style | taekook ✓

25. (final)

benim bu kitabi siktir edis sekli saka mi

FİNAL BOLUMUU

o kadaarr usendim ki bu bolumu yazmaya, ben genelde ciftin mutlu oldugu bolumleri falan okumuyorum zaten bana olay lazım

ama kendi kitabin olunca yazmak zorundasin iste lzöwlzöwözöqö

yorum yorum yorumm

iyi okumalarr!! 🫶🏻🫶🏻

yuksek sesli muzigin verdigi rahatsizlik, sevdigim adamin kollarinda olmamdan dolayi sanirim, daha bi az ve hos geliyordu.

okulun balosuna gizlice soktugumuz ickiyi son damlasina kadar tukettikten sonra saglam kalan bi yerimde kalmamisti. ondandi heralde herkesin gorebildigi sahnede hareketli muzigin esliginde taehyunga durmadan surtunuyor olmam. o da ikide bir kısık sesle inlerken durmami soyluyordu. evet, bazen sevgiliniz cok sıkıcı biri olabiliyor.

ama benim umrumda olan tek sey bizi izlerken neredeyse aglayacak olan joohyundu. nasil taehyungu aldatabilmisti, gercekten aklim almiyordu. neyse, bugun lise hayatimin bittigi, hayatimin en güzel günlerinden biriydi ve bunu sevgilimin eski sevgilisini dusunerek bozmak istemiyordum kesinlikle.

son gunumuz oldugu icin kimsenin bizi umuradigi yoktu iste. herkes kafayi bulmus bir sekilde, hocalarda dahil, ani yasiyordu. jimini bir kosede yoonginin kucaginda, jennieyi jisooya kucak dansi yaparken, hoseok'u da soyeonu operken gormustum en son. namjoon ve seokjin'i iceriye girdiklerinden sonra bir daha hic gormemistim ve eunwoo'yu ise.. cidden hatirlamiyordum. herkes gereginden fazla ucmustu.

"tum bu enerjini baska yere mi saklasan bebegim?"

taehyung tam bir oyunbozan oldugu icin yine mizmizlarak konustugunda arkami donerek ondan uzaklasmaya karar vermistim ki ayagim dibimizdeki pencerenin perdesine takilmis ve sonucunda perde yirtilarak hemen yanindaki masada bulunan mumlarin uzerine duserek tutusmustu. her sey o kadar hizli gerceklesmisti ki ilk önce bir sok dalgasi bedenime yayilmis ve sonra yerini yuksek sesli bir kahkahaya birakmisti.

kendi cikardigim yangini gulerek izliyordum, ve sanirim sarhoş olmustum. hayir, su an kesinlikle sarhostum.

yanima gelip kolumdan tutan taehyungta cikan yangini gormus ve son derece saskin bir sekilde naptigimi sormustu. gulmuyordu. kafasi yerindeydi heralde.

sonrasinda yangini diger insanlarin da fark etmesi uzun surmedi. bi kiz o kadar korkmustu ki bagirip bir seyler soylemeye calisirken bir kac adim geriye gittinde asla tanimadigi birinin kucağına dusmus ve sonrasinda da kizin sevgilisi oldugunu tahmin ettigim kisi sucsuz adama yumruk atmis ve kavga baslatmisti.

ben de ruh hastasi gibi gulerek kavgayi izliyordum. ama ne? okulunuzun son gunu kavga cikmasi gayet eglenceli ve unutulmaz bir an bence.

ben kavgayi izlemeye devam ederken ve taehyungta saskin bir sekilde beni izlemeyi surdururken bir anda tum ekip yanimizda toplanmis neler olduğunu soruyorlardi. ve, tanrim, hepsi nefes nefeseydi.

daha da hareketlenen kavga ve mekanin her yerini yavas yavas ele geciren alevler sonucu herkesi disariya cikarttiktan sonra herkes sevgilisiyle vakit gecirecegini soylemis ve ekip dagilmisti. taehyung bu gecenin mahvolmamasini istedigini ve beni cok guzel bi yere goturecegini soyleyerek arabasina bindirdi ve yolda bana iyi gelecegini dısundugu icin kahve almisti. basim hala biraz da olsa agriyordu ancak kahve iyi gelmisti. bu sırada bir kere bile yola bakmamistim o yuzden nereye geldigimiz hakkinda hicbir fikrim yoktu. uyuyakalmadigima sukrediyordum ki araba durdu.

sonunda bakislarim etrafa ciddi anlamda baktiginda sehrin isiklarindan az da olsa uzak, yildizlarin belirgin oldugu bir tepeye gelmistik. hala arabada oturuyordum ki taehyung coktan arabadan inip benim tarafima gecmis ve benim acmama firsat bile vermeden kapiyi acmisti. sonrasinda bir kolunu dizlerimim altindan gecirip digeriyle de belimi kavramis ve beni kucagina almisti. bu hareketini gulerek karsiladim. sevgisini korkmadan gosterebildigi zaman sinirlari zorlayan biriydi. en azindan benim icin oyleydi.