Sihay

2.Bölüm-"Küçük Çocuk Emre"

"İnsanları tanışırken değil, tartışırken tanırsınız. Çünkü: Öfke 'saklanan kişiliği' ortaya çıkarır"

•Konfüçyüs

İyi okumalar💐

"

Orayı yeni gördüm Sihay, Erhan aslanım sen bak gel," diyen Can ile korkudan nefesim alış verişim zorlanmıştı."Tamamdır abi, bakıyorum hemen."

Sessiz koridorda, bize doğru yaklaşan Erhan'ın adım sesleri yankılanıyordu. Ellerim korkudan titriyor, yüzümden soğuk terler atıyordu.

Bir süre sonra bakış acıma bir çift beyaz ayakkabı girdi. Aralığın girişinde durup yavaş yavaş çömelen Erhan'la nefesimi tutup, kucağımdaki küçük çocuğu saklamak istercesine sarmaladım.

Gözlerim Erhan ile buluşunca, şokla bize baktı ve diğerlerine doğru bağırdı "Abi burada sadece çocuk değil, bir kadında var."

"Ne diyorsun oğlum?" diye şokla sordu Can, Erhan bize bir bakış atarak Can'ın sorusuna cevap verdi, "Abi yaklaşık 21 yaşında olan bir kadın, onun hemen kucağında ise küçük bir çocuk var."

Erhan'ın sözlerinden hemen sonra buraya doğru yaklaşan adım sesleri yankılandı. Gözümdeki korkunun önüne perde çekmeye çalışmıştım. Lisede iken oyunculuk için kursa gitmiştim, bu yüzden duygularımı gizlemekte baya iyiydim. Erhan kahverengi gözlerini, ela gözlerimden ayırmıyordu, ayrıca bakışları çok soğuktu. Kucağımdaki küçük çocuk boynumdan başını asla kaldırmıyordu, eğer bu bakışları görseydi daha fazla korkardı. Elimi, çocuğun küçücük başına koyup, başını kaldırmasını tamamen engellemiştim.

Adım sesleri durunca Erhan köşeye doğru gitti. Bu sefer yüzü maskeli olan bir adam aralığın girişinde bize bakıyordu.

"Ne işiniz var burda?" Dedi karşımda ki adam. Bu ses Can'ın sesine aitti. Erhan'ın yüzü açıktı. Can'ın neden yüzünde maske vardı? Bu adamlar doktora neden işkence uyguluyorlardı? Doktora işkence uyguladıklarını tabikide anlamıştım.

"Sorumu yeniliyorum, ne işiniz var burda?" Diyen Can ile düşüncelerimi kovuverdim. "Çocuklar ile saklambaç oynuyorduk, bizde buraya saklandık. Sonra aralığın girişinde sizlerin herkesi boşalttığını görünce çıkmak istemedik," diyerek hızla saçma bir bahane üretmiştim. Küçük çocuğun her an 'hayır, biz öyle birşey yapmadık' demesinden korkuyordum. Sanki gerçeği öğrenseler şiddetli bir tepki verecekler gibiydiler.

Can başını yukarı kandırarak birine bakmıştı. Baktığı kişinin Sihay olduğunu düşünüyordum. Oyunculuk yeteneğimi kullanarak yeniden konuşmaya başladım, "Asıl siz ne yapıyorsunuz? İçeride biri bağırıyordu. Kimsiniz siz?" Bakışlarımda sahte bir merak vardı, ses tonum ise 'ben saf biriyim' diye bağırıyordu.

Konuşmam ile bana dönen Can, hayretle bana baktı, "Kız bu kadar saf olma, yerler seni." Bakışlarımdaki sahte merak yerine gerçek bir şaşkınlık yer almıştı. Bu adam az önce soğuk ve resmi konuşan adam mıydı?

Kucağımdaki çocuk, Can'ın sevecen sesini duyunca başını kaldırmaya çalışmıştı. Başını kaldırmasına izin vererek elimi çocuğun başından çekerken hala şokla Can'a bakıyordum. Can bakışlarıma daha fazla dayanamayarak "Kız ne bakıyorsun öyle çirkin ördek yavrusu gibi," dediğinde daha da şaşırmıştım. Kucağımdaki çocuk her ne kadar korkuyor olsada, bana çirkin ördek yavrusu denilmesi zoruna gitmiş gibi bağırdı, "Sen önce kendine bak göt lalesi."