Memories Never Die - Aota-

4. Bölüm

Sonunda öğlen arasına girdiğimizde kantine gidip yiyecek bir şeyler aldım
Boş bir sıra arıyordum. Shou yapması gereken şeyler olduğunu söylemiş ve kantine gelmemişti. Sonunda boş bir masayı gözüme kestirip oraya doğru ilerledim. Oturup yemeye başladığım sırada karşımda bir gölge belirdi. Kafamı kaldırıp baktığım da yediğim yemek neredeyse boğazımda kalacaktı.

Kota Furuya karşımda dikilmiş bana bakıyordu. Yenımda Ryuuji Furuya, Ryuuji Furuya'nın karşısında da Ouzou Furuya vardı. Ben neden yanıma geldiklerini anlamaya çalışırken Ryuuji "eğer boşsa buraya oturuyoruz" dolu olduğunu söyleyemezdim bu yüzden yavaşça kafamı salladım.

Hiç bir şey söylemeden yemeğimi yemeye devam ettim. Konuşmayı hiç mi hiç istemiyordum. 4'ümüzde sessizce yemek yerken Ryuuji "okulu sevdin mi? Harika bir yerdir" bunu söylerken alaycı bir şekilde gülümsemişti. Ona cevap vermeden kafamı salladım. Kota sürekli bana bakıyordu ve bu sinirimi bozmuştu. Bu yüzden hızlıca gitmek istiyordum.

Tam son lokmayıda yiyip oturduğum yerden kalkacakken Ouzou "Futbol oynamayı sevdiğini söylemiştin, değil mi?" dediği ile olduğum yerde kalıp bir süre düşündüm. Evet, kendimi tanıtırken bundan bahsetmiştim.

Ouzou'ya dönüp boğazımı temizledim ve "evet, söylemiştim" dedim. Sesimin yüksek çıkması beni oldukça şaşırtmıştı ama bozuntuya vermedim. Ouzuo amacını anlamadığım bir şekilde sırıtırken Kota gözünü benden ayırmıyordu. Rahatsız olmaya başlamıştım. Bu yüzden hızlı hızlı hareket ediyordum.

Ryuuji "madem öyle, futbolda yetenekliysen seni takımımıza almak istiyoruz. Takımda  eksik var. Bu yüzden seni de takıma almak istiyoruz" böyle bir teklifi kesinlikle beklemiyordum. Shou bundan bahsetmişti ama bu kadarı beni şaşırtmıştı. Bir süre boş boş suratlarına baktım. Kesinlikle onlarla yakın olmak ve aynı takımda oynamak istemiyordum.

Kafamı dikleştirip sakin bir şekilde " aslında şu an bir takımda oynamayı düşünmüyorum. Bu yüzden teklifinizi reddediyorum" üçüde şaşırmış gibi bana baktı. Sanırım daha önce kimse onlara bir konuda itiraz etmemişti. Kota alayla gülüyor, Ouzou kızgınca suratıma bakıyor, Ryuuji'de gözlerini kısmış düşünüyordu.

Sonunda hiç konuşmayan Kota "Takıma katılacaksın" dediğinde bakışlarımı ona döndürdüm. Emir almaktan nefret ediyordum hele istenmediğim bir şeye zorlanıyorsam. " hayır, Katılmayacağım. Umarım başka birini bulursunuz" hızlı adımlarla uzaklaşırken Kota'nın "buna pişman olacaksın" deyip sandalyeyi iterek ayağa kalktığını gördüm. Ryuuji ve Ouzou onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Hızlıca kantinden çıkıp tuvalete gittim. Son söylediği söz beni etkilemişti. Yüzüme su çarpıp derin bir nefes alarak sınıfa gittim.
Bir an önce eve gitmek ve bu okula bir daha gelmemek istiyordum. Ama bu şu anlık mümkün değildi.

Sonunda dersler bittiğinde çantamı omzuma atıp hızlıca sınıftan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Ama bir sorun vardı. Galiba Furuya Kardeşlerin evi benim evimle aynı yöndeydi.

🌸🌸

Bu sefer normalden kısa oldu ama olsun
Umarım beğenmişsinizdirr