GÜN IŞIĞIM

5. BÖLÜM

Beklemiyordum. Her zaman onun gözünde minik Işık olarak kalacağıma çok emindim. Neden öpmüştü? Neden yapmıştı bunu bana? Neden uyandırmıştı küçük Işık'ı? Şimdi ne olacaktı? Ya benden uzaklaşırsa? Ya bi anlık hataydı diye giderse? Yüzüme bakmazsa? Ben ne yapardım?

Öpüşü daha da derinleşmeden hemen bitirip alnını alnıma yaslamıştı. Ona nefes nefese baktığımda ise gözünden bir damla yaş düşmüştü. "Özür dilerim..." diyerek son kez dudağıma bir öpücük bırakıp arabadan çıkmıştı. Abimler gelmemeliydi. Dudağım kıpkırmızı olmuştu,nefes nefeseydim ve beni çok iyi tanıyan Özüm bişeyler döndüğünü anlayabilirdi.

Cama baktığımda Asya'nın sinirli adımlarla mekandan içeri girdiğini gördüm. Tam o an mekandan çıkan Giray arabaya doğru yürümeye başladı. Neyse ki araba ile mekan aradımdan uzun bir mesafe vardı ki o gelene kadar telefonu elime alıp telefon ile ilgileniyormuş gibi yapabilirdim. Hemen telefonu elime alıp sosyal medyaya girdim. Hikayelerde boş boş gezinirken arabanın kapısı açıldı gelenin Giray olduğunu anladığımda bakma gereksiniminde bulundum. Baktığımda bana baktı ve sadece gülümsedi. Bende aynı şekilde gülümsedim. Olmamış gibi davranacaktık. Bu kesindi. Abimler de mekandan çıkıp gelirken Özüm bana öyle bir bakış atmıştı ki sanki heyecanını gösteriyordu. Abim hiç etrafına bakmadan direk arabaya yürüyordu. Emir ve Asya ise yan yana yürümüş bir şekilde arabaya ilerliyorlardı. Herkes arabaya bindiğinde hızlıca eve gitmiştik. Giray arabayı park ettiğinde hepimiz araban çıkmış eve girmiştik. Kapıyı açtığım gibi eve girdiğimde Özüm ışık hızında kolumdan tutup beni boş bir odaya çekmişti.

"Hepsini anlat Işık." diye bana gülümseyerek bakan Özüm'e kıyamadım ama bir şey de anlatamazdım. Oldu bittiye getirmiştim olayı.

"Ne anlatayım Özüm'üm. Anlamadım?" diye bavula yöneldiğimde Özüm diretmeye devam ediyordu. Bavuldan çıkardığım saten şortlu beyaz bir pijama çıkardığımda üstündekileri çıkarmaya başlamıştım.

"Işık ben tuvaletteyken Asya yanıma gelip bana bişeyler çıtlattı." dediğinde donup kalmıştım. Allah kahretsin nasıl aklıma gelmemişti söyleyeceği?

"Ne gibi şeyler?" diye üstümü giyinip masum masum Özüm'ün yanına oturduktan sonra Özüm bana dönmüştü.

"Abim yapışmış sana sülük gibi kız. Bana gelip 'Abin Işık'ı öpüyor bence Işık ile arkadaşlığını bitirmelisin seninle abin için arkadaş olmuş' falan dedi bu mal bana. Bende dedim ki 'haberim var çok yakışıyorlar değil mi? en yakın arkadaşımın next görümcesiyim' diyip kahkayı bastım ay kız göt oldu orda. ne güldüm ama varya." dediğinde hala kahkaha atıyordu. Bana da komik gelmişti o yüzden sadece sırıtıyordum.

"Evet şimdi söyle bakalım. Öptü o hanımcı abim seni?" dediğinde ilk itiraz edecektim fakat o benim en yakın arkadaşımdı benden duyması bizim için daha iyi olacaktı.

"Özüm... ben bişey anlatıyordum ona Asya ile yaşadığım bi olayı. Daha cümlemi bile tamamlayamadan yapıştı dudağıma... Sonra özür diledi. Çıktı arabadan nereye gitti bilmiyorum." dediğimde Özüm hiç beklemediğim bir şekilde bana sarıldı. "Bebeğim abim galiba sana biraz aşık... Bundan rahatsız oluyorsan eğer onu uyarabilirim. Aşkını Işık'ımdan uzak yaşa diyebilirim gerçekten." dediğinde kahkaha attım. Biraz düşündüğüm de çok saçma bir gerçek vurdu yüzüme. Rahatsız olmamıştım. Aksine beni çok mutlu etmişti.

"Hayır Özüm. rahatsız olmuyorum ki..." dediğimde Özüm mesajı almıştı. "Tamam sende abimi seviyorsun anladım. Bunu abim ile sana bırakıyorum ve bir şey olmamış gibi abimin yanına gitmeni öneriyorum. " utandığımı düşünüyordu ama hayır.  Utanmıyordum.

"Özüm sen benim utandığımı düşünüyorsun. Hayır utanmıyorum bu abin ile yan yana durmama veya onunla konuşmama engel değil. Gidip şimdi ağzının dibine bile otururum zaten abin bunu da sıkıntı edicek bir çocuk da değil. Zaten sıkıntı etse veya ben utansam emin ol taksiye atlar giderdim." dediğimde kahkaha atmıştı. Bana son kez sarılıp odadan çıktığında saçlarımı Giray'ın en sevdiği şekil olan ev topuzumu yapmıştım. Odadan çıktığım da koridorda Giray abim ile karşılaştığımda ona gülümseyip yanında yürümüştüm.