Ateşten kader

Okuldan önce

Sabah annemin çalıştırdığı o lanet süpürge yüzünden uyandım. Hayır, yani bütün hafta içi eline bez almayan annemin haftasonları ruhuna temizlik perileri falan geliyordu.

Kendi kendime mızmızlanıp yataktan doğrulduğumda bel ağrımdan kendimi tekrar yatağa atmak zorunda kaldım. Eftalya elini yüzüme attığında onun elini ittim. Nasıl bu sese karşı bu kadar duyarsızdı?

Başım da ağrıyordu. Gece boyu pişti atmış da uyumamış gibi hissediyordum, hiç dinlememiştim.

Eftalya'yı aniden ittirdiğimde yataktan düştü. Gözlerini açıp şaşkınlıkla bana baktığında kahkaha atmadan duramadım. O da gülmeye başladığında annem birden içeri daldı. Çok garip göründüğümüzün farkındaydım ama annemin bakışlarından sandığımdan daha garip gözüktüğümüz kanaatına vardım.

"Kızım yerde ne işin var? " Dediğinde ikimiz yine bir kahkaha attık. Annem de klasik 'gençleri anlamak zor' isimli konuşmalarını mırıldanarak odadan çıktı. Eftalya ile kalktık ve silme bir şekilde odayı topladık. Eftalya'ya bugün motor alacağımı söylediğimde beraber gitmeyi teklif etti bende elbette kabul ettim.

Giyinip annemin yanına uğrayıp -motor için para isteyip- evden çıktık.
Erem abi gelince beraber bir galeriye gittik ve R6 model motoru aldık.

Erem abi dönüşte motoru kullanmayı teklif etti. Ben de arabanın sürücü koltuğuna kuruldum ve eve gittik. Yeni motorum için çok heyecanlıydım. Doğrusu okula motorla gidip gitmemek arasında kalıyordum. Okula motorla gitmek biraz görgüsüzlük gibi gelmişti. Bir de ilk günümdü.

Bu düşüncemi Eftalya ile paylaştığımda kocaman bir kahkaha attı. Neden attığına baktığımda bir kez daha kahkaha attı. "O aslan bakışlarının altında uysal ve düşünceli bir kedi yatıyor. " Kaşlarımı çalarak ona baktığımda " Bana hiç öyle bakma yavru kediye benziyorsun. Güzelim boşuna uğraşma bana geçmez bu bakışlar." Hayretle gülüp önüme döndüğümde " Ne görgüsüzlüğü kızım? Motorum var motorla gidiyorum yani ne? Bir kere kime ne? Hem okula motorla gelen birkaç kişi daha vardı galiba. Girişte görüyordum. "

Bu da demek oluyordu ki ben de motorla gidecektim.

💫🔥💫🔥💫🔥💫🔥

Sonunda kendimi rahat yatağıma atabilmiştim. Gözümü kapattığımda yarınki okul günümüz düşünerek mutlu olmaya çalıştım.

O SIRADA ATEŞ KARAHAN

Eve doğru yola çıkmıştım. Motorda son gaz gidiyordum ki telefonumun çaldığını duydum. Gözümü telefonumun ekranına çevirdiğimde bilinmeyen numaranın aradığını gördüm. Bu da kimdi? Ben bilinmeyen numaraları engellemiştim.

İçim kuşkulandığı için sert bir hareketle sağa çektim ve telefonu elime alıp açtım ve karşıdan cevap gelmeden "kimsin? " Diye sordum.

"Çok yakından tanıdığın birisiyim evladım. "

Hassiktir lan. O şeref yoksunu şerefsiz hapisteydi.

" Na-nasıl"

"Ben her zaman intikamımı alırım evladım. Tam yandı dediğiniz zaman küllerimden doğarım. "

"Benden ne istiyorsun? "

"Senden ne istediğimi biliyorsun. "

"Beni öldürmek istiyorsun. "

"I-ıh yanlış cevap. Senin canını yakmak istiyorum ve senin canını seni öldürerek yakamam. Senin sevdiklerini geberteceğim. Sen benim sevdiğimi öldürdün bende aynısını yapacağım. "

"Bulabilirsen hay hay. Sevdiğim birisini bulabilirsen öldür onu. Senden korkmuyorum şerefsiz. Canın cehenneme. "
Dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Ondan korkmadığımı söylemiştim ama ondan ölesiye korkuyordum. Bana bir şey yapmasından değil. Atlas, Adel ve Mert'in canını yakmasından korkuyordum.

💫🔥💫🔥💫🔥💫🔥

Bölüm bittii. Asıl konuya hala giremedim ama uzuun zamandır bölüm atmadığım için bu kadarla idare edersiniz artık. Aynı anda birden fazla kitaba başladığım için yetişemiyorum affola.

Yorum yapıp oy verirseniz sevinirim