KOMŞU KIZI/ASKERİ KURGU

FİNAL

FİNAL 30* MUTLU SONSUZ

Biz iyiydik, ellerimiz hiç ayrılmamak üzere seneler önce evet demişti birbirimize. Bizden parçamız iyiydi, mesafelerimiz bitmişti, biz birbirimizin olalı zaten seneler olmuştu ama şimdi bir kez daha birbirimizin teninde nefeslenmiştik. Bizim hikayemiz de bir bir son yoktu, mutlu sonsuzdu. Mutlu sonsuz...

                                                                                       Yüzbaşı Alpaslan&Firuze Türkümdeyen

Sevgili Günlük;

Şaşırdın mı? Senelerdir el değdirmedim ama şimdi yine buraya kendime sığındım. Ben beni bildiğimden zaten özet geçiyorum, evlendim. Beni çok seven bir adamla, vaz geçemeyeceğim bir adamla. Çok mutluyum, çok badireler atlattım ama ben sonunda bir yere aitlik hissini yüreğimin en derinlerine gömebildim. Ha bir de, kızımız oldu, Lina. Babasına aşık bir yaramaz. İyi, o da iyi. Ailemize katıldığından beri huzurumuz, bereketimiz hep var. Çok şükür, iyiyim. Sanırım günlüğümün son sayfasında biraz kocam hakkında atıp tuttum ama şimdi bakıyorum da yine o gün olsa yine öyle yaparım. :) 

Amerikaya taşındım, Lina ben ve sık sık ziyaretime gelen Nazlımla. O da evlendi Murat ile, mutlu ve bu mutluluk beni çok sevindiriyor. Ne badireler atlattı değil mi? O henüz anne değil, taze evli sayılır. Alpaslanın yokluğu beni mahfetse de geleceğimiz için, kariyerim için bu adım benim nirvanam oldu. O yokluğunu hiç hissetmemek için elinden geleni yaparken ben ise onun özlemi ile yanıp tutuşuyorum. Onsuzluk çok çok kötü. Ama kızımızın varlığı ondan bir parça, bir parça da bende olan hüznü alıp götürüyor. İyiyim ve sık sık görüşeceğiz seninle de.. Şimdilik hoşçakal. 

🍃

İnanmak, başarmanın yarısıdır derlerdi, inanmazdım. Bu belli belirsiz insanların olduğu ülkede anlamıştım doğruluğunu. Bir kadının, anne olması, eş olması sıfatları geleceğine adım atmasına engel olmadığı, sıfatlara sığınmamak gerektiğini bu ülke de öğrenmiştim. 

'' Sakin ol lütfen, aradım doktoru bir hemşire yolluyor hemen''

Çöktüğüm banyo küvetinin önünde bedeni cayır cayır yanan Linayı sayamadığım kez ılık suyun altına bir kez daha vermiştik. Nazlı Amerikaya yaklaşık bir kaç gün önce gelmiş buradaki işlerini bitirip hemen yanıma gelmişti. Alpaslansız dördüncü ayımı devirirken Lina burada bir kez bile huzurlu olamamıştı. Sürekli hastalanıyor, mememi emmiyor ve takattan düşüyordu. Akşamları zorda olsa Alpaslanla görüntülü konuştuğu zamanlar azıcık bile olsa yemek yiyordu. Ama telefon kapanınca çığlığı basıyor ağlıyordu. Alpaslanla Murat görevdelerdi yaklaşık üç haftadır. Nazlı ise neredeyse üç hafta da bir buradaydı işinden dolayı. Muratın da keyiflenmesine yarıyordu bu olay, kendisi görevde olduğundan onun bu ülke de Nazlının bilmediği yerlerde kalmasını istemiyordu. Nazlı da bende kalıyordu. 

'' Nazlı, düşmüyor ateşi ya''

'' Geldi, sakin ol doktora mesaj attı kapıdayım diye''

Nazlı koşar ayak kapıyı açtı ve doktora acil olmasını ateşinin bir türlü düşmediğini söyledi. Sudan çıkan Lina huzursuzca ağlarken hemşirenin kontrolü dahilindeydi. Onlar Nazlı ile odaya geçerken bende Alpaslanın sayısız aramasına anca dönebiliyordum.

'' Alo''

'' Manyak ettiniz beni burada! Az kaldı yakacağım şu mesleği!''

Gür sesi ağlama isteğimi daha da artırırken onun neredeyse yüz kez aradığını şimdi görüyordum.

'' Alpaslan, hemşire geldi şimdi anca alabildim telefonu elime''

'' İyi mi? Ne oldu birdenbire anlamıyorum''