O GÜN

kaza günü

Önceki bölümden hatırlatma
Berk' gözünden

Yavaş yavaş gözlerimi açıyordum,göz kapaklarım dahil her yerim sızlıyordu,acıyordu ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordum ama hatırlayamıyordum.Yanımda biri var mıydı yoksa tek miydim hiçbirşey bilmiyordum.Tek bildiğim her yerim acıyordu.Etrafıma baktığımda hastanede olduğumu gördüm.Bir bacağım alçıdaydı sanırım kırıktı.Neler olmuştu böyle hiçbirşey hatırlayamıyordum sanki yeniden doğmuş gibi zihnim bulanıktı bir an ismimi düşündüm.Ama hatırlayamadım.Benim ismim neydi ?ben buraya nasıl gelmiştim? kim getirmişti?  ve en önemlisi ben kimdim?

Ela'nın gözünden

Yarım saatlik taksi yolcuğulundan sonra indim.Belki yarım saatti ama bana yüzyıl gibi gelmişti.Hemen koşarak hastaneye girdim ve masadaki kadına sordum.

-Berk Aksoy hangi odada??Artık gözyaşlarımı tutamıyordum.Kadın ise ’’3.kat 15.oda hanımefendi.Teşekkür edip hemen asansöre bindim ve kata gelmeyi bekledim.Sonunda geldiğimde hemen aramaya başladım odaları.Berk kaç gündür bu hastanedeydi benim neden şuan haberim oluyordu.Her şeye lanet olsun eğer ona gerçekten kötü bir şey olduysa bende yaşamak istemiyordum.Yemin ederim ki ona gerçekten bir şey olduysa bende kendimi öldürecektim.Bunları düşünürken çıldırmak üzereydim en sonunda odayı bulduğumda ise hemen kapıyı açtım ve onu gördüğümde korkudan ölmek üzereydim.

Yazar'ın gözünden

Ela odaya girdiğinde gözlerine inanamadı.Aşkından öldüğü çocuğun yüzü neredeyse tanınamayacak kadar mor ve kırmızılıklarla doluydu.Onun canının acımasına dayanamadı.Yanına gitse mi diye düşündü.Uyuyor muydu? Çok mu canı yanıyordu? Kafasında bir sürü soru vardı.Ama şuanda bunları düşünmenin mantığı yoktu yanına gittiğinde ne diyecekti.Asıl önemli soru buydu.Hiçbir şey düşünmemeye çalışarak yanına sessizce gitti.Yüzüne baktı uyuyor muydu acaba.Ah yüzü çok kötü olmuştu.Berk’in halini görünce Ela’nında canı yanıyordu.Tam Berk’in yüzüne dokunacakken bir anda gözleri açıldı ve Ela korkuyla geri çekildi.

Berk'in gözünden
Bir anda gözlerimi açtığımda karşımda bir kız gördüm gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu ve çekingen bir tavrı vardı.Kimdi bu kız burada ne işi vardı benim neyim oluyordu?

-Ne yapıyorsun sen?
Ela-Ben, ben bir şey yapmıyorum iyi misin çok korktum.Neden korkmuştu bu kız kimdi.Sesi çok çekingen geliyordu.
-Seni tanımıyorum sen kimsin?

Ela'nın gözünden

Berk-Seni tanımıyorum sen kimsin? Bunu sormuştu bana ne diyeyecektim ben senin gizli aşkın falan mı.O an bu soruya cevap ararken tekrar sordu
Sana soruyorum?
Ne diyeyecektim?En sonunda
-Ben,ben seni okuldan tanıyan biriyim kaza geçirdiğini duyunca gelmek istedim.dedim

Berk-Ne okulu ben hiçbir şey hatırlamıyorum ben kimim benim ismim ne?
Ne nasıl yani?Şaka mı yapıyordu kendi ismini nasıl bilmiyordu.Yoksa hafızasını mı kaybetmişti?

-Nasıl yani hiçbir şey hatırlamıyorum derken?Kendini de mi hatırlamıyorsun ismini bile?
-Hiçbir şey hatırlayamıyorum.
Bu sözleri duyunca çok korktum ve hemen doktor çağırmam gerektiğini farkettim.Bekle burada diyip hemen çıktım odadan. ve bir kadın gördüm sanırım hemşireydi.
Hemen ona yaklaşıp
-Berk Aksoy’un doktoru nerede uyandı da.Bana bekleyin efendim diyerek birilerini çağırdı.En son doktor gelmişti ve doktora görünce biraz rahatladım.Hemen doktorun yanına gidip

-Sanırım hafızasını kaybetti.Kendi ismini bile hatırlamıyor.

Doktor(gülümseyerek) ''anlarız şimdi sakin olun hanımefendi'' diyerek odaya girdi.

Yazarın gözünden

Ela olanlara inanamıyordu.3 yıldır aşık olduğu adama tam da açılacağı sırada,aşık olduğu adam kaza yapmıştı üstelik hafızasını kaybetmişti.Şoktan tepki veremiyordu.Nasıl olur diyerek kendi kafasında sorular soruyordu ama cevap alamıyordu.Neden bir anda böyle olmuştu.Hayat benimle oyun mu oynuyor diye kendine soruyordu.Dua ediyordu hbir an önce iyileşsin diye,zaten dua etmekten başka bir seçeneği yoktu.Kafasındaki sorular bitmiyordu.Ne zaman iyileşecekti,ailesi burada mıydı.Kafasındaki sorulara cevap vermeye çalıştı.Ama veremedi sadece sustu ve başına gelecekleri kendini hazırlamaya çalıştı.

bölüm sonu
yorumlarınızı bekliyorum asklarımm.