"Sözümü tutamadığım için beni affet. Canım Füsun'um, aşkım, her şeyim. Sana en başta verdiğim sözü tutamayacağım bir tanem. Yanı başında kalamayacağım. Ama beni affedeceğini biliyorum çünkü sen sevdiğini affetmeyi bilirsin. Seni dünyadan çok seviyorum. Hani birlikte okumuştuk Küçük Prens'i, ben sana orda ki tilkiyim deyince sen kızmıştın. Evet ben o tilkiyim. Beni sevginle evcilleştirdin. Ben kaçamaz oldum. Bana beklemeyi öğrettin, bana aşkın yolu yordamını öğrettin. Füsun, sen beni yeniden yarattın. Seni dünyadan çok seviyorum, hayattan çok seviyorum seni. Ama ben yaralıyım bir tanem. Gücüm kendime yetmiyor. Gücüm seni kendimden korumaya yetmiyor. Dün seni mutlu etmek için çıktım yola, ben uçarken senin kanatlarını kırdım. Ben mutluluğu bilmiyorum Füsun, korkuyu senin gözlerinde gördüğümde anladım. Kendimi güle deli gibi aşık olup yapraklarını yiyen kurtçuk gibi hissediyorum. Ben uzağa gidiyorum bir tanem. Sevgimin seni acıtmayacağı bir yere. Seni acıtmadan, incitmeden sevebileceğim bir yere. Bana Delibal diyorsun ya, Delibal'ın fazlası zehir Efsun'um. Delibal zehir. Bana uzun mu uzun bir aşk yaşattın. Çok mutluyum illaki. Sende mutlu ol, birde beni affet. Şimdi değilse bile bir gün affet. Sayamayacağın kadar öpücük. Yıldızlar kadar öpücük bir tanem."
