sleep with me | chanmin ✓

Özel Bölüm

Elime aldığım kalemle öylece ufak çizikler yaparken sessizce iç çektim. Yaptığım hiçbir şeyi beğenemiyordum bugün, kafam fazlasıyla dolu olduğundan odaklanamıyordum belki de.

"Neler yaptın bakalım?"

Arkamdan bedenime sarılan eller, duraksamama sebep olduğunda parmaklarımın arasındaki kalem yavaşça masaya düştü. İstemsizce alt dudağımı dişlerimin arasına alırken kokusu artık benim kokuma karışmış olan bu adamı ayırt etmem için ekstra bir şeye gerek yoktu.

Chan çizim yapamadığımı fark etmiş olacak ki, arkamdan sessizce yanaşıp kollarını bana sarmıştı. Oflayarak ona döneceğim sırada burnunu boyun girintime getirmesiyle titrek bir nefesi içime çektim. Sevgili olmamızın üzerinden ne kadar vakit geçerse geçsin, aniden bana sarılışlarına ya da kokumu içine çekişlerine tepkisiz kalamıyordum. O öylece kokumu içine çekerken sonunda cevap vermem gerektiğini hatırladım ve huysuzca mırıldandım.

"Bir türlü nereden başlayacağıma karar veremiyorum Chan," o an aklıma gelenle hızlıca ekledim. "yardım edebilir misin?"

Anlamış gibi bir mırıltı çıkartmasının hemen ardından benim aksime keyifli bir şekilde cevapladı beni.

"İstediğin yardım olsun bebeğim."

Sözleriyle yüzümü görmemesinin de rahatlığıyla istemsizce tebessüm ettim, hemen sonrasındaysa bedenimden çekilip tamamen üzerime uzanan elleriyle ona uyum sağlamıştım. Kalemi benim elimin üzerinden tutan eli ve oturduğum sandalyenin sırt kısmı olmadığı için tamamen sırtıma yaslı olan göğsüne iyice yaslanmıştım.

Chan çoktan ödevimi bildiği için ve mesleği gereği çizimi iyi olduğu için bir şeyler çizmeye başladığında elinin altındaki elim de onunla beraber hareket ediyordu. Ne çizdiğine odaklanmam gerekiyordu belki ama bu pek mümkün değildi, hemen dibimden gelen nefes sesleri ve yanağıma yasladığı yanağı tüm odak noktamı değiştiriyordu.

"Arkadaşın gelmeyecek miydi bugün?"

Sorusuyla irkilirken istemsizce "Hm?" diye bir tepki verdim. Bu tepkim onun hafifçe gülmesine sebep olmuştu, belki de odak noktamın çizimde değil de onda olduğunu fark etmişti.

"Arkadaşın, gelmeyecek miydi?"

Tamamen aklımdan uçup giden şeyi hatırlatmasıyla onaylar bir mırıltı çıkarttım. Soobin'le ödevi yapacağımız gün bugündü, kafamın aslında en başında takılı olduğu şey de buydu. Tamam, daha önce Chan'la tanışmışlardı ve bir problem yaşamamıştık. Üstelik o zaman Soobin'in başka biriyle randevuya çıktığını bile duymuştu Chan ama yine de fazla kıskanç olduğu için çekinmiyor değildim. Ben de kıskanç biriydim ama bunu onun kadar belli edemiyordum, o kıskandığındaysa fazlasıyla belli ediyordu.

"Ah," yeni hatırladığım için istemsizce boştaki elimle telefonumdan saate baktım, ardından mırıldandım. "birazdan burada olur."

Buluşma için ayarladığımız saate yaklaşık on dakika kadar vardı, bu yüzden böyle demiştim. Chan anlamış gibi bir mırıltı çıkartarak çizim yapmaya devam ettiğinde kendime engel olamayarak ona doğru döndüm ancak bu, yüzlerimizin fazlasıyla yakın olmasına sebep olmuştu. Bakışları anında çizimden bana kayarken kıstığı gözleriyle beni inceledi kısaca, ardından tek kaşını kaldırarak ne diyeceğimi merak ettiğini imâ ettiğinde biraz merakla sordum.

"Sen... sorun etmiyorsun değil mi bunu?"

Sözlerimle dudaklarının kenarı yukarı kıvrıldı, ardından ben ne olduğunu anlayamadan hafifçe burnumu ısırıp geri çekilmesiyle acıyla mırıldandım ve ellerimle burnumu kapatırken söylendim.