Ormana doğru koşuyordum ama hiç bakamadan.Arkası görünmüyordu ben de bir ağacın altına oturdum.Nefeslerim sebepsiz hızlanmaya başladımıştı neden olduğunu çözememiştim ne oluyor anlayamıyordum.Ayağa kalktım ve koşmaya başladım yolumu kaybetmiştim ama koşuyordum ne yapıcam bağırmaya başladım.
"Onur!Onur!Onur!Onur yardım et nerdesin Onur!"
"Ne olur duy beni ,yardım et Onurr!"Gelmedi ve gelmedi hani beni bırakmıcaktın sana inanmıştım nefesim kesilmeye başladı bir daha denedim belki bırakmaz beni diye.
"Onur nerdesin hani beni bırak mıyacaktın!"dedim ve nefes alışım hızlandı koşuyordum arkaya doğru
"Onur!"
"Semih!"
"Melek!"
"Batu!"
"Hayat!"
"Yardım edin!" Uzaktan bir ses geldi.
"Ömür!"bu Onur'un sesiydi ama kendisi yoktu ve beni bırakmıştı beni ölüme terk etti evet beni ölüme terk etti.
"Dayan kurtarıcam seni dayan ne olur Ömür kurtarıcam seni ne olur dayan Ömür!"yere yığıldım gözlerimin kararmaya başlamıştı.Özür dile benden Onur özür dile hayatımı mahvettiğin için özür dile .Yerede haraket edemiyordum evet hareket edemiyordum ve son kelimem
"Onur ne olur yardım et!"oldu ve göz kapaklarım aşağı indi karanlık büründü.
