Savaş beni kendine çektikten sonra bir yumruk sesi duyuldu . Herkes başımıza toplanmıştı ben ise ayakta bile zor duruyordum Lara , Efe , Ege , Ecrin , Ece hepsi başımızdaydı Efe ve Ege bir kaç kere durdurmak istese de başarılı olamadı . O sırada benim bile şaşıracağım bir ses tonuyla " yeter " dedim . Şimdi ise herkes gözünü bana çevirmişti . Savaş Cenk'in üstünden kalmıştı ve benim koluma çoktan yapışmıştı bu sırada kolumu hızlıca çektim " neden ?" dedim . "Neden bunu bana yapıyorsun " diyebildim . Yine o kahverengi gözlere esir kalmıştım . "Yürü " dedi canımı acıtıyordu eminim bileğim kızarmıştı .Artık bunlara inanacağımı mı sanıyordu bu çok fazla değil mi bu ? Beni bilinmezliğin için de bırakmıştı ve ne yaşadığıma dair en ufak bir bilgisi yoktu gözlerine baktım ve "sen bıraktın beni ! sensizliğine mahkum ettin gitmeden önce düşündün mü hiç hastanede elini tuttuğumda bıraktın beni şimdi ise hiç bir şey olmamış gibi karşıma geçmiş bileğimi tutuyorsun benim de bir kalbim bırak artık ikimizde mutlu olalım" dedikten sonra bileğimi çektim ve koşmaya başladım sahilden ve evden baya uzak bir yerdeydim yanımda çantam vardı ama evin yolunu bilmiyordum telefonumu çıkardım ama batarya zayıf deyip kapandı . Neredeydim ben şimdi ne yapacaktım bir yandan kalbim sızlarken diğer yandan korku bedenimi sarmıştı eve nasıl gidecektim tam koşmaya başlarken arkadan gelen seslerle irkildim "o yavrum nereye böyle acele acele " deyince korkudan olduğum yerde kaldım .Beynim koş sinyalini verse de ayağımı kıpırdatamıyordum . Tam bunları düşünürken biri geldi ve saçımdan sürükleyip beni yere yatırdı . Biliyordum artık şu saatten sonra kimse bana yardım etmeyecekti ve kimse sesimi duymayacaktı .
Üstümde duran çocuk çoktan şortumun düğmelerini açmaya başlamıştı şansımı denemek istedim ve ayaklarımı üstümdeki bu hayvanı itmeye çalıştım ilk seferde başarılı olamasam da ikinci de onu yere yapıştırmıştım tam kalıp koşacakken ayağımı tuttu ve beni tekrar yere yapıştırdı bir de tokat attı ağzımdan kan gelirken bir tane daha vurdu artık cidden zayıf düşmüştüm ve çok yorulmuştum . Birden bir yumruk sesi ile irkildim gözlerimi tam açamıyordum ama 3 tane uzun boylu çocuk vardı karşımda ve tekme sesleri ben ise gözlerimi bile tam açamamış yerde baygın bir şekilde yatıyordum . Çocuklardan biri eğildi ve beni kucağına aldı gerisini hatırlamıyorum. Kalktığımda kan ter içindeydim ve dudağım acıyoru gözlerimi bir iki kere açıp kapadık dan sonra etrafa bakındım Efe ve Lara yerde Ege ve Ece koltukta Cenk ve Azra sandalyede ha ? bir dakika Cenk ve Azra ayrılmamış mıydı ? ve yerde ayaklarını kendine çekmiş yere boş gözlerle bakan Savaş . Ben kendimi toparlamaya çalışırken birden kapı açıldı ve tanımadığım iki kişi içeri girdi . Ve biri bağırmaya başladı "uyandı uyandı !" diye . Herkes başta naz çekse herkesin jetonu yeni düşmüştü . Lara üzgün bir sesle " özür dilerim hepsi benim hatam" dedi ona boş gözlerle bakarken Ege lafa atıldı ve "biz biz sana bir oyun düzenledik ama hiçbirimiz böyle olacağını tahmin edememiştik . Tekrar Lara lafa girdi ve "dün senin doğum günün dü ve biz sana şaka yapacaktık ve akşam bir parti düzenleyecektik. " dedi bu sırada Efe lafa daldı ve " Cenk ve Azra ayrılmış rolü yapacaktı ve sana gelip teselli arayacaktı bu sırada Savaş araya girecek ve seni parti yapacağımız yere götürecekti " diye ekledi . Yataktan doğruldum ve ayağa kalktım önce bir alkış sonra da " defolun hiçbirinizi bir daha görmek istemiyorum iğreniyorum sizden" dedim Lara " bende mi " deyince " bir an için değiştin sandım beni ezen benden utanan kuzenim gitti sandım ama görüyorum ki hiçbir şey değişmemiş hala beni küçük düşüre.." derken Efe lafa girdi ve " bu kadarı fazla sadece şaka yaptık " dedi tavranı ortaya koyup " ben dün sizin o iğrenç şakanız yüzünden tecavüze uğrayacaktım" bundan haberiniz var mı ? deyince hepsi bana öküzün trene baktığı gibi bakmaya başladı tek Savaş elini yumruk yapmış ve öfkeli bakıyordu. Kapıdaki çocuklardan biri " hadi çıkalım artık küçük hanımın sinirli bozuk" dediği sırada Lara ağlayarak çıktı ardından da Ege Efe ,Ece, Cenk ve Azra Savaş da en son çıkmıştı tek kelime bile etmemişti gerçi söyleyecek ne sözü olabilirdi onca şeyden sonra. Kapıdaki çocuklara döndüm ve "siz kimsiniz" dedim kapıyı kapatacakları sırada .İçlerinden mavi gözlü olan "sinirli olduğu gibi de balık hafızalı mı ne" dedi ikisi de gülüşmeye başlamıştı bile bende dayanamayıp gülmeye başladım . Sonra yanımdaki sandalyelere oturdular .Mavi gözlü olan " ben Bora" bu da Semih" dedi ."Biz seni dün o lanet adamların elinden kurtardık ama bizi hiç nazik karşılamadın " dedi . Şimdi biraz hatırlıyordum bunlar dün beni kurtaran kişilerdi ama bir dakika bunlar üç kişiydi diğeri neredeydi peki ? onlara döndüm ve " siz dün üç kişiydiniz diğeri nerede peki ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLER
Novela JuvenilHer şey teyzemin beni İstanbul'a götürmesi ile başlamıştı yeni okul , yeni ortam , yeni arkadaşlar . İlk onu görmüştüm onu sevdiğimi düşündüm ama o karşıma çıkana kadar ...