Gözlerimi açtığımda kris ve karl uyanmış yatakta kıvranıyorlardı
Emma: bebeklerim günaydın
Dedim ve olabildiğince nazikçe gülümseyip onları öptüm
Kalkıp banyolarını yaptırdıktan sonra burda kalan kıyafetlerinden giydirdim
Bende üzerimi değiştirdikten sonra aşağıya indik
Onlara bir şeyler yedirdikten sonra ben bir şey yemeyip koltuğa oturdum
Canım hiçbir şey yapmak istemiyordu
Emily: emma sen niye bir şeyler yemedin
Emma: canım istemiyor
Tylor: ama öyle yapmamalısın emma
Ben zaten konuşacağ-
Emma: hayır baba konuşmayacaksın elbet gerçekleri öğrenecek ama o zaman ayaklarıma bile kapansa affetmeyeceğim
Theodore: that's my girl
Deyip elini kaldırdı ve çakıştık
Beni bu halimde bile güldürebilen bir kaç kişiden biriydi
Kapı çaldığında abim kalktı ve açtı
İçeri draco ve blaise abi girdiğinde gülümsemem daha da genişledi
Neredeyse 2 aydır görüşmüyorduk
Draco: vay vay vay bizim küçük velet de burdaymış
Emma: sensin velet!
Yanıma geldiğinde bana sarılacağını düşünüp kalktığımda kollarını açtı ve
Yanımdan geçerek kris ve karl'ı kucağına aldığında gülümsemem soldu
Emma: çok kötüsünüz gerçekten!
Draco: benim küçük veletlerim nasılmış bakalım?
Dedi ve yanaklarını sulu sulu öptü
Blaise: çekil bende sarılacağım
Draco: en sevdikleri dayıları benim benden gitmek istemiyorlar
Theodore: siktir lan! Beni daha çok seviyorlar
Dedi ve almaya çalıştı
Büyüyen kavgalarına gülerken birden midemin bulanmasıyla banyoya koştum
Midem boşlana kadar kustuğumda
Emily: 2 gündür bir şeyler yemesen olacağı buydu
Emma: of ne alakası var anne
Emily: geç bir şeyler ye
Dedi emir verircesine
Ona hayır diyemeyeceğimi bildiğimden red edemedim
Az da olsa bir kaç şey atıştırdıktan sonra salona geçtim
Karl ve kris hâlâ draco abi ve abimdeydi
Karl ile draco abi kris ile de abim oynuyordu
Ve blaise abi de ortalıkta gözükmüyordu sanırım gitmişti
Kapi tekrar çaldığında bu sefer ben yerimden kalktım ve açtım
Açtığımda ise o karşımdaydı
Emma: ne işin var burda!
Mattheo: emma-
Emma: git hemen! Şimdi!
Mattheo: beni dinle!
Theodore: bir daha bağırsana!
Dedi önüme geçerek onu ittirdi
Mattheo: theo çekil
Theodore: çekilmiyorum ne yapacaksın
Dur tahmin edeyim bana da mı tokat atarsın
Gözleri benimkilerle birleştiğinde yutkundu
Gozlerinden pişmanlık akıyordu
AMA AFFETMEK YOKTU
Mattheo: bir şey bilmiyorsun!
Emma: sen bildiğin için mi inanmadın!
Mattheo: lütfen özür dilerim dinle be-
Emma: Dinleyecek bir şey yok!
Arkadan ses gelince o tarafa döndük
Karl: ba-ba ba-ba
Mattheo: oğlum gel babaya
Deyip alacakken çektim ve ben aldım
Emma: defolup gideceksin! Şimdi!
Mattheo: benim de çocuklarım onlar!
Emma: ya öyle mi dün akşam durdurabilirdin! Onlar benim çocuklarım deyip onlari alabilirdin! Şimdi mi geliyor aklına!
Mattheo: özür-
Emma: yeter! Çık artık defol git evine lisa'dan özür dile!
Dedim ve kapıyı suratına kapattım
Draco: afferin kız sana
Dedi ve çakıştık
Salona geri döndüğümüzde sohbet etmeye başladılar
Akşam olduğunda mide bulantım artmıştı tekrar gidip kustuğumda daha iyi olmuştum
Üzerimi değiştirip çocukların yanına uzandım
Tıpkı dün akşam olduğu gibi tekrar öptüm ve çok geçmeden uyuya kaldım
Nasıldı sizce💚
Dedi ve
