HAYALLER

TATİL BAŞLASIN !

Öncelikle herkes den özür dilerim baya bir zaman geçti ve ben vaktim olmadığı için yazamadım ve vaktim olan süreçte ise yeni bir hikayeye başladım tekrar özür dil

Karşımdaki çocuklar susmayı tercih etmişlerdi ve sessiz bir şekilde dışarı çıkmışlardı . Onlar çıkınca biraz olsun rahat olduğumu hissettim  . Dün tam 16 yılımı geride bırakmıştım ve yeni bir yaşıma girmiştim 17 olmuştum . Kendi yaşıtlarıma göre kolay şeyler yaşamamıştım sevilmek veya sevilmemek unutmak veya hatırlamak özlemek veya  özlememek kafam hep bu şeylerle doluydu . Bazen mutlu olacağım dediğim sırada hep karşıma kötü şeylerin çıkması kaçınılmaz olaylar olsa gerek . Küçükken hep çocukları kıskanırdım anne ve babaları yanlarında diye kayalıklara çıkar ağlardım benim niye yok diye . Şimdi ise ikisi de bir nefes kadar yakındı ve tabi bir de kardeşim . Daha geçen senelere kadar konuşamadığım biricik kardeşim . Lara ah deli kız her ne kadar kendini beğenmiş , umursamaz , havalı tam da buydu benim için . Ama şimdi ise benim hayatım da vazgeçilmez bir noktaya gelmişti . Ve Lara'nın arkadaşları Berk , Efe aslında sevgilisi ama her neyse , Ege , Deniz , Pelin ne zaman hatırlasam kötü hissedeceğim kişiler . Berk hım belki de ilk aşkımdı belki de ilk hoşlandığım kişiydi ya da heves . Tam bir zengin piçiydi benim için . Ve Bora ilk elimi tutan kutsal kişi belkide çıkarken bile hiç bir şey hissetmiyordum ama bunun farkında değildim . Benim biricik ulaşılmazım Savaş vardı . Evet benim tam anlamıyla ulaşılmazdı yıldızlar kadar uzak elimi uzatsam yakalayabileceğim bir yıldızdı . Ben böyle düşünürken bir saattir beni izleyen Lara ya döndüm . " Neye sırıtıyorsun öyle pişkin pişkin " dedi . " Sensin pişkin " dedim ve küçük bir çocuk gibi dil çıkardım . " Öyle yaparak tatlı filan olduğunu düşünmüyorsun değil mi ? " dedi ve yastığı fırlattı bende ona fırlattım ve böylece savaşı başlatmış olduk . Kafamı kaldırdığımda her yer tüy olmuştu ama bir dakika bunlar ne ara gelmişti . " Siz nereden çıktınız " dedim . Ege bana dönerek " Gerçekten şu an tek düşündüğün bu mu " dedi . " Başka düşünmem gereken bir şey olduğunu sanmıyorum " dedim . Yine soğuk rüzgarların estiği sırada Bora lafa karıştı ve " Acıktım " dedi . Bende onaylar gibi başımı salladım diğerleri de aynısını yapınca aşağıya indik . 

Topluca yemeğimizi yedikten sonra ortak karar olarak plaja indik . Ama Savaş yoktu yine mi gitmişti yani . Yine mi bırakmıştı . Bu sırada omzumun üstün de bir el hissettim Arkamı döndüm ve Bora ile göz göze geldim . Çok yorgundum çok halsizdim güneşin iyi gelebileceğini düşünerek inmiştim zaten boş bir şezlonga yerleştikten sonra şapkamı ve gözlüğümü taktım . Ege " Gelmiyor musun ? " dedi . Bende " Böyle iyi ya dinlenmek istiyorum " dedim . Hepsi voleybol oynamaya gidince bende elbisemi ve terliklerimi giyip kalktım . Şimdi gitmezsem her şeyin daha kötüye gideceğini biliyorum . Umarım evde kimse yoktur diye söylenerek eve doğru yürüdüm . Kapıyı açtım ne annem ne babam kimse yoktu . Bu daha iyiydi hemen odama çıktım ve gerekli bir kaç şey koyduktan sonra telefonumu masanın üstüne bıraktım Lara ile aldığımız bilekliği de kenara koydum . Küçük bir not kağıdın üstüne " Pil bitti sanırım anne , baba ve kardeş en sevdiğim şu üç kelime sizi çok seviyorum unutmayın beni . Siz ekşi yüzlerim benim siz de unutmayın . Hepinizi seviyorum ve söz veriyorum dikkat edeceğim kendime "  dedikten sonra bilekliğin altına koydum . Üstüme kot tulumumu giydim ve çantamı taktım biriktirmiş olduğum para kumbaramı aldım ve etraf da biri var mı diye baktıktan sonra siteden çıktım . 

Otogar yazan bir otobüse bindikten sonra adama rica ettim beni otogarda indirmesi için . Cam kenarına geçtim ve oturdum . Yaklaşık yarım saatten sonra gelmiştik . Adamın " Geldik " demesi ile irkildim teşekkür ettikten sonra indim . Evet şimdi Eskişehir otobüsünü bulmam gerekliydi . Ve bingo tam karşım da bilet aldıktan sonra yerime geçtim kalkış saatini beklemeye başladım . Otobüs hareket ettiği sırada bir araba sesi ile irkildim babamın arabası bu . Arkada da bilmediğim üstü açık araba içinde Bora , Cenk , Lara ve Efe vardı . Onlara son kez sarılmak için nelerimi vermezdim ki . Biz otogardan çıkmıştık çoktan . Gözlerimi yola sabitledim . Ne çok şey yaşamıştım oysa ki ? Hepsi benim için tek tek özeldi  . Hepsin de bir ben saklı olmalıydım . Ben ki köylü kızı şimdi tam bir züppe olmuştum . Küçükken zenginlerden nefret eden ben zengin bir aile çocuğuydum . Hiç aşık olmayacağım diyen benim şimdi kalbim sızlıyordu . Benim için özlemek denilen kelime yoktu ama şimdi hücrelerim her birinde tek tek hissediyordum . Değişmek bu muydu peki ? . Gözümden bir damla aktığında tek elimle sildim . Anne ve baba demeyi çok isteyen ben şimdi bırakıp gidiyordum . Bu hayatta her şey çok farklıydı kimisi gülmeyi benimsemişken kimisi ile gülerken bile ağlıyordu peki ben hangisiyim ?

ARKADAŞLAR WHATSAPP  GRUBU AÇMAYI DÜŞÜNÜYORUM SİZ NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ BU KONUDA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM :)