Multimedia Kayra.
Herkese Merhaba , hikaye paylaşmayı bayadır düşünüyordum ama bu güne fırsat oldu diyebiliriz . Yazım hataları olursa şimdiden üzgünüm yavaş yavaş alışırım umarım . Neyse şimdilik çok konuşma gerek yok , size iyi okumalar :D yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.
Hande'den:
Telefonumla uğraşırken birden yine onun resmiyle karşılatım . Ona çok yakışan kolyesi boynundaydı yine .Beyaz sıradan bir gömlek giymişti üstelik .Hala duru ve saf güzelliği beni yine yenik düşürüp kelime savaşlarımın içine sürükledi .
Bir insan nasıl bu kadar yetenekli olmayı başarıyor anlayamıyorum . Kayra o kadar güzel ki , üstelik çok güzel piyano çalabiliyor , evlerinde kalmaya gittiğim de şarkı söylerken de onu gizlice dinlemiştim sesi güzeldi kabul ediyorum , ama bahse girerim çoğu kişinin bildiğini de sanmıyorum. Utangaç olduğundan sanırım , ve bağzı şeylerde iyi olduğunun farkında bile değil . Arkadaşları tarafından seviliyor , ve dediğim gibi başarılı biri , nefret etmemem için hiçbir sebep yok .
Aslında onunla , küçükken arkadaştık ama ben hep ondakileri istediğim için kendini korurdu , ya da diğer arkadaşları korurdu . Onu kıskanıyor muyum , sanırım biraz ya da kelimelere dökemiyorum . Onun yaşamını kıskanıyorum , okadar olay arasından hala mutlu çıkabiliyor . Hayır kötü olmasını istemiyorum tabiki de ama insan onun gibi olmak istiyor . Sevdiğim kişilerle çocukluktan beri arkadaşlar . Onlarla takılmayı denedim , sonu yine aynı bitti . Benimde yeteneklerim var reklamlar da oynuyorum , boş zamanlarımda yazı yazmaya çalışıyorum ama olmuyor anca Kayra'nın bana öğrettiği kadar yol kat edebilim .Bilmiyorum neden herşeyde onun adı geçiyor ?
Nerede yanlış yapıyorum ben .
Düşüncelerimden çıkıp instagram profilime girdim . Birkaç butiğe göz atıp kahvemi içemeye devam ettim .Odamın kapısının açılmasıyla , telefonumu ve kahvemi masaya bırakıp oturuşumu dikleştirdim . Dış korumalardan birinin geldiğini anlayıp , istediklerimin olduğu kanısına sevindim . Eğer olmadıysada kendim uğraşabilirdim , sanırım . Elinde tuttuğu zarfı masanın üstüne koyup gri kutuyu bana uzattı .Yüzünde oluşan gülümsemesine karşılık verip konuşmaya koyulduğunda , kutuyu incelemeye başladım .
"İstediğiniz resimler zarfın içinde , ve almamı istediğiniz kolye de bu kutuda. Başka bir isteğiniz varmıydı Hande hanım ?" koltuklardan birine oturup cevap vermemi bekledi .Ya da bana öyle geldi . Yine ne saçmalıyordum ben . Kutuyu açıp bir yandan da konuşmasına karşılık verdim.
"Hayır , teşekkür ederim . Dediğim kişiden ve istediğim koleksyonu aldınız değilmi ? Sonradan bir yanlışlık çıkmasını istemiyorum da ." Okadar düşündüğüm şey bir hatayla fiyaskoyla sonuçlanmasını istemiyordum elbette .
"Resimlerden bahsediyorsanız elbette , neden Pazar gününün sabaha karşı saaatlerini seçtiğinizi hala anlamış değilim ,arkadaşınızın resimlerini aldığınıdan haberi yokmuydu ki ?"diyerek tahmin ettğim soruyu bana yöneltmesiyle birlikte , masadan kendine portakal suyu doldurdu ve yudumlamaya başladı .Gözlerini üzerimde hissettiğim dakikalar artıyordu , sanırım cevap bekliyordu .Hadi ama en sevdiğim şeyi içerken konsantiremin dağılması benim sorunum değil .
