Fucking Freak | Fangar

Geçmiş

Hadi sikip batıralım ortalığı.

Edgar Col ile tanışalı 1 hafta olmuştu ve yanındaki oğlanında Col'un küçük kardeşi Gus olduğunu öğrenmişti.

Edgar merak ediyordu. Neden küçük kardeşi ile bir uyuşturucu satıcısının evine gelirsinki? Tamamen saçma bir davranışta olsa bu onu ilgilendirmiyordu. Edgar sadece işine odaklanmak istiyordu ve öyle de yapacaktı.

Edgar koltuktan kalktı, saati geliyordu. Rehabilitasyon saati.

..

Edgar gideceği yere gelmişti ve içeriye geçti. Boş bir koltuk bulunca oraya oturdu. İnsanları dinledi. Sıra ona gelmişti oda kalkıp herkesin karşısına geçti ardından konuşmaya başladı;

"Ihm herkese merhaba. Ben Edgar bildiğiniz üzere ben bir bağımlıyım ve 90 gündür temizim. (Uyuşturucu kullanmadığından bahsediyor) Bana yardım eden anneme ve ablama teşekkür ederim. Onlar olmasaydı belki bu şeyden kurtulamayacaktım. Bu kadar yani beni dinlediğiniz için teşekkür ederim."

Diyerek dışarıya doğru çıktı Edgar. İnsanlara yalan atıyordu. Onlardan önce de ailesine. Annesine ve ablası olan Bibiye ihanet ediyordu. Bunun farkındaydı fakat elinden birşey gelemezdi. Oda bu iğrenç şeye katlanmak istemiyordu ama kendini durduramıyordu. Uyuşturucu onu ele geçirmişti adeta bir oyuncak gibi. Edgar üzülüyordu ancak kimseye belli etmiyordu.

Edgar

Ben uyuşturucuya başlamadan önce hayat bir papatyanın yaprağındaki gibi güzeldi ve açık renkliydi.

Tabii o zamanlar babama bakıyordum. Hastaydı babam. Ben daha 13 yaşındaydım. Bir gün babamın yanına gittim onun yanında yattım. Bana sarıldı sıkı bir şekilde ve bana haplarını vermemi istedi. Ona haplarını uzattım. Konuşmaya başladım;

Edgar.

"Baba neden bu hapları içiyorsun ve bana ne olursa olsun kimseye bahsetmememi istiyorsun?"

Babası.

"Şhh sessiz ol evlat. Sana bunu söyleyemem elbet zamanı gelince sende anlayacaksın beni."

Edgar.

"Ama baba hiç söylemiyorsun her sorduğumda. Hep aynı şeyi diyorsun sıkıldım artık!"

Babası.

"Öksürür* Edgar evlat. Bu haplar beni mutlu eden tek şeyler. Eğer unutamadığım birşey varsa veya bir travmam ya da bunların olmasına bile gerek yok. Üzgün bile hissediyorsam bunları içiyorum. Daha sonra da kendimi bırakıyorum. Beni çok mutlu ediyor. Ama sakın ve sakın sen başlama tamam mı?"

Edgar.

"Ha.. Seni anlayamıyorum baba neye başla miyim?"

Babası.

"Boşver çocuğum gel bakalım."

Dedi Edgar'ın babası ve Edgarı kollarına sardı.

..

Edgar'ın babası uykuya dalmıştı. Edgar bunu fırsat bilip babasının hapından birkaç tane aldı ardından odasına geçti. Hemen eline bir jilet aldı. Kendisini yaralayıp üzülecekti daha sonrasında da bu hapı içecekti. Bu sayede babasının doğru söyleyip söylemediğini anlayacaktı.

Edgar jilet ile kollarını kesmeye başladı. Acı duyuyordu. Ağlama noktasına gelecekti neredeyse. Hemen babasının hapından aldı ve içti.

Bekledi Edgar. Hap etkisini 1 saat sonra göstermişti. Edgar adeta havada süzülüyormuş gibi hissetti. Bu his onun çok hoşuna gitmişti.

Edgar artık bu haplardan nadirde olsa kullanmaya başladı. Azar azar alıyordu fakat bu oran büyüdükçe artıyordu. Bu sayede babasının yapmış olduğu bu şeye alışmaya başladı. Edgar uyuşturucu bağımlısı olmuştu.

Bir sabah Edgar'ın ablası Bibi onu uyandırmak için odasına gitti. Gördüğü şey ile gözleri dolmuştu. Edgar kusmuğunda boğulmuş bir halde yerde yatıyordu. Bibi acele bir şekilde annesine çağırdı. Annesi Edgar'ı görünce bağırmaya başladı. Ambulans çağırdılar.

Edgar bu korkunç şey üzerine hayatta kalmayı başarmıştı. Hastanede kalmıştı hep. Ablası ve annesi onu ziyarete gelirdi. Edgar onlara şaka yapardı. Gülmeleri için. Bu bok çukuruna kendisinin düştüğünü biliyordu. Kendisi yüzünden ailesinin canı yansın istemiyordu o yüzdende onlara iyi davranıyordu. Uyuşturucuyu bırakmış gibi.

--

Evet 2. Bölümde bitti sonunda. Umarım beğenmişsinizdir. Hoşçakalın! :D