Geçmişten Kesitler -

107 12 5
                                    

Multimedia Kayra.

Herkese Merhaba , hikaye paylaşmayı bayadır düşünüyordum ama bu güne fırsat oldu diyebiliriz . Yazım hataları olursa şimdiden üzgünüm yavaş yavaş alışırım umarım . Neyse şimdilik çok konuşma gerek yok , size iyi okumalar :D yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.

Hande'den:

Telefonumla uğraşırken birden yine onun resmiyle karşılatım . Ona çok yakışan kolyesi boynundaydı yine .Beyaz sıradan bir gömlek giymişti üstelik .Hala duru ve saf güzelliği beni yine yenik düşürüp kelime savaşlarımın içine sürükledi .

Bir insan nasıl bu kadar yetenekli olmayı başarıyor anlayamıyorum . Kayra o kadar güzel ki , üstelik çok güzel piyano çalabiliyor , evlerinde kalmaya gittiğim de şarkı söylerken de onu gizlice dinlemiştim sesi güzeldi kabul ediyorum , ama bahse girerim çoğu kişinin bildiğini de sanmıyorum. Utangaç olduğundan sanırım , ve bağzı şeylerde iyi olduğunun farkında bile değil . Arkadaşları tarafından seviliyor , ve dediğim gibi başarılı biri , nefret etmemem için hiçbir sebep yok .

Aslında onunla , küçükken arkadaştık ama ben hep ondakileri istediğim için kendini korurdu , ya da diğer arkadaşları korurdu . Onu kıskanıyor muyum , sanırım biraz ya da kelimelere dökemiyorum . Onun yaşamını kıskanıyorum , okadar olay arasından hala mutlu çıkabiliyor . Hayır kötü olmasını istemiyorum tabiki de ama insan onun gibi olmak istiyor . Sevdiğim kişilerle çocukluktan beri arkadaşlar . Onlarla takılmayı denedim , sonu yine aynı bitti . Benimde yeteneklerim var reklamlar da oynuyorum , boş zamanlarımda yazı yazmaya çalışıyorum ama olmuyor anca Kayra'nın bana öğrettiği kadar yol kat edebilim .Bilmiyorum neden herşeyde onun adı geçiyor ?

Nerede yanlış yapıyorum ben .

Düşüncelerimden çıkıp instagram profilime girdim . Birkaç butiğe göz atıp kahvemi içemeye devam ettim .Odamın kapısının açılmasıyla , telefonumu ve kahvemi masaya bırakıp oturuşumu dikleştirdim . Dış korumalardan birinin geldiğini anlayıp , istediklerimin olduğu kanısına sevindim . Eğer olmadıysada kendim uğraşabilirdim , sanırım . Elinde tuttuğu zarfı masanın üstüne koyup gri kutuyu bana uzattı .Yüzünde oluşan gülümsemesine karşılık verip konuşmaya koyulduğunda , kutuyu incelemeye başladım .

"İstediğiniz resimler zarfın içinde , ve almamı istediğiniz kolye de bu kutuda. Başka bir isteğiniz varmıydı Hande hanım ?" koltuklardan birine oturup cevap vermemi bekledi .Ya da bana öyle geldi . Yine ne saçmalıyordum ben . Kutuyu açıp bir yandan da konuşmasına karşılık verdim.

"Hayır , teşekkür ederim . Dediğim kişiden ve istediğim koleksyonu aldınız değilmi ? Sonradan bir yanlışlık çıkmasını istemiyorum da ." Okadar düşündüğüm şey bir hatayla fiyaskoyla sonuçlanmasını istemiyordum elbette .

"Resimlerden bahsediyorsanız elbette , neden Pazar gününün sabaha karşı saaatlerini seçtiğinizi hala anlamış değilim ,arkadaşınızın resimlerini aldığınıdan haberi yokmuydu ki ?"diyerek tahmin ettğim soruyu bana yöneltmesiyle birlikte , masadan kendine portakal suyu doldurdu ve yudumlamaya başladı .Gözlerini üzerimde hissettiğim dakikalar artıyordu , sanırım cevap bekliyordu .Hadi ama en sevdiğim şeyi içerken konsantiremin dağılması benim sorunum değil .

