Kumsal canı sıkıldığı için bir numara sallar. Numara sahibi sert işine düşkün bir komutan çıkınca özür mesajı yağdırır. Fakat komutan Karan kıza aşık olmuştur bile.
Siz: Kardan adam olayım lütfen
Siz: O zaman severler değil mi?
Siz: Ya sen ne kadar...
Yemeğimizi yemiştik. Lunaparkın kapısının önünde durup izliyorduk. Lunapark çocuklar için çok eğlenceliydi değil mi? Evet öyleydi. Ben lunaparkı ayrı severdim. Çünkü annemin beni son gezdirdiği yer lunaparktı.
Onunla çarpışan arabaya binmiştik. Atlı karıncaya binmiştik. Pamuk çeker yemiştik. Saçımı okşamıştı. Onu çok özlüyordum.
Fazla dalmıştım. Ve bunu Karan fark etmişti. Omuzuma dokunup beni yokladı. Sözlü olarak sor madı ama gözleri iyi misin diye soruyordu? Sanırım iyiyim ama özlemle kaplıyım. Anne özlemiyle.
Başımı sallayıp iyi olduğumu söyledim. Lunaparka adımımı attığım zaman oda arkamdan ilerledi. Benimle yan yana yürümek için uğraşıyordu. Onu çok zorlamamak adına hızlı yürüyordum. Bu tökezlememe neden oluyordu. Ne zaman düşecek gibi olsam kolları belimi sarıyor ve beni tutuyordu. Bana destek oluyordu.
Karan'ı sevmiştim. Evet. Ama bunun arkadaşça olup olmadığını bilmiyordum. