𝐀𝐡𝐞𝐧𝐤 𝐒𝐚𝐫𝐞

5. bölüm/ekibimle tanışmak

Saatler geçmişti ve ben evrakları doldurdutan sonra sadece oturup gelmelerini bekledim daha sonra küçük koltuğun üzerinde uykuya kadığımı fark ettim kapının sesiyle uyandım ve onları gördüm gelmişlerdi hepsi teker teker içeri girdiler ve hiçbiri yüzüme bile bakmadan direkt oturdular.
Hiç biri beni fark etmemişti derken son anda Emre beni fark etti.

'Bu kız kim patron?"

"Sare, aranıza yeni katıldı. Tanisaniz çok iyi birisi."

Bora adındaki gerizekalı çocuk aklınca espri yaptı.

"Kalbimdeki yaramı sare dkcosoaokdxknzmskz"

Hiç kimse gülmedi sadece ters ters baktık. O anda boranın ne kadar salak olduğunu anlamıştım. Sonra Meriç devam ettirdi;

"Her neyse aramıza hoşgeldin. Ne gibi deneyimlerin var?"

Emre devam ettirdi:

"Ne deneyemi o'su bu'su boş edebiyat yapma amk"

Patron Mysterious ise ters gözlerle Emre'ye bakıp susturdu. İlk günümde sessiz olduğum için,beni masum sandılar. Fakat kim bilir benim o küfürlerin alâsını bildiğimi...
Ben kızım diye beni gözlerinde küçültmüşlerdi aslında. Ama eğleneceğimi düşünüyorum. En azından düşünebiliyordum...

"neyse çok boş tantana yaptınız kalkın şu işleri halledelim."
Dedi Emre. Emre bu ekibin patronu,başı gibiydi. Bir sözünü iki etmiyorlardı. Dediği dedikdi. Aslında yalan olmasın da karizma adamdı. Ama duvar gibiydi. Duvardan farkı yoktu. Şöyle öğrendiğime göre önceden kaynaklanan bir sebepten dolayı böyleydi. Ne yaptığını bilmiyordu.

Meriç ve Bora kalkınca bende kalktım ve gittikleri yerden arkalarından gittim fakat çok hızlı yürüyorlardı. Sonra Meriç tam arkamdan gelip kollarımdan tuttu az hızlı git dedi kaldırıp oraya götürdü.

"Bırak beni"
Diye çırpınsamda bırakmadı. Oraya vardık. Ben ne yapacağımı bilmiyordum herkes birşeyler araştırırken ben boş boş oturuyordum. Sonra Meriç önüme bir kitap fırlattı.

"Selçuk Özdağ... Bir numaralı düşmanımız. Etmediğini yapmadığını bırakmadı. O kitapta o adam hakkında herşey yazıyor. Oda önceden kızını kaybetmiş ama tüm suç Mysterious'a kaldı. Şimdi de bize yapmadığı kalmadı. Bizde onun canını alıp kurtulacağız."

"Yanlız bişey diyebilir miyim?"

"De, Sare?"

"Öldürmek yerine başka türlü de kurtulabilirsiniz sanki he?"

"Çok denedik ama artık kurtulmamız lazım. Neyse çok çene yaptık. Şimdi al bunu oku. Selçuk Özdağ kaçıyor konumunu arıyoruz."

"Peki bu Selçuk Özdağ'ın numarası varmı?"

"niye napcaksin bizi mi söyleyeceksin?"

"Ne münasebet, oradan konum bulunuyor ya hani."

Bora yine lafa atladı.

"Sen kendini akıllı mı sanıyorsun Sare? Biliyoruz tabiki ama numarası yok. Yoksa niye burada çabalayım gözünü seveyim!"

"Abartma bora kız burada daha yeni bir durun" dedi Meriç.

"Kapayın çenenizi çalışın." Emre son noktayı koymuştu. Herkes susmuş araştıyordu. Bu adamda ne vardı? Herkes dediğini yapıyordu. Sanki Selçuk Özdağ Mysterious'tan daha çok Çınara zarar vermiş gibiydi. O sırada biz bunları araştırırken içeri Emma girdi.

"Selam millet!"

Ne ara milletin olduk amk. Bu kızı elime alacaktım dahada bırakmayacaktım. Şeytan yüzlü.

Emre hiç bişey demedi ama bora ilk cevap verendi.
"SELAMM!! NABER EMMA?"

"İyiyim ucube! Bu kız yinemi burada?"

Derken içeri Mysterious girdi hâlen bulamadınız mı? Diye çıkıştı. Haklıydı. İki saattir buradaydık ama hiç bir ufak ipucu bile bulamamıştık.
Meriç: emmayı başımızdan alırsanız daha uygun olacak Sare için.

Sonra patronumuz emmayı kolundan zorla çekerek götürdü. Ne kadar şımarıktı bu kız. Hayret bişey.

Neredeyse günün sonuna geliyorduk ama biz hiç bişey rastlamamıştık. Alacağımız olsun! Ben yine çalışırken uyuya kalmıştım. Uyandığımda yanımda Emre oturuyordu. Meriç,Bora,patron vb. Kimse yoktu.

"Âh,boynum.." diye mırıldanıp kalkmaya çalıştım. Emre yanıma gelip,
'iyi misin? Herkes evlere dağıldı. Patron seni benim bırakmamı istedi. Hızlı ol Ahenk Sare."

Ahenk Sare ismine pek alışık değildim. Ama alışacak gibi duruyordum. Hemen oradaki paltomu üzerime çekip. Hazırım işareti yaptım kalktık ışıkları kapatıp arabaya bindik. Burası evime çok uzaktı. O yüzden ben yine uyuya kalmıştım şu tesadüfe bakın. Uyandığımda evimdeydim. Hatta yatağımda pijamalarımla uyuyordum! Kalkıp kapı kilitlimi diye baktım kilitliydi. Ama ben hatırlamıyorum ki nasıl olmuştu böyle. Çok fazla düşüncelere dalmadan telefonu aldım bir kaç gönderiye bakıp uyudum.

-Son-