10.Bölüm🧚🏻‍♀️

17.8K 1.1K 204
                                    

Peri

"Kaan sakın kavga etmiyorsun. Yüzünde, vücudunda tek çizik olsun bak ben sana ne yapıyorum. "

Kaan saçımı karıştırıp "Merak etme. Şu karaktersiz için kendimi yormam. Daha prova yapacağız." dedi.

Rahat bir nefes verip bize yaklaşan Cem'e döndüm.
Cem , geçen sene Kaan ile kavga eden biriydi. O da bu okuldaydı ama dönem başında kaydını sildirip ailesi ile yurt dışına gidecekti. Aslında başlarda iyi anlaşıyorduk ama bir gün tartışmaya başladılar. Nasıl ve niye tartıştıklarını anlamamıştım ama Kaan az kalsın merdivenlerden düşecekti. Neyseki Hakan yanındaydı da bir şey olmamıştı.

"Sizi gördüğüme sevindim okul arkadaşlarım." ona göz devirirken Kaan "Biz hiç sevinmedik. Hoş gelmedin ve görüşmemek üzere." deyip kolumdan tuttu ve yanından uzaklaştık.

"Maalesef Kaancığım artık beraberiz. Geri döndüm." bağırınca Kaan ona dönüp "Siktir git lan." dedi.

Okul bahçesinde fazla öğrenci yoktu. Olanlarda bize dönmüştü. Kaan'ı kolundan çekiştirip Bartuların yanına geçtim.

Bartu, Batu ve Yağız bize dönmüştü. Bartu "O kimdi?" deyince "Geçen sene bu okulda olan biri. Tekrardan gelmiş." dedim.

"Tanışıyor musunuz ?" Batu'yu onaylayıp "Evet ama samimiyetimiz yok." dedim. Eskiden arkadaştık sadece...
Yağız ise sessiz kalıp bizi izliyordu.

"Neyse ben dans provası için bir yere gideceğim. Serpil Hanım'a mesaj attım zaten." dedim.

"Tamam o zaman. Eğer çantan ile işin yoksa bana ver eve götüreyim. Boşuna ağırlık taşıma." Bartu' ya gülümseyip "Çok sağ ol." dedim ve çantamdan cüzdanımı çıkarıp ona verdim.

Kaan ile yanlarından ayrılıp yürümeye başladık. Benim ve Kaan'ın orada küçük bir dolabı vardı. Sağ olsun Azat abi bize vermişti. İçinde eşofmanlarımız olduğu için eve gitmemize gerek yoktu.

&

"Hakan ayağıma basma."

"Kızım sende benim ayağıma basıyorsun."

"Ben basıyorum diye sende mi basacaksın?"

"İkinizde susun be ! Başım şişti."

"Selim gelirsem oraya tövbe tövbe. "

Ben , Kaan ve Ayşe onlara gülerken onlar halen tartışmaya devam ediyordu.

"Ya Ayşe ve Selim ne güzel öğrenip köşeye çekildiler. Biz niye yapamıyoruz?" Ebru'nun isyanı ile Selim uzandığı yerden bağırdı.

"ÇÜNKÜ BİZ MÜKEMMELİZ."

Oturduğum yerden ayağa kalktım. Bir saatten fazladır dans provası yapıyorduk. Ben ve Kaan çoğu hareketi bildiğimiz için zorlanmamıştık . Selim ve Ayşe'de çabuk kavramıştı ama Hakan ve Ebru...

Ayrı ayrı güzel dans ediyorlar ama yan yana gelince bir kargaşa çıkıyor.
Yanlarına yaklaşıp ne yapmaları gerektiğini söyledim. Yarım saatin sonunda daha iyi dans etmeye başladılar.

Son kez hepimiz yan yana gelip kamerayı açtım. Kaan'da müzik açınca dans edip şarkı söylemeye başladık.

Yorgunlukla kendimizi yere attık. Bugünlük yeterdi. Yarın da prova yapsak tamamdı.

Üçüz Derken Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin