GÜN IŞIĞIM

6. BÖLÜM

Hepimiz oturma odasında oturmuş çay içiyorduk. Annemler daha bişey dememişlerdi. Bu benim için daha iyiydi utanıyorduk yani bizde. Oturma odasında sıkıldığım da yukarıya salıncaklı odama çıkmıştım. Giray annemler odada olduğu ne peşimden gelmişti ne de 'nereye gidiyorsun' diye sormuştu. Aslında ikimizin de utanmasını gerektiren bir şey yoktu. Annem ve Leyla Teyze aşk konusunda oldukça anlayışlı insanlardı. Ama iş kendi çocukları olunca ne derlerdi bilemiyordum.

Kapımın tıklatılması ile salıncakta dikleştim. "Gel." dediğim sırada içeriye giren annem olmuştu. Bana gülen yüzü ile bakan annemin ne için geldiğini anlamak zor değildi. Giray'ı soracaktı. Nasıl olduğunu soracaktı. Kim ilk adımı attı diye soracaktı.

"Kızım nasılsın? Müsaitsin değil mi? Ne hakkında konuşacağımı biliyorsundur. Leyla da Giray ile konuşuyor şimdi. Bende yanına geleyim dedim." dediğinde karşımda ki armut koltuğa oturmuştu.

"Anne... Kızmadın dimi?" dediğimde direk gülmüştü. " Kızım bu kızabileceğim bir konu değil ki. Niye kızayım şimdi sana? Hatta aramızda kalsın Leyla ile bu konuyu çok önceden konuşmuşluğumuz bile var. Düşünmüştük ama sonra olmaz diyip susmuştuk. Susmamız veya konuşmamız bişey ifade etmiyormuş ki. Siz zaten olmuşsunuz kızım. Ee nasıl oldu bu? Sen attın dimi ilk adımı?" dediğinde gözlerim dolmuştu. Gözlerimin dolması gülmeme engel olamamıştı. Bende hemen anlatmaya başlamıştım.

"Şimdi şu Asya denen kız Giray'a aşık tamam mı? Giray bunu biliyor ve fazla yüz vermiyor buna. Kız çıldırıyor yüz vermiyor diye. Bizi yakın görüyor genel olarak birde geçen kahvaltıya gittiğimizde Giray benim portakal suyumdan içti tadı nasıl diye. Sonra işte ben lavaboya gittim. Kız geldi peşimden bana işte Giray ile ilişkin var falan dedi. Biz bu yazlığı tuttuğumuz ve burda kaldığımız haftaya kadar Giray ile sevgiliymiş bu. Ama Giray'ın bundan haberi yok tabi. 4 buçuk sene önce 2 Ağustosta bunlar ayrılmış falan kız öyle dedi. Böyle bişey olmadığını biliyorum çünkü ayrıldık dediği zaman diliminde biz Giraylar ile festivale gitmiştik ve dört buçuk sene önce onlar hayatımızda değildi. İki sene önce tanıştık biz. Bende verdim buna cevabını bir güzel. Çıktım sonra Giray ile arabaya geçtik diğerleri daha kalkmamıştı. Bana sordu noldu bişey mi dedi o kız diye bende anlatırken böldü lafımı. Yapıştı bana... Öptü beni...  Asya gördü gitmiş Özüm'e söylemiş devamını anlatmıştır zaten..." dediğimde gözlerimden yaşların boşaldığını farkettim. Anem karşımda gülüyordu ben ağlıyordum. Hiç adil bir hayat değildi.

"Çok güzel diyecek bir şey bulamadım Işık. Zaten Giray sana her zaman yakındı yani biz Özüm söylemeden önce sizi o şekil el ele görseydik pek umursamazdık. Çünkü sizin geneliniz bu. 'Işık'ım,güzelim,onum bunum şunum falan diyordu zaten Giray sana. Maşallah Giray da sağlam çocuk tam buldun sen. Ben Giray'dan razıyım. Siz de inşallah hakkettiğinizi yaşarsınız. Mutlu olun ben sadece bunu istiyorum." dediğinde direk anneme sarılmıştım. Annem de saçımı öpmekle meşguldu.

"Anne bak sana ne göstereceğim." dedim. Hemen masanın üzerinden Giray'ın bana aldığı pardon fırlattığı gülü anneme verdim. Üstünde ki Gün Işığım'a notunu okuyan annemin yüzü daha çok gülmeye başladı.

"Maşallah benim oğluma ne güzel seviyor öyle." dediğinde ben daha çok güldüm.

"Neyse kızım sen biraz dinlen bende Leyla'nın yanına gideyim tamam mı?" diyip ayaklanmaya başladı. "Tamam anne görüşürüz İyi geceler şimdiden." dediğimde başını sallayıp gülümsedi ve odadan çıktı. Gülü tekrar masanın üstüne bıraktım ve aynaya baktım. Gözlerim burnum ve yanaklarım kıpkırmızıydı. Saçımı tepeden ev topuzu yapıp salıncağıma geri gittim. Tam oturup başımı yasladığım sırada kapım açıldı ve baktığımda içeri girenin Giray olduğunu gördüm. Direk gülümseyip ayağa kalktığımda bana hemen kollarını açmıştı. Hemen Giray'a sarıldığım da saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı ve bana sımsıkı sarıldı.

"Nasılsın Işık'ım?" dediğinde hala sımsıkı sarılmış bir şekilde duruyorduk. "Uykuluyum. Sen nasılsın?" diye sorduğumda beni hemen yumuşak pufuma doğru yürütmüştü. İlk o oturdu ardından bacaklarımı kendi bacaklarının üstüne alıp başımı göğsüne yasladım. Çok rahattı daha çok mayışmıştım.

" Annemle konuştum gün ışığım. Kendisi biraz heyecanlı. Özüm sağolsun her şey daha kolay oldu." dediğinde gülümsemiştim. " Özüm'e bir teşekkür hediyesi almak lazım desene." dedim. "Yok ona en büyük hediye sensin zaten." dedi. "Şımartıyorsunuz Giray Bey." dediğimde erkeksi gülüşü gelmişti. "Şımartırım tabi bebeğim değil misin?" dediğin içim bi hoş olmuştu. Severdim bana iltifat edilmesini.

"Giray gerçekten şu an aşırı uykum var biliyor musun? Dediklerini anladığıma ve cevap verdiğime şükür et bence." dedim.

"Uyu güzelim. İyi geceler." diyerek başıma bir öpücük kondurmuştu. Ben yine şımarmadan hemen uyku mooduna geçmiştim. Uyumaya başladığım sırada Giray'ın aşağıya doğru kendini kaydırdığını hissettim.

Kitaplarda hep insanların sevdikleri ile uyuduğunda çok güzel uyku çektikleri söylenirdi. İnanmaz geçerdim. Ama gerçekten öyleymiş. Gerçekten insanın sevdiği yanında olumca güzel uyurmuş.

Ben hayatımda ilk kez bu kadar güzel ve kesintisiz uyumuştum. İşte bu da kanıtıydı bu duygunun. Aşk gerçekten de vardı.

🥹🎀

kısacık bir bölüm yazıp keyfinizi yerime getireyim dedim. İyi demişim dimi?

ya ben gerçekten çok özlüyorum bu kitabımı. Hep yazasım geliyor gerçekten çok değişik duygular içerisindeyim.

Yeni bölümü en kısa sürede atacağım beklemede kalın.

tiktok:yazar_berio_