Fading Echoes: Love Lost in Silence

Chapter 5: Reminiscing

Chapter 5: Reminiscing

Then... I saw Sydney approaching me.

Pero umakto ng parang hindi ko siya nakita. And she starts talking.

"Uy Adaleigh! Nandito ka rin pala, ano ang ginagawa mo rito?" saad nito.

"Kakain kami rito ng mga friends ko" saad ko... "Kaibigan mo pala si Andrei?" dagdag ko.

"Ah si Sevilla? Oo. He approached me, noong una kong araw rito. Ako lang kasi dati mag-isa noon sa table, kaya sinamahan ako" saad niya.

"Tapos nadagdagan na noong may nakakilala rin ako sa classroom at labas ng school. Nga pala, kaano-ano mo siya?" she added.

"Naging friends ko rin siya. But nevermind, ayaw ko na muling pag-usapan ang tungkol diyan. Ano pala ang ginagawa mo rito?" I answered her.

"Kakain din kami. Nag-aantay rin ng food, kaming dalawa lang ni Andrei natira eh" she answered.

"Nga pala, I have to go na rin. Since nariyan na sina Mikha, it's nice to see you here" she smiled and left.

Matapos ang usapan namin, dumating na rin sina Dahlia. Dala-dala ang pagkaing inorder namin, at nagkaroon kami ng kakaonting komunikasyon.

"Uy nandito rin pala si Sydney ah? Nakita mo na ba siya?" saad ni Niña.

"Yep. She approached me, at nag-usap kami saglit lang dahil lumapit siya" I answered.

"Nandoon din pala si Andrei, magkaibigan sila. And even, magkatabi sa upuan" I added.

"Ano naman kung magkatabi sila? Nagseselos ka, ano?" saad ni Ruxe.

"Tanga hindi. Sinabi ko lang naman, at alam niyo naman na siguro kung ano ang ugali ni Andrei. Malay mo kung may hindi pala magandang intensyon si Andrei kay Sydney" I answered them.

"Concerned lang naman ako" I added.

"Alam ninyo, kumain na lang tayo. Halika na, at lalamig din itong spaghetti mo Ruxe" saad ni Dahlia.

Kumain kami nang maayos noon, at noong matapos na kaming kumain. Agad na lumapit sa akin si Sydney.

"Hi ate Dahlia, pwede po bang mahiram si Adaleigh?" saad nito.

"Why? Ano ang gagawin m-" paputol kong saad.

"Yes naman. Pwedeng pwede, 'di ba guys?" saad ni Dahlia.

"Yes na yes!" saad naman ni Niña at Ruxe.

Agad akong hinila ni Sydney at binigyan ako ng tulips na gawa sa papel.

"Do you still remember this, Adaleigh?" she asked me a question softly.

"What?" I answered.

"Hindi mo na ba ako naaalala? I am your Amerilla, you became my crush way back in kinder. Naging magkaklase tayong dalawa" she answered.

"I gave you paper flower dati. Hindi ko lang alam kung nasa sa iyo pa rin iyon hanggang ngayon, at sana itinabi mo" she added.

"What do you mean? Magkakilala na tayo dati pa? Paano mo naman nasabi?" I answered.

"Look, we have a picture together noong bata tayo. Picture ito galing kay Mommy Celia mo, dati kasi wala pa kaming camera na katulad ng camera ninyo noon" she answered.

Hindi pa rin ako makapaniwala na magkakilala na kaming dalawa, kaya pala familiar ang Amerilla sa akin. Kilala niya rin si Mommy.

"We knew each other? But how?" I asked her.

"I am admiring you since Kinder, Adaleigh. Gusto kita mula noon, hanggang ngayon. Do you still remember noong nag Jollibee tayo together with our Mommies?" she answered me softly.