Derin nefes alarak demek istediğim ve istemediğim cümleler ağzımdan dökülü vermişti "ilk olarak çalma gibi bir işlem yapdığımızı sanmıyorum , eskiden tanıdığım arkdaşımın benim için küçük bir yardım yapması kötü bir şey değil ha ? nedersin" evet bu koruma beni çok iyi tanırdı . Saklayacak birşeyimin olmaması gerekiyor , ama henüz değil sonra da öğrenebilir .Kendimle savaşırken dıştan da kutuyla savaşıyordum .

"Peki Hande hanım nasıl isterseniz . Herşey yolundaysa sorun yok ."diyerek oturduğu yerden kalktı ve bardağını masaya koydu , sonunda kutuyu açtığımda görmek istediğim manzarayla keyifle gülümsedim ardından korumamız çıkarken "Bu arada portakal suyunun tadı çok güzel bunu hergün denemeliyim"gülerek dediğini duydum . Salak şey , tabikide çok güzel bir şey .

Salonda kendi başıma kaldığım da yemek masına bıraktığı zarfı alıp açtım . İçindeki resimleri birkaç dakika içinde Kaan'a ilettiğimde ondan telefon gelmesini bekledim . Tabikide onu aramayacaktım .Eski sevdiğim kişiyle sadece işbirliği yapmam *zorunlu olarak yapmam desek daha doğru olabilirdi sanırım * yeter artar bile .Evet neden istemiyorsan niye yapıyorsun diye yeni bir tartışma konusu çıkabilir bu konudan . Ailem Kayra'ları seviyor , tabi onunla aram açıldığında barıştırmayı bile denediler ama olmadı hem de biz o dönem taşındık . O gün bu gündür eskileri açmama müsaade etmiyorlar , bana yardım edebilecek bir dış korumamız bir de salak malak olsa da Kaan var .

Neyse rahatlamalıyım artık kendi kendime artık adımlar atabileceğimin farkına varmam lazım sadece o kadar yeniden şu lise bozuntusunda dediklerimi elde edip üniversitedeki başarılı kişi olabileceğimin hayalini kurdum . Kolyemi de boynuma takdım , aynadan bakınca pekte kötü durmuyor , sanırım . Kolye takıntım yok , evet eminim .

Çalan telefonuma uzanarak yanıtlamaya basıp hoperlöre aldım , tabiki de üşengeç değilim .Arayanın Kaan *eski sevdiğim çocuk* olduğunu öğrenince az da olsa heyecanlandım , ya da sanırım bana öyle geldi .

"Alo, şe-y Hande teşekkür ederim resimler için , bunlar inanılmaz güzeller" diyip gülümsediğini anladım . Tabiki de güzeller , o kadar fotoğraf ile ilgileniyorsun ama hala Zeynel'in o inanılmaz kareleri gibi fotoğraflar yakalayamıyorsun .Şu saatten sonra da onunkiler gibi bir şey yapabileceğini de sanmıyorum . Ama anlamadığım şey de yetenekli değilsen hala o reklam işinde nasıl devam edebiliyorsun ki. Ben patronun olsam bir hafta sonra seni işten kovmuştum eminim. Az hakaret içerikli bir cevapla konuşmaya başladım.

"Evet biliyorum Kaan , şimdi fotoğraflar sende olduğuna göre benim dediğim okula kaydım için neler yapılması gerekiyorsa yapıyorsun , ve de reklam şirketleriyle konuşup haftaya ki olan çekimleri bu haftaya alınmasını sağlıyorsun " diyip nefes aldım . Evet kolay olmayacaktı , okulumu dondurup lise dördüncü sınıfı sahte bir şekilde isteklerim için başlamak .

"Evet evet , tamam herşey dediğin gibi olucak , teşekkürler tekrardan" diyip telefonu kapattı , harbiden o fotoğraflarlar ile ne yapamayı planlıyordu bu . Yakında onuda öğrenmem gerektiğimi aklımın bir ucuna not ettikten sonra odama geçip bana lazım olan şeyleri kol çantama koyup evden çıkmak için dış kapının yolunu tuttum .

Fotoğraf(ASKIYA ALINDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin