My Seven Minutes of Heaven (COMPLETED)

SPECIAL CHAPTER

THIRD PERSON POV

(I recommend to listen to the song above to enhance the reading experience, but feel free to read it with listening. Anyways, enjoy mga mahal!)

1 Year Later

A tall, slim, white skin guy with glasses is watching Shane from his car. Inihahatid nito ang kanyang anak na si Jerome sa school. Nang makita na ni Shane na ang lahat ng kailangan ni Jerome ay kompleto na hinahayaan na niya ang anak na pumasok. Humalik pa ito sa pisngi at nag paalam na sa kanya. Kumaway pabalik si Shane sa anak at nang makita na ang anak ay nasa loob, pumasok na ito sa kanyang kotse at byumahe na

Naging hudyat ito sa lalaking sumusunod sa kanya na umandar at sundan siya sa kanyang pupuntahan.

Makalipas ang ilang minuto, tumigil ang kotse na kanyang sinusundan at ipinark ito sa parking slot. Lumabas si Shane na may hawak na telephone

"Malapit nako, Bea. Don't worry, I won't be late" Sabi nito at sabay sinara ang pinto at agad na nag lakad papasok sa building.

Nang maka pasok ito, sinundan niya si Shane sa kanyang pupuntahan. Nang makapasok siya nakita niya si Shane kasama ang mga iba nitong kaibigan at kapamilya. Napuno ng tao ang buong paligid. Pumunta si Shane sa harapan at binati ang lahat at nag pasalamat sa pag punta sa pag bubukas ng kanyang Art Gallery. A few minutes later, nag ribbon cutting na.

Sinigurado ng lalaki na makakuha siya mga litrato sa lahat nangayayari. Nag bukas na ang Art Gallery kaya naka pasok na silang lahat sa loob. Pero ang lalaki ay hinahanap parin si Shane upang kumuha pa ng mga Litrato niya ng hindi niya nalalaman.

Habang hinahanap niya ito ay napadaan siya sa isang obra ni Shane. Ito'y isang lalaki na nasa hospital, ang lalaki na nasa pinta ay pamilyar sa kanya. Kaya kinuhanan niya ito ng Litrato

"Mi Todo" Ito ang titulo ng pintang ito. Na ang ibang sabihin ay "My everything"

Binasa ng lalaki ang deskripsyon ng pinta.

"The man in the painting is Henry Oliver Gregorio. The Man of my life, My Love, My everything"

Napangiti ang lalaki ng makita ito, nabalik siya sa kanyang pag hahanap. Kinuhanan niya rin ang ibang pinta habang hinahanap niya si Shane. Makalipas ang ilang minuto nahanap niya si Shane na nakikipag usap sa kanyang kaibigan. Kinuha niya ang oportunidad na ito para kuhanan siya ng litrato, naka ilang kuha siya mapansin siya ni Shane. At napa titig sa kanya at mukhang nagulat.

Nataranta ang lalaki at napa talikod.

"Joseph?" Sabi ni Shane at sabay mabilis na takbo ang lalaki palabas

"Joseph, ikaw ba yan? Wait lang" Sigaw ni Shane pero mas binilisan nito ang pag takbo palabas hanggang sa maharang siya ng kanyang mga bisita

Maluwag na naka hinga ang lalaki at lumabas na sa building at sumakay na ulit sa kanyang kotse.

"Gosh! Muntik na yon" and sighed as he take off his disguise

"Here, Sir. Here's everything that you asked me to do" Sabay about sa lalaking nasa kanyang likuran ang camera

"About pala kay Jerome, Sir. Wala pa akong balita kung kailan ang graduation niya. Next ko rin aalamin kung saan siya mag hihighschool" sabay tingin sa lalaki sa kanyang likuran

"Don't worry about it, Joseph. I appreciate you. I know I can count on you" Someone on the car said

"He haven't changed a bit he still beautiful as always" patuloy lang lalaki sa Pag tingin ng mga letrato na kinuha ni Joseph

Napatigil siya sa isang litrato na may pinta na ang titulo ay "Mi Todo" He smiled while looking at the photo and the description

"But Sir, Namukhaan niya ako kanina. Should we be bother about that?" Joseph asked the man in the Car

"Don't worry about it, Knowing him. He can easily forget things" Sabi ng lalaki sa kanya

"But Sir, Ayoko pangunahan ka, pero Sir kailan mo po ba balak mag pakita sa kanya at sabihin ang nangyare?

"There's a perfect timing for that, Joseph. Right now, nag iipon lang ako ng lakas ng loob at iniisip paano aaminin sa kanya, sa kanilang lahat ang nangyari" He said

"Okay po, Sir" Joseph replied and ituon ang tingin sa daan at manibela

"Saan na po tayo susunod na pupunta, Sir?"

He lean forward to him and thinking where.

"Let's go to my house, Jospeh"

"Maraming salamat sa lahat, Joseph. Tama ako na maasahan kita dito"

"Wala po yon po, Sir Henry. Kulang papo yon sa lahat ng tulong na binigay niyo sa akin at sa pamilya ko"

"You're welcome, Joseph" And Smiled at him

"Let's get going" He said as he tapped Joseph shoulder, signalling him to go

Joseph started the car and drive. The whole car is filled with silence.

"I'm coming back, Shane. Wait for me, My Love" Henry said in the back of his head

____________________________________________

SEE YOU SA BOOK 2

Maraming salamat for coming this far. Thank you sa mga oras at effort na binigay niyo para basahin ang likha ko. I hope you enjoy my story.