4.Bölüm Prens

81 9 3
                                    

Cenk'in annesi bana tebessümle bakıp;

-Adın nedir kızım?

+ (Biraz çekinerek)Ben Melisa peki ablacım siz?

-Utanmana gerek yok şekerim bende Meryem.

+Memnun oldum.

-Ben de canım.Ee acıkmışsınızdır siz şimdi size yemek kurup geliyorum.

+Ben pek aç değilim ama yardım ederim ne yapılması gerekiyor?

-İtiraz yok küçük hanım otur oturduğun yerde sen.

+Ama..

-Lütfen canım iki dakkalık iş Cenk buraya gel arkadaşını yalnız bırakma.

Cenk;

+Tamam anne hemen geliyorum.

-Tamam yavrum.

Meryem abla mutfağa doğru ilerledi.Bende evi incelemeye koyuldum Cenkin hala böyle bir evde oturması garibime gitsede isterse küçücük bir odada kalsın ben onla bir ömür öyle yaşamaya da razıydım yanımda olsun sesini gülüşünü gözlerini görim yeterdi bana.Hayallere dalmışken Cenk'in kapıdan geldiğini gördüm.Bana göz kırparak yanıma oturdu.Cenk;

-Kusura bakma evimiz miniktir.

+Saçmalama Allah aşkına bunları bulamayanlarda var bende sarayda oturmuyorum ya!

+Haklısın tamam sinirlenince tatlı oluyosunda herneyse ee anlat bakalım eğlendin mi bugün?

Tatlı mı demişti bana? evet kalbim yine tüm bedenimi tepeden tırnağa titretiyordu.Uzun bir sessizlikten sonra Cenk;

+Orda mısın?

-Aaa kusura bakma dalmışımda ee tabiki eğlendim bugün sana karşı çok mahcubum hem para harcattım hemde bana evinin kapısını açtın.Çok eskiden yakın bir arkadaşım vardı.Kardeşten öte ama kanserden vefat etti.Malesef,onla çok mutlu anılarımız olurdu hep sonra
yıllar sonra yine onla mutlu olduğum kadar mutluyum bugün teşekkür ederim hemde çok.

-Rica ederim tabiki paranın pulun önemi yok evimin kapısını açmamında çünkü bunların hepsine deyecek birisin arkadaşın için üzüldüm.Allah rahmet eylesin üzme kendini artık ben varım.Ölmediğim sürece.

Ne güzel konuşuyordu öyle.İçten içe gülümserken Meryem abla elinde bir sofra bezi ve tepsiyle geldi.Hemen ayağa kalkıp yardım edeceğim sırada Cenk;

-Sen otur ben yardım ederim.

+Ama ayıp olur.

Cenk kızgın kızgın bana bakarak yeri işaret etti.Bense oturdum Cenk sofra bezini serince Derya ablada tepsiyi üstüne bıraktı. Çok teşekkür edip;

+Sizde buyurmaz mısınız Meryem abla?

-Yok canım ben yedim size afiyet olsun.Bir kaç işim var onları halledip geliyorum.

+Kolay gelsin.

-Sağol canım.

Meryem abla mutfağa doğru ilerledi Cenk'in bana tip tip baktığını gördüğüm sırada gözlerimi yere devirdim.Cenk;

-Ee,yemiyceksin galiba yoksa ben mi yedirim?

+Estağfurullah senin başlamanı bekliyorum.

-Bende senin.

Gülümseyerek o yeşile çalan gözlerine baktım.Oda benim kahvelerime bir kaç dakika böyle devam ettikten sonra bana göz işareti yaparak başlamamı işaret etti.Bense kafamla tamam işareti yaptım.Ev çok sessiz ve sakindi huzur doluyordu içim kaşığımı çorbama daldırdım ve içtim.Cenkse hala bana bakıyordu.Ben;

Bir Elmanın İki YarısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin