GÜN IŞIĞIM

2. BÖLÜM

"Özüm, hadi kalk valla öldürecekler bizi." diyerek son isyanımı gerçekleştirmiştim fakat nafile... Uykusu fazla derin olan Özüm uyanmıyordu. Kapıda beliren kıpırtıya baktığımda Giray abimi gördüm. Kalbim yine çarpmaya başlamıştı fakat o benim abimdi. Arkadaşımın abisiydi ve abimin arkadaşıydı. Benim de abimdi. O yüzden kendimi durdurarak hemen Giray abimin yanına gitmiştim.

"ABİ şu kardeşin elimde kalacak valla... Uyanmıyor!" diyerek biraz yükselmiştim.
"Sana da merhaba Işık'ım. Ben hemen çözüyorum olayı" diyerek kolumdan tutup Özüm'ün sırasına sürüklemişti.

"AAA ne demek Özüm'ün bir sevgilisi var? Kimmiş o dallama Işık'ım? He kimmiş bakim o?" diyerek abartılı bir tepki vermişti. Hiç bir şey anlamamıştım fakat Özüm hemen bir çırpıda ayağa kalkarak nefes nefese bize bakınca ikimizde kahkahayı koyvermiştik.

"BAK uyandı işte. Bu kadar kolaydı hadi gelin bekliyorum sizi." diyerek kapıya doğru yürümeye başlamıştı Giray abim.

"Ya gerçekten bu abim sıfatlı insan beni delirtecek. Bazen diyorum ki Allah'ım lütfen şunu alsın artık biri diye yalvarıyorum ya yemin ediyorum bak!" diyerek abisine bin tane laf etmişti. Ben hemen çantamı alıp Giray abimin yanına yol almıştım. Hemen arkamdan gelen Özüm'ün ayak seslerini tanıyordum.

" Geldim Giray abi! " diyerek Giray abime doğru koşturmaya başlamıştım. Hemen beni sağ kolunun altına almıştı. Ben bunları yanlış anlamıyordum. Çünkü tıpa tıp aynılarını Özüm'e de yapıyordu. Özüm ne ise bende oydum. Abim için de aynısıydı. Ben ne isem Özüm oydu. Asla ayrım yapmazlardı.

"Kızlar ben az önce annemler ile konuştum. Şebnem teyzemin ve Annemin tanıdığı eski komşuları mı ne vefat etmiş. Eskişehir'e gittiler onun için. Bende diyorum ki eğer sizde isterseniz annemler gelene kadar bir tatile çıkalım devamsızlık hakkınız var mı?" dediğinde Özüm ile aynı anda bakışmıştık.

" Yokki... " diyerek masum bir çıkışta bulunmuştum.

" Of ama Işık! Düzgün kullanın şu devamsızlık haklarınızı. Tamam ben hallediyorum şimdi durun" diyerek ilk danışmaya sonra da müdürün yanına çıkmıştık. An de yanımıza geldiğinde çok fazla bir süre sonunda müdür ikna olmuş ve devamdızlıklsrımızı silmişti. Mutluydum. Çünkü hala 30 gün devamsızlığım vardı.

"Ay valla teşekkürler ya!" diyerek mutlu bir çıkış yapmıştık Özüm ile beraber.

"Annemler dediler ki 5 gün veya 1 haftaya döneriz. Babamlarla beraber gitmişler tek gitmelerine izin vermemişler babamlar. Hepsi bir araba toplanmış gidiyorlarmış. Şimdi ben aslında İzmir güzel olur diye düşündüm ama Fethiye falan da olabilir?" dediğinde aklıma gelen tek yer tabi ki de belliydi.

Kuşadası...

" Kuşadası! " diyerek aynı anda Giray abim ile bağırmıştık. Hemen birbirimize dönüp çak yaparak kahkaha atmıştık.

" Tamamdır. Özüm sende tamamsan eğer Kuşadasına gidelim? İster misin? " dediğinde Özüm direk başını sallamıştı.

"Onun yerine yazlığa gitsek daha mantıklı olmaz mı? Tam Kuşadasına sayılmaz ama sonuç olarak Fethiyenin içinde bir yer orası da." dediğinde hepimiz başımızı sallamıştık. Yazlık 2 aile ortak alınmış fakat daha verimli kullanmak için daha açılmamıştı. Eğer gidersek biz ilk temizliği yapar ve aradan çıkardık.

" Tamam o zaman şöyle yapalım. Hemen eve gidip valizleri hazırlayalım. Zaten Giray abinin arabasıyla gideriz büyük ihtimal. Emre abim arabayı çıkartmaya üşenir kesin. Ben öne otururum Özüm ile abim arkada oturur gideriz Sonra siz alışverişe gidersiniz bizde evi temizler odaları yerleştiririz. Olur mu? " dediğimde çok konuştuğumu farketmiştim. Alışılmış bir olaydı o yüzden fazla da sıkıntı etmeye gerek yoktu benim açımdan.