Salvatore | DRARRY

Altıncı Yıl: Buz Gibi Bir Noel

Harry'nin şüphelerinden emin olmasının üzerinden bir hafta geçmişti. Olaydan hemen sonra Noel tatili için Harry yine Kovuk'taydı ve bu bir hafta boyunca kimseye Draco'nun bir Ölüm Yiyen olduğundan bahsetmemişti. Sürekli düşünceli ve durgundu. Fleur bir kaç kez komik aksanıyla gözlüklü büyücüyü güldürmek istese de başaramamıştı.

Yanan şöminenin önünde öylece ateşi izliyordu. Ateşin dansına o kadar odaklanmıştı ki Ron'un omzuna dokunmasıyla kendisine geldi. Bayan Weasley'nin görevleri asla bitmiyordu.

"Demek Snape ona yardım öneriyordu? Kesinlikle yardım öneriyordu?"

"Eğer bir kez daha sorarsan bu Brüksel lahanasını kafana yapıştıracağım." dedi Harry.

"Sadece duyduklarımı garantiye alıyorum." dedi Ron.

Kovuk'un mutfağının lavabosunda ayakta durarak Bayan Weasley için Brüksel lahanasından bir dağın kabuklarını soyuyorlardı. Kar önlerindeki pencereye doğru savruldu.

"Evet, Snape ona yardım öneriyordu." dedi Harry. "Malfoy'un annesine onu koruyacağına söz verdiğini, Kırılmaz Ant ya da onun gibi bir şey yaptığını söyledi."

"Bir Bozulmaz Yemin" dedi Ron, şaşırmış görünüyordu. "Yoo, yapamaz... Emin misin?"

"Evet, eminim" dedi Harry "Neden, ne demek istiyorsun?"

"Şey, Bozulmaz Yemin'i bozamazsın..."

"Garip kaçacak ama bu kadarını anlayabildim. -Eğer bozarsan sonra ne olur?"

"Ölürsün" dedi basitçe Ron.

"Fred ve George ben beş yaşındayken bana bir tane yaptırmayı denemişlerdi. Neredeyse yaptım da babam bizi bulduğunda Fred'in ellerini tutuyordum. Babamın aklı başından gitti." dedi Ron, gözlerinde hatırlar bir bakışla.

"Babamı annem kadar kızgın sadece o zaman gördüm. O zamandan beri Fred'in sol baldırı asla aynı görünmedi."

"Evet, şey Fred'in sol baldırını geçelim-" dedi yüzünü ekşiterek olaydan koptuğunu fark etmişti.

"Efendim?" dedi Fred'in sesi, ikizler mutfağa girdiğinde. "Ahhh, George, şunlara da bak hele. Elleriyle bıçakları kullanıyorlar. Çok yaşasınlar."

"İki ay ve birkaç gün sonra 17 yaşında olacağım." dedi Ron aksice "Ve ondan sonra sihirle yapabileceğim."

"O günü dört gözle bekliyor olacağız..." dedi George, mutfak masasına oturup ayaklarını masanın üzerine koyarken "Ama öncelikle bunu izleyelim -ahh işte bu fevkalade!"

"Bunu bana sen yaptırdın!" dedi kızgınca Ron, kesik başparmağını emerken. "Sen bekle,17 yaşıma geldiğimde-"

"Eminim şimdiye kadar var olduğu bilinmeyen sihirli yeteneklerinle gözlerimizi kamaştıracaksın." dedi Fred esneyerek.

"Ve şimdiye kadar konuşulmayan romantik yeteneklerini de,Ronald" dedi George. "Ginny'den duyduğumuza göre sen ve -eğer aldığımız bilgi yanlış değilse- Lavender Brown isimli genç bayan hakkındakiler nedir?"

Ron biraz pembeleşti ama Brüksel lahanalarına dönerken rahatsız olmuş gözükmedi. "Kendi işinize bakın!"

"Ne harika bir cevap" dedi Fred. "Hayır. Bizim bilmek istediğimiz... Nasıl oldu?"

"Ne demek istiyorsun?"

"Kızcağız kaza ya da başka bir şey mi geçirdi?"

"Ne?"

"Şey, nasıl bu kadar büyük bir beyin hasarı geçirdi?"

Ron'un Brüksel lahanası bıçağını Fred'e fırlattığını ve Fred'in asasının tembel bir hareketi ile bıçağı kâğıt bir uçağa dönüştürdüğünü o anda odaya giren Bayan Weasley gördü.