အပိုင်း(၁၀)
သူအိပ်နေတာလေးကို ကြည့်ရတာ ကျတော် သဘောကျနေမိသည်။ဒီမှင်စာဘုရင်လေးကျတော့ လည်း မကောင်းဆိုးဝါးဆိုပေမယ့် ကြည့်ကောင်းပြီးသန့်ပြန့် တောက်ပနေလိုက်တာ ၊ချစ်စရာလေး လို့ တွေးနေမိသည်။
ပြီးတော့ မနေ့ ကတုန်းကရော
ကျတော့် စိတ်တွေကို ကျတော် မထိန်းနိုင်စွာ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို အပိုင်စီးလိုက်မိသည်။အခုလည်း သူ့အရေပြားလေးတွေ၊သူ့ကိုယ်လုံးလေးတွေ၊သူ့ငြီးတွားသံလေးတွေ၊သူ့အထိအတွေ့လေးတွေကို ပြန်တွေးကာ အရူး၊အမူး ဖြစ်ရပြန်သည်။
အို.....ခေါင်းထဲကထွက်သွားစမ်း။ငါက သူ့ကိုလုပ်ကြံပြီး ပုလဲနက်ကို နိုင်ငံဆီ ယူသွားရမယ့် တာဝန်နှင့်လူလေ။သူ့ကိုလုပ်ကြံမယ် ဟုတ်လား? ဒါတော့မဖြစ်သေးဘူး။သူ့ကို မသတ်ပါဘူးလို့ ငါကတိပေးပြီးပြီလေ။အင်း ဒါဆိုလည်း ပုလဲနက်ကို ခိုးယူသွားရမယ့် တာဝန်တော့ ရှိသေးတာပဲ။
ဟုတ်တယ်။တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရမယ်။မဟုတ်တာတွေ တွေးနေရမယ့် အချိန်မဟုတ်ဘူး။
"ဟင် နိုးနေပြီလား လီယို"
ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီး နန်းတော်ထဲ လျှောက်ကြည့်မယ် လို့ တွေးနေတုန်း မှင်စာဘုရင် အဲလက်က နိုးလာသည်။
"အင်း နိုးနေပြီ "
အဲလက်၏ မျက်တော်ရှည်ရှည်ကော့ကော့လေးတွေက တဖျတ်ဖျတ်ခတ်နေသည်။ငွေရောင်ဆံနွယ်လေးတွေက ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ သွယ်ဆင်းကျလာနေသည်။စောင်ပုံလေးထဲကနေ တဝက်တပျက်ပေါ်လွင်နေသည့် အသားစိုင်လေးတွေက ရင်ခုန်စရာ ။
ဘုရား။ဘုရား သူ့ကိုချစ်အောင်များ ငါ့ကို ဂါထာတွေ နဲ့ မန်းထားလေသလား?
"ငါ့ကို ဖက်ထားပေးပါ့လား? လီယို"
"အဲ၊အဲ ၊အင်း ဖက်ထားပေးမယ်"
မဖြစ်ဘူး။မဖြစ်ဘူး။သူ့မာယာတွေကြား ငါကျရှုံးသွားလို့ မဖြစ်ဘူး။ငါ့မွေးရပ်မြေကို ပုလဲနက်ကြီး ယူပြီး အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ ပြန်သွားမှ ဖြစ်မယ်။
"အဲ့ဒါလေးတွေကြောင့် ချစ်နေရတာ" "ရွှတ်"
ခပ်ချွဲချွဲလေးပြောကာ ကျတော့်ကို သူကနမ်းလိုက်သည်။
"မင်း အဲလေ၊ အဲလက် ချစ်တယ် ဆိုတဲ့ စကားကို လက်လွတ်စပယ် မပြောနဲ့ကွ သိလား?"
