-Yaşadığı bi olaydan dolayı sesini ve konuşmayı unutan Asude, hastanede karıştırıldığını öğrenirse...
-Ve yaşadığı o koskoca 18 yılın yalan olduğunu öğrenen Asude Yeni ailesine uyum sağlayayıp alışabilecek mi?
Not:Çoğu Aile kitabında olduğu gibi Kla...
Selam Canlarım.🙋🏼♀️ Yeni bölüm sizlerle.📝 İyi okumalar.📖 İlk başlar hep Asude'nin düşünceleriyle geçicek gibi olsada ilerleyen zamanlarda daha güzel bir şekilde ilerleyecek.
“Sadece sevmeye başla. Yavaş yavaş… Çok daha fazla sevginin sana geri döndüğünü göreceksin.” (Osho)
İnsanın kaderinde ne yazılı ise onu yaşarmış ya, bende şuan bu yaşadıklarımı düşünüyorum saatlerdir. Araba bi yandan ilerlerken bense kendimi düşüncelere vermiştim. Gerçekten insan kaderine ne yazılıysa onu yaşıyor, itiraz edip hayır diyemiyor. Ne geldiyse yaşıyor. Bana deselerdi sen bunları bunları yaşayacaksın, güler geçerdim. Olma ihtimali bile aklıma gelmezdi. Ama şuan bu arabanın içinde öz çıkan ailemle beraber onların evine gidiyorduk. Yeni hayatıma dakikalar veya saniyeler kalmıştı. Arabanın durduğunu hissettiğim anda daldığım düşüncelerimden sıyrıldım. Kapımız açıldıktan sonra hep beraber indik araçtan. Gözlerim etrafta dolaşmaya başladı. Büyükçe bir evdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Evin ön tarafını böyle
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Arka kısmını ise böyle hayal edebilirsiniz)
Acaba kaç kişilerdi ki böyle bi evde yaşıyorlardı. Yada ne tür işlerle uğraşıyolardı ki böyle bi eve sahiplerdi. Etrafa olan incelemelerimi kesip hemen onları takip ettim. Ceyda Hanım zili çalar çalmaz kapı açılmıştı. Hemen elimizdeki olan eşyaları aldılar.
-"Gel canım, beni takip et"
diyerek benimle beraber yürümeye devam etti. Salondu geldiğimiz yer, hemen kendilerini koltuğa bıraktılar. Bense onları ayakta bekliyordum. Benim oturmadığımı farkeden Ceyda Hanım
-" Asude otursana kızım, niye ayakta bekliyorsun?"
Başımı salladım yine "tamam" manasında.
Normalde eski evimizdeyken ben istediğim zaman hemen gidip oturamazdım. Otur derseler oturur, kalk derseler kalkardım. O yüzden rahat değildim oturduğum yerde. Bu zamana kadar benim özgür olduğum tek yerdi eski evimizdeki yatak odam. Orda İstediğim şekilde hareket edebiliyordum. Ama şimdi onları tanımıyordum. Ne yaparlar nasıl davranırlar kestiremiyordum. Bu durum ise beni fazlasıyla geriyordu.. Egemen beyin sesiyle başımı ona doğru çevirdim.
