𝐓𝐇𝐄𝐈𝐑 𝐏𝐎𝐒𝐒𝐄𝐒𝐒𝐈𝐎𝐍

CHAPTER 24

SHIVER ran through my body, damien looked at me like I committed the biggest crime to them. Honestly, I did when I stole from them. But, the way they looked at me as I was like a person who murdered someone makes me more happy and excited. Pinasadahan ko ng dila ang ibabang labi ko sa saya na nararamdaman ni walang pakialam sa malakas na kabog sa dibdib ko. 

Gustong-gusto kong nakikita ang mga mukha nilang nahihirapan at na para bang pinagbagsakan sila ng langit at lupa, sa hindi malang dahilan tuwing nakikita ko ang ganon nilang ekspresyon ay parang may paruparo sa tiyan ko na nagwawala. It makes me happy, hindi ko mapigilan mapakagat labi habang mariin din ang titig ko sakanila. It was like a competition between us, kung sino ang unang bumigay ay siyang talo. 

Mabilisang hinala ako ni darius papunta sakanya at walang alinlangan ako binalibag na naging dahilan para tumama ang katawan ko sa ulunan ng kama bago ako sinakal, did he really think that I'm getting scared when he choked me. Then he's wrong I was getting more wet down there as he put more pressured in my neck. I tried not to chuckle, isiningkit ko ang mga mata ko para mapigilan ang pagtawa na gustong-gustong kumawala sa mapupula ko labi.

"Anong ibig mo sabihin?." Madilim na sabi sakin ni darius habang madiin padin ang pagkakasakal sakin. Ang mga binti ko ay mabilisang pumalupot sa beywang nito at mabilisang idiniin ang sarili dito na nagpabigla dito na naging dahilan para maalis ang diin ng pagkakasakal sakin, gamit ang isa ko kamay tinanggal ko ang pagkakasakal nito sakin bago ibinalanse ang sarili paupo sa kandungan nito mula sa pagkakahiga.

Nakatingala sakin si darius habang ako ay nakaupo sa kandungan nito, sumilay ang ngisi sakin ng makita ko ang pamumula ng dibdib nito paakyat sa leeg, napansin ko din ang pagyukom ng kamay nito na naging dahilan ng paglabas ng mga ugat nito lalo sa kamay. Umakyat ang titig ko sa mukha nito, nakita ko ang maliit na awang ng mapupla niton labi habang ang kilay nito ay magkasalubong.

Pinalupot nito ang braso sa beywang ko bago idiin ang sarili sakin, ang naka-awang labi nito kanina ay napalitan ng nakakakilabot na ngiti. Which make me confused, I want to see more. Ang kaninang saya na narararamdaman ay napalitan ng kaba at lungkot.

"Playing with us aren't you" He slowly said while rubbing his hands on my back. It makes me chuckle, ang tawa ko na napunta sa mahinang halakhak ay ang pumapalibot na tunog sa buong silid.

 I slowly raised my hand putting it on his face, my thumb finger rub his smiling lips. Nilapit ko ang mukha ko dito habang mariin padin ang titig dito. I still feel superior to them which means a good thing. 

"No. I'm not playing with you honey or neither with the two of you. Sweethearts" Namamaos ko sabi sa mga ito bago  paltakan ng mabilisang halik sa labi si darius at umalis sa kandungan nito. Umayos ako ng pagkakaupo sa kama ng mga ito, kitang-kita ko ang madidilim nilang ekspresyon sakin. Siguro ay hindi natuwa sa pagkakaalis ko sa kandungan nito.

Napailing ako sa naiisip, bago pigilan ang ngiti na gustong umusbong sa labi ko. Itinaas ko ang mukha ko paharap sa mga ito bago sila bigayan na mapang akit na ngiti. Ang medyo gulo-gulo ko buhok ay bagsak mula sa likuran ko habang ang iba ay nasa harap ng mukha ko, sa totoo hindi naman mapagkakailang na may ilalaban ang ganda ko sa mga nagmomodelo o nag aartista sa iba't ibang bansa kaya malakas ang loob ko na ngitian ang mga ito ng walang pagkailang sa katawan.

"Itanong niyo na sakin, ano ba ang una niyong gustong malaman." Mahinang sabi ko sakanila 

"Anong nangyari sa asawa ko?." Maagap na sabi ni damon sakin, hindi ko mapigilan maramdaman ng kirot sa puso ng makita ko ang pagmamahal at pagmamakawa ng mga mata nito para sa asawa.