ကျတော်က ဒေါသတကြီး ထအော်လိုက်ပေမယ့် သူကတော့ အေးအေးလူလူပင်
အိပ်ရာပေါ်ကနေ သူ့ခန္ဓာကိုယ် အဝတ်ဗလာလေးနှင့် ဆင်းသွားသည်။
"လက်လွတ်စပယ် မပြောပါဘူး ငါမင်းကို ချစ်လို့ ချစ်တယ် ပြောတာလေ။
ဘာတွေ အကြောက်အကန် ငြင်းနေတာလဲ? ညတုန်းကတော့ မင်းမဟုတ်သလိုပဲလေ။"
"ဘာ ၊ဘာတွေပြောနေတာလဲ? တော်ပါတော့"
သူက အဝတ်ဗလာကြီးနှင့် ညက အကြောင်းတွေကို ပြောနေတာ သူမရှက်ပေမယ့် ကျတော်ရှက်သည်။
သူက မှန်တင်ခုံ၏ရှေ့ကနေ ကျတော့်ဆီကို ပြန်လှည့်လာသည်။ကျတော့်ရင်အုပ်ကြီးပေါ်သို့ သူ့လက်သွယ်သွယ်လေးတွေ ရောက်လာသည်။
"ကြည့်စမ်းပါဦး နုပျို လတ်ဆတ်နေလိုက်တာ ကဲ ကိုယ်တော့်ကို ချစ်တယ်လို့ ပြောစေ"
"အဲလက် မင်းကိုငါချစ်တယ်"
"ကဲ ပြီးသွားပြီ။ငါတို့က အပြန်အလှန်ချစ်တဲ့ ဆက်ဆံရေးပဲ"
သူ့အမူအရာလေးနှင့်
သူ့လေသံလေးကြောင့် ကျတော် သူ့ကိုပြေးဖက်လိုက်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်မိသည်။
ပြီးတော့ သူ့ကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။
နဆက်တည်းမှာပင် သူ့ကို ပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်မိသည်။
ကုတင်ပေါ်သို့ သူရောက်သွားပြီဆိုမှ သူ့ပေါင်လေးကို ဖြဲကာ သူ၏🖕ကို ပါးစပ်နှင့် စုပ်ပေးလိုက်သည်။သူက ကုတင်ပေါ်မှာ ကော့ကာ၊ကော့ကာ ဖြစ်နေပြီ။ငြီးတွားနေသည့် သူ့ပါးစပ်လေးထဲကို ကျတော်၏ ✋ ကို ထည့်ပေးလိုက်သည်။သူက စုပ်နေသည်။ကျတော့်လက်တဖက်ကို သူ၏ အပေါက်လေးထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်ရာ သူက ပိုပြီး ကော့လာသည်။ပြီးတော့မှ ကျတော်၏ 🖕ကို သူ့အထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။
ကျတော်က အခုမှ အသက် နှစ်ဆယ်ကိုကျော်ရုံလေး ရှိသေးသည်။လောင်မြိုက်ဖို့ အကောင်းဆုံး အရွယ်ပင်ဖြစ်နေသည်။လောင်မြိုက်ချင်စရာ လောင်စာကလည်း ရှေ့မှာရှိနေသည်။တခါတလေကျ နှလုံးသားက ပြောတဲ့ စကားထက် ခန္ဓာကိုယ်က ပြောသည့် စကားက ပိုမှန်နေတတ်သည်။
သူ့ကို ချစ်မိနေပြီလား?
သူနှင့်အတူတူ ရှိနေရတာကို ပျော်နေပြီလေ။
YOU ARE READING
မှင်စာဘုရင်၏ စစ်သည်တော်🔞(Complete)
Short Storyလူသားတွေကဲ့သို့ သမာရိုးကျနေထိုင်ဟန်ဆောင်နေထိုင်နေသော မင်စာရွာမှ မင်စာဘုရင် ပိုင်ဆိုင်သည့် အဆုံးအစမရိှ အသက်ရှည်စေသည့်ပုလဲနက်ကို နီးစပ်ရာ တိုင်းပြည်များက သွားရောက် ယူငင်စေရန် နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း စစ်သည်တော်များ စေလွှတ်လေ့ ရှိပေမယ့် ပြန်လာကြရိုး ထုံးစံ မ...
