Gecenin karanlığı, şehir ışıklarının soluk parıltılarıyla dans ederken, penceremin pervazında oturmuş düşüncelerimin derinliklerine dalmıştım. Zihnimde özgürlüğün ne olduğunu sorgularken, bir kuş gibi gökyüzünde süzülmek istediğim anların hayalini kuruyordum. Fakat her seferinde, kanatlarımı açıp uçmaya çalıştığımda, görünmez zincirler ruhumu yere çakıyordu. Özgürlük... Ah, ne kadar uzak ve bir o kadar da yakın bir kavramdı. Parmaklarımın ucunda hissettiğim, fakat bir türlü tam anlamıyla kavrayamadığım bir serap gibiydi. Onun peşinden koşarken yorulmuş, düşmüş ve kalkmıştım. Yine de, her defasında yeniden başlamıştım. Çünkü özgürlük, ruhumun en derin arzusuydu ve onsuz yaşamın hiçbir anlamı yoktu. Bir sabah, şafak sökmeden önce, deniz kenarına indim. Dalgalara karşı yürüdüm, ayaklarımın altındaki kumun serinliği bana bir nebze olsun huzur verdi. Ufka baktım, sonsuzluğa açılan bir kapı gibi görünüyordu. Denizin ve gökyüzünün birleştiği o noktada, özgürlüğün sırrı saklıydı belki de. Ama nasıl ulaşacaktım oraya? Bu sorunun cevabı, kalbimin derinliklerinde bir yerlerde saklıydı. Geçmişin yüklerinden kurtulmak için, yüreğimdeki acıları, pişmanlıkları ve korkuları bir bir serbest bırakmam gerekiyordu. Her birini dalgalara emanet ettim, denizin sonsuzluğunda kaybolup gitmeleri için. Bu ritüel, ruhumu arındırdı. Kendimi hafif hissettim, sanki yıllardır taşıdığım ağır yüklerden kurtulmuş gibiydim. O an anladım ki, özgürlük sadece dış dünyada aranan bir şey değildi. Asıl özgürlük, iç dünyamızda, ruhumuzun derinliklerinde saklıydı. Kendi korkularımızı yenip, içsel barışa ulaşmadıkça, ne kadar uzağa gidersek gidelim, gerçek özgürlüğü bulamayacaktık. Kendimizi özgür hissetmek için, önce kendi iç hapishanelerimizden kurtulmalıydık. Gün ağarırken, denizin kıyısında, özgürlüğe bir adım daha yaklaştığımı hissettim. Belki de asla tamamen özgür olamayacaktım, ama en azından artık özgürlüğün ne olduğunu biliyordum. O, dışarıda aranan bir serap değil, içimizde keşfedilen bir gerçekti. Ve her yeni günle birlikte, bu gerçeği biraz daha yaşamak için çabalayacaktım.
