Part-1
က်ေနာ့္နာမည္ ဂြန္ခ်င္း .....
မိဘမဲ့တစ္ေကာင္ႂကြက္...တစ္ေကာင္ႂကြက္ေတာင္မွ႐ိုး႐ိုးတစ္ေကာင္ႂကြက္မဟုတ္ဘူး ငယ္ငယ္ေလးထဲကေဂြးေစ့ထုတ္ခံထားရတဲ့မ်ိဳးကန္းတစ္ေကာင္ႂကြက္ေလးေပါ့ကြယ္...။
အျဖစ္ကဒီလို....
ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္းေတာင္မသိလိုက္ရတဲ့ ေမြးသမိခင္ေက်းဇူး႐ွင္ကက်ဳပ္ကို နန္းတြင္းမွာအခစား၀င္ရတဲ့ကုန္းကုန္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အိမ္ေ႐ွ႕မွာစြန္႔ပစ္ထားခဲ့လို႔ က်ဳပ္ဘ၀ကိုကုန္းကုန္းႀကီးကစာနာသနားေသာအားျဖင့္ေကာက္ယူေမြးစား .... အဲ့လိုေမြးၿပီး လူမွန္းသိတက္တဲ့အရြယ္လည္းေရာက္ေရာ က်ဳပ္ကိုမ်ိဳးမေအာင္တဲ့လူတစ္ေယာက္အျဖစ္အတင္းသြပ္သြင္းလို ့ သူခစားရာနန္းေတာ္ႀကီးမွာသူ႔နည္းတူကုန္းကုန္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္ေလ...။
အခုလည္း သူအျငိမ္းစားမယူခင္ က်ဳပ္ထက္ပိုေတာ္ပိုထက္တဲ့အရြယ္တူကုန္းကုန္းေတြၾကားထဲကမွ ဖိတ္ခ်င္းဖိတ္ကိုယ့္အိတ္ထဲဖိတ္ဆိုသလိုပဲက်ဳပ္ကိုသီးသန္႔ေရြးေခၚၿပီး မေန႔တစ္ေန ့ကမွနန္းတက္တဲ့ဘုရင္ ၀မ္ရွီယန္ ဆီအခစား၀င္ဖို႔အတြက္ေခၚလာတယ္ေလ...။
ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းဆိုတာဘာမွန္းမသိေလာက္ေအာင္မ်က္ႏွာေၾကာမာခဲ့တဲ့က်ေနာ္ အခု မင္းႀကီးရဲ႕အိပ္ခန္းေဆာင္ေ႐ွ႕မွာ ရပ္ေနရင္းအလိုလိုေၾကာက္ဒူးတုန္ေနသည္...။ ၿပီးေတာ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းအႀကိမ္ႀကိမ္အားေပးေနမိသည္...။
အားတင္းထားဂြန္ခ်င္း...အားတင္းထား...။
ထိုခ်ိန္ ကုန္းကုန္းႀကီးမွ....
" မင္းႀကီး...က်ေနာ္မ်ိဳးဂြန္၀ူးမင္းျကီးထံအခစား၀င္ပါတယ္..."
ထိုသို႔ေျပာဆိုလိုက္ၿပီးတာနဲ႔ကုန္းကုန္းက ေခါင္းကိုငံု႔ကာ မလႈပ္မယွက္ရပ္ေနတာမို႔က်ေနာ္လည္းထိုနည္း၎ပင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးရပ္ေနမိသည္...။
ထိုသို႔အတန္ၾကာရပ္ေနရၿပီးမွ....ခန္းေဆာင္အတြင္းက ၾကည္လင္ျပတ္သားတဲ့အသံတစ္သံကိုၾကားလိုက္ရသည္...။