Derin nefes alarak demek istediğim ve istemediğim cümleler ağzımdan dökülü vermişti "ilk olarak çalma gibi bir işlem yapdığımızı sanmıyorum , eskiden tanıdığım arkdaşımın benim için küçük bir yardım yapması kötü bir şey değil ha ? nedersin" evet bu koruma beni çok iyi tanırdı . Saklayacak birşeyimin olmaması gerekiyor , ama henüz değil sonra da öğrenebilir .Kendimle savaşırken dıştan da kutuyla savaşıyordum .
"Peki Hande hanım nasıl isterseniz . Herşey yolundaysa sorun yok ."diyerek oturduğu yerden kalktı ve bardağını masaya koydu , sonunda kutuyu açtığımda görmek istediğim manzarayla keyifle gülümsedim ardından korumamız çıkarken "Bu arada portakal suyunun tadı çok güzel bunu hergün denemeliyim"gülerek dediğini duydum . Salak şey , tabikide çok güzel bir şey .
Salonda kendi başıma kaldığım da yemek masına bıraktığı zarfı alıp açtım . İçindeki resimleri birkaç dakika içinde Kaan'a ilettiğimde ondan telefon gelmesini bekledim . Tabikide onu aramayacaktım .Eski sevdiğim kişiyle sadece işbirliği yapmam *zorunlu olarak yapmam desek daha doğru olabilirdi sanırım * yeter artar bile .Evet neden istemiyorsan niye yapıyorsun diye yeni bir tartışma konusu çıkabilir bu konudan . Ailem Kayra'ları seviyor , tabi onunla aram açıldığında barıştırmayı bile denediler ama olmadı hem de biz o dönem taşındık . O gün bu gündür eskileri açmama müsaade etmiyorlar , bana yardım edebilecek bir dış korumamız bir de salak malak olsa da Kaan var .
Neyse rahatlamalıyım artık kendi kendime artık adımlar atabileceğimin farkına varmam lazım sadece o kadar yeniden şu lise bozuntusunda dediklerimi elde edip üniversitedeki başarılı kişi olabileceğimin hayalini kurdum . Kolyemi de boynuma takdım , aynadan bakınca pekte kötü durmuyor , sanırım . Kolye takıntım yok , evet eminim .
Çalan telefonuma uzanarak yanıtlamaya basıp hoperlöre aldım , tabiki de üşengeç değilim .Arayanın Kaan *eski sevdiğim çocuk* olduğunu öğrenince az da olsa heyecanlandım , ya da sanırım bana öyle geldi .
"Alo, şe-y Hande teşekkür ederim resimler için , bunlar inanılmaz güzeller" diyip gülümsediğini anladım . Tabiki de güzeller , o kadar fotoğraf ile ilgileniyorsun ama hala Zeynel'in o inanılmaz kareleri gibi fotoğraflar yakalayamıyorsun .Şu saatten sonra da onunkiler gibi bir şey yapabileceğini de sanmıyorum . Ama anlamadığım şey de yetenekli değilsen hala o reklam işinde nasıl devam edebiliyorsun ki. Ben patronun olsam bir hafta sonra seni işten kovmuştum eminim. Az hakaret içerikli bir cevapla konuşmaya başladım.
"Evet biliyorum Kaan , şimdi fotoğraflar sende olduğuna göre benim dediğim okula kaydım için neler yapılması gerekiyorsa yapıyorsun , ve de reklam şirketleriyle konuşup haftaya ki olan çekimleri bu haftaya alınmasını sağlıyorsun " diyip nefes aldım . Evet kolay olmayacaktı , okulumu dondurup lise dördüncü sınıfı sahte bir şekilde isteklerim için başlamak .
"Evet evet , tamam herşey dediğin gibi olucak , teşekkürler tekrardan" diyip telefonu kapattı , harbiden o fotoğraflarlar ile ne yapamayı planlıyordu bu . Yakında onuda öğrenmem gerektiğimi aklımın bir ucuna not ettikten sonra odama geçip bana lazım olan şeyleri kol çantama koyup evden çıkmak için dış kapının yolunu tuttum .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fotoğraf(ASKIYA ALINDI)
Novela JuvenilHer insan hata yapardı. Özellikle normal insanlar geçmişinde basit hatalar yapmışlardı. Yanlış kişiye güvenmiş, yanlış kişiyi sevmiş, yanlış zamanda yanlış yerde bulunmuşlardı. Ve bende hata yapmıştım. Ama yaptığım hatanın kaynağının çok derinlerde...