14. Bölüm| Korku..

4 2 1
                                    

Uyandığımda hava o kadaar sıcaktı ki. Kendimi soğuk yerlere atıp biraz daha uyumaya çalıştım ama uyuyamadım. Kalktım evin içerisinde öylesine dolaştım durdum. Hayat çok sıkıcıydı. Hayatıma bir anda giren Emre,Meriç,Bora ve Mysterious şimdi bir anda hayatımdan çıkmışlardı. Çıkmamışlardı ama çıkmış gibilerdi. Artık arayıp sormuyorlardı ve işten kovmak için elinden geleni yapıyorlardı. Bir diğer sorun ise... Hüma ablam ortalıkta yoktu. Neredeydi kim bilir? Bu savaşın ortasında yanlız ben kalmıştım. Tek başıma savaşacak kimseye ihtiyaç duymayacaktım. Otururken sıkıntıdan bir hallere girmiştim odanın tam ortasında yere uzanmış öylece kıvranıyordum. Sosyal medyaya girmek geldi aklıma girdim. Emre yeni gönderi paylaşmıştı tatilde asuyla eğlenirken fotoğraf çekmiş altına da:

"Seninle vakit geçirmek her türlü şeyden güzel prensesim!"

Yazmıştı.

 Paylaştığı gönderi buydu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Paylaştığı gönderi buydu.

Sonra Meriç ve Bora da gönderi paylaşmıştı.

Anladığım kadarıyla dört'lü date yapmışlardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Anladığım kadarıyla dört'lü date yapmışlardı.

Meriç ve kız arkadaşı Sıla.
Bora ve kız arkadaşı Derin.

Herkes eğleniyordu. Eve tıkılan bir ben kalmıştım sanırım. O sırada aklıma Mysterious geldi. Acaba o napıyordu? Sosyal medya hesabına girip baktım. Hiçbir şey paylaşmamıştı. En son 1 hafta önce gönderi paylaşmıştı. Oda kendi yazdığı romanla alakalı bir görüntüydü. Acaba hüma ablam neredeydi? Düşünüp duruyordum. Emre beni çoktan unutmuştu. Meriç'le Bora'nın da umrunda değildim zaten. Yanlız başıma kalmıştım. Vakit geçirecek birşeyler arıyordum. Kitaplığımı açıp içinde neler var diye göz attım. Kirlenmiş bir kutuya rastladım. Dışı toz duman içerisindeydi. İçini açıp bakmaya çalıştım ama kilitliydi. Kitaplığıma tekrar göz attım anahtar varmı diye aradım. Bu kutuyu oraya koyan kimse anahtarı da oraya koymuştu. Anahtarla açmaya çalıştım ama açılmadı. Kutuyu sildim ve üzerindeki yazıyı okudum.

"Bu kutu sadece 22:05 de açılabilir."

Yazıyordu. Bu yüzden kenara bıraktım. Gece açarım diye planlamıştım. Saat şuan 14:05'idi... Zaman geçsin diye Pusula yazan kitabı alıp okumaya başladım. Öylece uyuya kalmıştım.

Emma bir adama doğru yürüyordu. Babamı sen elimden aldın! Sen bana ihanet ettin! Diyordu karşısındaki adama. Bağırıyordu çığlık çığlığa. "Bunu bana niye yaptın! Ben babamı istiyorum senden adi herif!" Emma beni gösterip "peki Sarenin ne suçu vardı şerefsiz! Haydi beni anladım onun ne suçu vardı! Onun ailesinden ne istedin!" Diye bağırıyordu. İşte o anda uyandım. Bu bir rüyaydı. Yada kâbustu:) sürekli böyle rüyalar görüyordum. Artık birşeyler sezmeye başlamıştım. N'oluyordu? Yada ne olmuştu?

Uyandığımda saat 21:55'ti. Yani tam 10 dakika vardı kutunun açılmasına. Gidip kahve yaptım kendime. Hâlâ beş dakikam vardı. Kutuyu elime aldım ve beklemeye başladım. Beklemek fazla sürmedi. Anahtarı yerine koydum ve kapağı açıldığında içerisinde o sabah gördüğüm bebeğin fotoğrafları vardı sonra bir not gördüm tam alacakken. Dan. Elektrikler gitti. Ne olduğunu anlamaya çalışırken etrafa bakınıyordum. Ayağa kalktığımda birden bir el gözlerimi kapatmaya yetti. O an şoktan kalbim duracak gibiydi. Çırpındım bağırmaya başladım. Bırak beni! Hey! Yardım edin! Nolur bırak beni! Adam beni kucağına aldı gözlerim bağlı ayaklarım bağlı kıvranıyordum. Bir yandanda bağırıyordum. Ayaklarımı o kadar sıkı bağlamıştı ki acı içinde bağırıyor kurtulmaya çalışıyordum. Ağzımı da kapattı... Tir tir titriyordum korkudan. Bağırmaya çalışıyordum olmuyordu... Pencereden atladığımızı anladım o an. Yere güm! Diye düşmüştük ikimizde. O düşüşten sonra tamamen kapandı bilincim... Sonum gelmişti...

-son-

(HEPİNİZİN MERAK ETTİĞİNİZİ HİSSEDER GİBİYİM AMA BAŞKA BİR BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE OKUR ARKADAŞLARIM!)

𝐀𝐡𝐞𝐧𝐤 𝐒𝐚𝐫𝐞Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin