Part-25
သူကိုယ္တိုင္ကဒီမိန္းမစိုးေလးအေပၚဘယ္လိုဘယ္ပံုအျပစ္ေပးရမလဲဆိုတာ ေတြးမိသည့္အတိုင္း အနမ္းမမည္ေသာအနမ္းတစ္ခုျဖင့္ သူ၏အျပစ္ေပးျခင္းကိုစတင္လိုက္သည္...။
အျပစ္ေပးျခင္းျဖစ္တာေၾကာင့္သူ၏အနမ္းတို႔သည္မသိမ္ေမြ႔ပဲ ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွသည္...။ သို ့ေသာ္ဂြန္ခ်င္းသည္တံု႔တံု႔မ်ွမလႈပ္႐ွားလာပဲ ဒီအတိုင္းေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ေနခဲ့ကာ သူ႔အားနမ္း႐ိႈက္ေနေသာ၀မ္႐ွီးယန္၏မ်က္ႏွာကိုသာမ်က္လံုးပယ္မတက္စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္...။
ထိုအျဖစ္ေၾကာင့္၀မ္႐ွီးယန္သည္သူ၏အနမ္းတို႔ကိုရပ္တန္႔ပစ္လိုက္ကာ သူ႔အားျပဴ ူးၾကည့္ေနပါေသာဂြန္ခ်င္းအား မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လ်ွက္သားစိုက္ၾကည့္လ်ွက္ေမးလိုက္သည္...။
" ဘာလဲ...ဒါကိုလည္းမႀကိဳက္ျပန္ဘူးလား...အႏိုင္က်င့္သလိုခံစားရတုန္းပဲလား..."
ဂြန္ခ်င္းသည္တုန္႔တုန္႔မ်ွမလႈပ္... သူ ့အားအစဥ္တစိုက္ေငးၾကည့္ေနခဲ့သည္...။ ထို႔ေၾကာင့္၀မ္႐ွီးယန္သည္ သူ၏လက္အတြင္းဆုတ္ကိုင္ထားေသာဂြန္ခ်င္း၏ဆံႏြယ္တို႔ကို ပိုၿပီးတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုတ္ကိုင္လိုက္ကာ ထပ္ေမးဖို႔အတြက္ဟန္ျပင္လိုက္ခ်ိန္ ဂြန္ခ်င္းသည္ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလိုအသိျပန္၀င္လာခဲ့ကာ သူ႔ဆံပင္ေတြကိုဆုတ္ကိုင္ထားေသာ၀မ္႐ွီးယန္၏လက္ကိုအေပၚကထပ္ကိုင္လ်ွက္ေျဖေလ်ာ့ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုေတာ့သည္...။
" နာ...နာတယ္...အ႐ွင္..."
" နာလား...နာရင္ဘာလို႔ခုဏကငါကိုယ္ေတာ္ေမးတာကိုမေျဖလဲ..."
အဲ့ဒီေတာ့မွ သူေၾကာင္ေနခဲ့စဥ္က ၀မ္႐ွီးယန္ေမးခဲ့ေသာေမးခြန္းကိုသတိရသြားကာ သူခ်က္ခ်င္းပဲျပန္ေျဖဖို္ ့ျပင္ေတာ့သည္။
" က်...က်ေနာ္မ်ိဳးကတစ္မ်ိဳးေတြးေနမိတာပါအ႐ွင္...ဟိုေလ...က်ေနာ္မ်ိဳးတို႔သာမန္လူေတြအိပ္ယာထရင္အာခံတြင္းအနံအနည္းငယ္ဆိုးတက္ၾကေပမယ့္ အ...အ႐ွင္ကေတာ့အဲ့သလိုမဟုတ္ပဲ ၾကာပန္းနံ႔လိုလိုဘာလိုလိုသင္းေနလို႔ပါအ႐ွင္..ဒါေၾကာင့္အ႐ွင္ဘာေဆး၀ါးအေမႊးနံသာေတြမ်ားသံုးလဲစဥ္း..စဥ္းစားေနမိတာပါ..."
