Tae dışarı çıkınca amcam ile baş başa kaldık. Biraz konuşmadık ve ardından sessizliği bozan amcamdı. "wynne üzerine gitmiycem ve... senin beni sevmeni beklemiycem. Ama yinede sana destek olacağımı bilmeni istiyorum." tek kelime bile etmedim. öfke ile yere bakıyordum sadece. bana onca travma ve psikolojik sorun açan adam şimdi karşımda bir amca rolüne gireceğini söylüyor. Kıçımın kenarı.
(Yazar: go boy!! 😚📣)
burada pek önemli bir şey yaşanmadı sadece eve gittim. amcamın benim için aldığı eve gittim. orayı düzenledik biraz düzeni vardı en azından. hava kararınca yatağa uzandım. artık bacaklarım daha rahattı yenileniyordum sürekli. bu da bacaklarımı eski haline geri getiriyordu. amcamı tae uğurladı ve ardından tae kalmayı teklif etti. reddettim çünkü kendi kendime kalmak istedim. her şey üzerime geliyor gibi ve ben buna hazır değilim.
gözüm yanıp sulanmaya başladığını fark ettiğimde gözümü uzun zamandır kırpmadan tavana bakar şekilde tuttuğumu fark ettim. bazen aklıma geliyor doğrusu... abimin gerçekte kim olduğu... nerede olduğu... şu an yanımda gerçekten bir abi gibi beni destekleyecek biri olsaydı çok mutlu olurdum... gerçekten onu bulup bulamayacagim konusunda emin degilim- ama bulmak için elimden ne geliyorsa yapicam.
eminim o da bunu yapardı. kei orion. onu bulacağıma eminim!
ben bunları düşünürken sabah olmuş gram uyumamıştım. normalde sabahlamayı seven bir tip değilim ve bunu neden yaptığımı da bilmiyorum ama... geceleri düşüncelerime kafa yormak için iyi bir zaman. Hele ki müzik de varsa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ParadoX
Teen Fiction⚠️ dikkat ⚠️ psikolojik sorunları tetikleyebilir hikaye tamamen kurgudur gerçek insanlarla hiç bir alakası yoktur iyi okumalar
