Bir Elmanın İki Yarısı

3.Bölüm İmkansız Yoktur

"Unutma!Her gelen sevmez ve hiç bi seven gitmez."

Şoku atlattıktan sonra bakkaldan kendine ve bana su aldı.İçtikten sonra Cenk;

+Bir daha beni böyle korkutma olur mu? hayatımda bukadar korktuğumu hatırlamıyorum.Seni kaybedeceğimi sandım.Şükür ki Allah seni bana bağışladı.

Şoku hâla atlatamadığım için konuşamıyordum.Titrek bedenimi ona dönüp sarılmakla durdura bilmiştim.Uzun bir sarılmadan sonra başıma bir öpücük kondurmuştu.Ve evet yıllarca hayal ettiğim şey şimdi gerçekleşmişti.Çok güzel bir rüyanın içerisinde olmalıydım.Ölümle burun buruna gelmem binevi hayallerimin kapılarını aralamıştı.Artık o kapılar sonuna kadar açılacaktı belkide yada sonsuza kadar kilitli kalıp bir ümitle bekliycektim.Hayırlısı neyse o olurdu değil mi?biraz sakinleşip Cenke dönüp;

-Sana okadar minnettarımki hayatımı kurtardığın için çok teşekkür ederim istediğin bir şey varsa onu yapmaya hazırım.Minnettarlığımı anca böyle ifade edebilirim.

Cenk;

+Tabiki hayır önemli değil bu bi insanlık görevi değil mi orda durup saf saf ölümünü izleyemezdim.Eğerki öyle yapsaydım vicdanım buna el vermezdi.Benim için yapabileceğin tek şey kendine iyi bakman herzaman yanında olamayabilirim dikkatli ol lütfen.

Bu sözleri duyunca içimdeki kelebeklerin kıpırdaştığını hissede biliyordum.Tebessümle o nur suratına baktım.Hala bir rüyada olduğumu düşünüyordum.Koluna girip yolumuza devam ettik.

Cenk'in Ağzından;

Melisa'ya oyun oynamak isteğim derken kendi kazdığım kuyuya düşmüştüm.Arabanın ona çarpacağını gördüğüm sırada bütün bedenim onun aşklıyla sarsılmıştı.Hemen koşup kolundan yakalayabilmiştim.Hemen kollarımla sarmıştım onu.Kalbimin bukadar hızlı atmasının sebebi onun bana huzur vericiliğiydi.Onu kaybetseydim bende yaşayamazdım sanki ama Allah'a şükür Melisayı bana bağışladı.Herkesle Melisaya bir oyun oynamaya karar vermiştim.Şimdi herşeyi düzeltmeliyim.Çünkü bende ona aşık olmaya başlıyordum.

Cenk;

+Lunaparka gidelim mi? eğleniriz.

Cebimde ellerimi gezdirdim.Sadece 5 TL vardı.Ona zahmet olmamak için hayır demeliydim.Tam ağzımı açıp konuşacağım sırada Cenk;

+Lütfen beni kırma sanada para verdirecek kadar haysiyetsiz değilim yani bir bayana para ödettirilmez.Ve bu erkekliğe yakışmaz.

İçimimi okuyordu sanki gülümseyip kafamı omzuna yasladım.Bu rüyadan hiç ama hiç uyanmak istemiyordum.Bu rüya çok mu uzun sürmüştü? yoksa bu bir gerçekmiydi?eğer ki gerçek ise imkansız diye birşey yoktu belkide.Bir taksi durdurdu.Neden zahmet etmişti ki?hayır diyemeyeceğim için arabanın kapısını açıp buyur dediğinde binmiştim.İnşallah okul çıkışına yetişebilirdik. 10-15 dakika sonra lunaparka varmıştık.Ve yine centilmenlik yapıp kapıyı açmıştı.Yüzümde güller aça aça indim arabadan.Cenkin koluna girip gişeye doğru ilerledik hiç kimsecikler yoktu lunaparkta sadece ikimiz başbaşa nekadar da güzel.Gişeden pasolarımızı aldık.Cenk ilk gondola doğru ilerledi.Hayatım boyunca böyle bir yere hiç gitmemiştim.Birazda gözüm korkmuş olsada Cenk korkularımı yenmeme yardım ederdi.İlk başa binmiştik.İçime içime esen o rüzgar ve Cenkin saçlarının dalgalanması hoşuma gidiyordu.Ve evet gondol hareket etti.Korkuyla Cenkin koluna yapıştım.Pis pis sırıtıyordu.Hoşuna gitmişti galiba çimen gözlüm benim sen gül yeter ki ben herşeyi yaparım.Gondol gittikçe hızlanıyordu hızlandıkça dahada korkuyordum.Cenkin kolunu sıkmaktan çürütmüştüm.Sessiz sessiz gözlerimi yumup gondolun durmasını bekliyordum.Ve evet artık durmuştu.Cenkin kolundan kurtulup kendimi gondoldan dışarı attım.Bana bakıp pis pis sırıtıyordu.Kaşlarımı hafif çatarak;