Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🧚
Gözlerimden usul usul akan yaşlarla birlikte Yeosang'ın bir koluna sarılmış kafamı omzuna yaslamıştım. İç çekişimle birlikte elini yanağıma çıkarmış daha çok bastırmıştı omzuna. Az sonra saçımda hissettiğim baskıyla küçük bir öpücük kondurduğunu anlamış istemsizce gülümsemiştim. Teması sevdiği nadir anlardaydık demek ki.
Daha çok sırnaştım. Yeonjun ile gözlerim dikiz aynasında kesiştiğinde içim titredi. Beni kontrol ediyor mimiklerimden çıkarım yapmaya çalışıyordu sanırım. Gülümsedi sıcacık oldum. Tanrım çok seviyordum üçü benim için çok özeldi.
Ben bu zamana kadar doğru düzgün hislerimi göstermemiş biri olarak şu anda belki de hayatımın dönüm noktasını yaşıyordum. Küçükken ailem bastırıcı kullanmamı söylediğinde sorgulamamıştım bana ne dendiyse onu yapmıştım. Yılların birikimini şu anda ortaya saçıyordum hemde hiç tanımadığım 18 yaşındaki bir velet yüzünden. Sevgilimi de açıkcası hiçbir zaman sevmemiştim onu da ailem bulmuştu ve benim o zamanda bunu sorgulama yetkim yoktu. Gerçi olsa bile diyorum ya ben sorgulamazdım çünkü ordan oraya sürüklenmeye çok müsaittim.
Ailemi hayatımdan çıkardığımda neden mi onu çıkarmadım? Bilmiyorum açıkcası ben cidden hiçbir şeyi bilmiyorum. 25 yaşındayım kendimi birçok konuda geliştirdim fakat kendim için öz benliğim için yaptığım şeylere dönüp baktığımda koca bir hiçle karşılaştığımı farkettim. Ağırdı yorulmuştum. Galiba bunu farkettikten sonra hiçbir şey yapmadan devam etme isteğimde yorulmamdan ötürüydü çünkü ben elimi kaldıracak cesareti bile kendimde göremiyordum.
Ne kadar da ahmakça ama..
Sessizce yolculuğa devam ettiğimiz bu süre zarfında yolu camdan Yeosang'ın omzundan izlemiş evde yapılacak konuşmaları düşünmeye başlamıştım. Bastırıcılar konusunda azar yiyecektim kesinlikle bu sefer bırakmamı net bir şekilde tembihleyeceklerdi ve galiba artık benimde gücüm kalmamıştı reddetmeye. Bu beni korkutuyordu.
Ben hiç kurdumla iletişime geçmemiştim. Ailem omega olduğumu öğrendiği ilk gün zaman kaybetmeden bastırıcı içirmeye başlamıştı. Beni kabul edip etmeyeceğini bilmiyordum gerçi bağını koparıp bir gün beni aniden öldürme ihtimali oldukça yüksekti ki muhtemel sonum buydu ama dediğim gibi diğeri zor geliyordu benim cesaretim yoktu. Ben dertlerinden kaçan bir insandım.
Az sonra Soobin'in evine vardığımızda iki katlı bu ev beni gülümsetmişti çünkü çocukluğumun büyük bir kısmı burada geçmişti. Ailem beni görmekten hoşlanmazdı bende kendimi burada bulurdum. Soobin biz kapıyı çalmadan hızla kapıyı açtığında huysuz suratına kıkırdamış kollarını açmasını beklemiştim. Ki çok da bekletmeden açmıştı kollarını benden uzun bedene kollarımı sardığımda Yeonjun'da arkamdan sarılmış beni resmen aralarına almıştı.
