O GÜN

korkutan haber

Yazarın gözünden

Ela hemen ne hastanesi bir şey mi oldu? diye bağırdı titreyerek.Korkmuştu hastane ve berk ne alakaydı.Belki çok ağır değidir durumu diyerek teselli etmeye çalıştı kalbi onu.Ama o kalbini duyamayacak kadar korkmuştu o an.Berk’in arkadaşları ilk başta anlam veremedi kızın bu tavırlarına kıza neydi ki daha kızın ismini bilmiyolardı ve Berk’in arkadaşı da değildi bu kız emindiler.Berk’in arkadaşı Ahmet ona cevap veren tek kişi oldu

Ahmet-Motor kazası geçirdi Berk ve şuan hastanede durumu baya ciddi ama bizde tam bilmiyoruz ne olacağını.

Ela hiçbir şey söylemeden oradan hemen ayrıldı başından aşağı resmen kaynar sular dökülmüştü.Nasıl yani ona kavuşamayacak mıydı? onun kokusunu bir an bile olsa doyasıya çekemeyecek miydi? ona sarılamayacak mıydı? Bu kadar mıydı herşey,hayatın ona garezi mi vardı bu kadar mı şanssızdı?Bu soruları kendi kafasında sorarken birden durdu ve kendisine küfür etti.Ne kadar da aptaldı hangi hastane diye sormamıştı. Hemen koşar adımlarla geri döndü ve koşarak arkadaşlarının  yanına gitti ve hangi hastane diye bağırdı.Berk’in arkadaşları beklemediği için irkildi ve tekrar Ahmet cevapladı’’Özel Ataköy Hastanesi’’ Arkadaşları bir an acılarını unutup bu kız kimdi diye sordular birbirlerine.Bir anda ortaya çıkan bu kız Berk’le neden bu kadar ilgiliydi?Sonrasında omuz silktiler ve Berk hakkında konuşmaya daldılar.

Ela koşar adımlarla sınıfa gitti ve çantasını aldı bu okuldan hemen çıkıp tek aşkının,onu yaşama bağlayan aşkını,yaşama bağlamaya gitmek istiyordu.Okuldan hiç kaçmamıştı,nasıl kaçacağını pek bilmiyordu ama arka bahçede çok insan olmadığını biliyordu o yüzden arka bahçeye gitti ve demirlerden atlaması lazımdı bunu nasıl yapacağını bilmiyordu ve yüksekten korkuyordu ama o an pek sağlıklı düşünmüyordu.Çevrede birkaç insan vardı onların gitmesini bekledi şoktan ağlayamıyordu sadece hemen o hastaneye gidip onu görmek istiyordu.Bu insanlar ne zaman gidecekti?O anda herkesten nefret etti buradan hemen gitmesi lazımdı.Küçük hayatının büyük aşkına gitmesi lazımdı onu görmesi gerekti.

Ela'nın gözünden

İnsanlar gidince hemen okulun demirlerinden atladım.O sırada birisi ’’ dur nereye’’? diye bağırdı ama benim umurumda değildi.Yere çok kötü düşmüştüm.Dizim acıyordu akan kanları görebiliyordum.Ama koşar adımlarla hemen anayola çıktım taksiye binip hastanenin ismini söyledim.Stresten ve korkudan bacağım titriyordu.Ara sıra taksicinin anlamsız bakışlarıyla karşılaşıyordum ama hiçbirşey umurumda değildi sadece ilk,anlamsız ve büyük aşkımın yanına gitmek istiyordum.Ben onu sevmiştim tanımasam bile ama bazen aşk böyledir tanımadığınız insanı seversiniz sebepsizce...

Berk' gözünden

Yavaş yavaş gözlerimi açıyordum,göz kapaklarım dahil her yerim sızlıyordu,acıyordu ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordum ama hatırlayamıyordum yanımda biri var mıydı yoksa tek miydim hiçbirşey bilmiyordum.Tek bildiğim her yerim acıyordu.Etrafıma baktığımda hastanede olduğumu gördüm.Bir bacağım alçıdaydı sanırım kırıktı.Neler olmuştu böyle hiçbirşey hatırlayamıyordum sanki yeniden doğmuş gibi zihnim bulanıktı bir an ismimi düşündüm.Ama hatırlayamadım.Benim ismim neydi ?ben buraya nasıl gelmiştim? kim getirmişti? Ve en önemlisi ben kimdim?

bölüm sonu.
yorumlarınızı bekliyorum asklarım