Doğduğum yalan, Büyüdüğüm yalan Ve Yaşadığım yalan
ben Alaca Ilgın Kaya
Ve ne mi yapıyorum? Tepetaklak olmuş hayatımı en tepeden izliyorum.
Karışan bebekler
Hellooo guysss lafı uzatmaya gerek yok iyi okumalar
beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Minik çete
Akşam yemeği yediğimiz günün üstünden bir hafta geçmişti. Bu zaman diliminde Kalender ailesiyle pek bir iletişimim olmamıştı. Onlardan taraf adımlar vardı ancak ben karşılık vermeye cesaret edemiyordum.
Saat sabahın 7siydi. Normal şartlarda evimizde bu saatlerde herkes uyuyor olurdu. Biz ailecek uykuya düşkündük. Ancak bu sabah diğer sabahlara kıyasla evimiz oldukça gürültülüydü. Normal şartlarda ağır bir uykuya sahiptim ancak gürültü rahatsız edici boyuttaydı.
Ben daha yeni uyanmanın verdiği uyku mahmurluğuyla algılarımı açmaya çalışırken odamın kapısının aniden açılmasıyla yerimden sıçramıştım. İyi tarafından bakalım hiç uğraş vermeden uykum açılmıştı.
Kapıyı açan ablamdı. Yüzü hafif kızarıktı. Ablamın yüzü fazla sinirli ve gergin olduğu zaman bu kızıl tonları alırdı. Bir şeyler yolunda gitmiyordu ve bu durum içimin huzursuzlukla kaplanmasını sağlamıştı. Ablam hızla yanıma yaklaşıp beni yataktan kaldırmıştı. Olayın şokundan mıdır nedir bilmem sorgulamadan ayak uyduruyordum sadece. Beni yönlendirirken aynı zamanda şükürler olsun ki olduğumuz durum hakkında açıklama yapmaya başlamıştı. ''Balım işler biraz çığırından çıktı. Şu an önceliğimiz seni korumak. Sesleri soracaksan eğer acil toplantı düzenlenmesi gerekti. Biliyorsun babamız yöneticilerden. Tehlike düşündüğümüzden hızlı bizi buldu. Şimdilik bağ evine gideceksin. Tek olmayacaksın kızlar ve diğerleri de seninle olacak bir tanem. Birkaç gün sonra Kalenderler seni alacak oradan. Diğer çocuklarda güvenli yerlere gönderilecek. Bu süreçte senden istediğim hiçbir şeyi sorgulamaman ve uyum sağlaman bebeğim. Her şey güvenliğiniz için tamam mı balım.'' Kafamı onaylar şekilde sallamıştım. Yine bir şeyler dönüyordu ve yine hiçbir şeyden haberim yoktu. Yani onlar öyle biliyordu.
Ablam beni giyinme odamıza getirmişti. İkimizin giyinme odası ortaktı ancak çok büyük olduğu için fazlasıyla sığıyorduk. Ayrıca giyinme odamız iki kattan oluşuyordu. Odanın içinden uzanan merdivenin kenarları raflarla süslenmişti. Raflar ise bizim çantalarımızda. Üst kat ayakkabı ve çantalarımızla doluydu. Alt katta ise kıyafetlerimiz vardı. Ablamın çantalara oldukça büyük bir ilgisi vardı. Hatta birkaç çantası tek üretim, imzalı sadece onda olan çantalardı. Benim ise ilgi alanım ayakkabılardı. Sadece tek bir tarz olarak da değil gözüme hoş gelen ayakkabı dolabımızda olsun istiyordum. Sanırım birazcık tüketim çılgınlarıydık ancak bu pekte kafa yorduğum bir durum değildi.
