapamam abi!"

"La bir yalan uyduru ver Yalancılar Kraliçesisin sen bişey olmaz."

"Aa dediğin laf oldumu şimdi abi?"

Abim kafasını sallayıp çayından bir yudum aldı. "Abim şirketten izin alamıyormuş dersin olur biter." Onu demek kolayda annem gene yer beni...

&
&
&

Ne hikmetse abim beni ikna etti hatta ben eve giderken yolda annemi aramış durumu kendisi anlatmıştı.

Kapının ziline basıp annemin gelmesini bekledim. Annem kapıyı açınca hazırlandığını gördüm. İçeri girerken sorar gözlerle baktım. "Bugün akşam çıkalım yola dedik." Kafamı salladım. "Abimgil gelemiyor şirketi aradı falan ama yok iş gereği önemli toplantılar varmış iptalde edemezlermiş." Annem kafasını salladı. "Biliyorum sen gelmeden az evvel abin aradı konuştuk." Şükür fazla tepki yok. "Bidakine gelecekler ve o iş yeriyle bizzat ben konuşucam!" Söylene söylene odasına çıkmıştı. Ohh iyi bunada şükür.