"liara died." Mahinang sabi ko parang nagbalik sakin ang lahat ng pangyayari kung paano ito nabawian ng buhay. Nakita ko ang dahan-dahan pagtulo ng luha ni damon habang nakatingin sa kawalan. Maging ang mga kapatid nito ay namumutla sa nalaman.

"P-Paano?." Nagugulohan tanong sakin ni damien 

"Naalala niyo paba noong kaarawan niyong tatlo, ipinilit niya na gulatin kayo dahil paghahandaan niya kayo pagkatapos niyo umuwi galing sa Germany. Tapos na kami mag grocery noon ng sumakay kami ng sasakyan. Nagulat nalang kami ng may mga humahabol samin na mga sasakyan, ipinilit ko pumunta dito ng mabilisan para makahingi ng tulong sainyo ng bigla kaming paggitnaan ng dalawang sasakyan at walang awa na ibinangga ang gamit namin sasakyan sa isang maliit na bahay. Gustong-gusto ko humingi ng tulong ngunit paano, mapuno at walang halos na tao ang nakatira. Kitang-kita sa mata ko ang duguan nasi laria na pinilit inilabas ng mga armandong tao. K-kitang kita ko kung paano nila ito pinagbabaril. B-bago pa nila ako makuha sumabog ang sasakyan." Kwento ko sa mga ito, hindi ko mapigilan mapaiyak ng maalala kung gaano nila ito binaboy bago patayin.

"Sino?." Madiin na sabi ni darius 

"Sila ulit, ang putanginang organisayson na pilit niyo ipinapabagsak." Galit ko wika habang mapait na nakatingin sa mga ito. Liara is my bestfriend. Oo naging kami nila damon bago dumating si liara kaya nagkagulo-gulo kami apat. Ipinilit nila damon na huwag mahulog kay liara ngunit nabigo sila bago umamin sakin sa halos pitong taon namin pagsasama dati hindi ko nakita ang tunay na pagaalaga at pagmamahal na ibinigay nila kay liara kumpara sakin na inaalagaan nga nila ngunit hindi-hindi mapapantayan ang pagmamahal nila kay liara.

Sa halos pitong taon na pagsasama namin ay nakipaghiwalay sila dahil hindi nila nakikita ang buhay nila sakin. Kay liara lang, wala ako magawa dati kundi umiyak ngunit nagbago ito ng matagpuan ko ang pagmamahal bilang kaibigan kay liara. Simula't sapul sakanya ko lang naramdaman ang tunay na pagmamahal. Natutunan ko tanggapin na hindi maari sakin sila damien. Nakita ko kung paano nila pinakasalan si liara kaagad, kung paano sila naka buo ng pamilya.

"H-hindi agad ako sainyo nakalapit, nawalan ako ng memorya dahil sa naging epekto ng pagsabog ng sasakyan mabuti nalang unti lang ang natamo ko bukod doon. Lahat mula sa pagnanakaw ko sainyo at pagpunta para magalaga ng anak niyo ay ang plano ko pagkatapos magbalik ng memorya ko. Hindi ko agad magawang makalapit sainyo dahil pinamamatyagan ako ng organisasyon na kaaway niyo, may mga pinadala silang tauhan para magtrabaho sainyo para pagmasdan lahat ng sasabihin ko." Dagdag ko pa bago ipinikit ng mariin ang mga mata dahil sa wakas tapos na ang misyon ko nasabi ko na ang gusto ko sabihin sakanila dati pa.

Hindi nila ako ipinahanap ng makilala nila ako pagkatapos ng pagnanakaw ko sakanila dahil nagiwan ako ng isang marka na nagsasabi na wala munang kikilos isa man sakanila. Mula sa pagpapanggap ko na dalawa ang pagkatao ko sa organisasyon na kaaway nila para hindi nila pagkamalan ang bawat kilos ko dahil nag lalagay sila ng mga camera sa mga sulok-sulok para manmanan ako. Bawat salita at galaw ko ay nakabantay sila, plinano ko na pumunta sa bahay ng ina at ama nila damien dahil sigurado ako na dito lang ang ligtas na lugar. Lahat ng galaw ko ay sinusigurado ko na hindi nila mapapansin na may mali.

"B-bakit?." Tanong sakin ni darius habang nakatitig sakin

"B-bakit na ano?." Nagtataka kong tanong sakanila

"Bakit hindi nalang ikaw ang nawala, bakit ang asawa ko pa."

---

A/N: Planning to complete this story before entering a new school year. Enjoy reading everyone :)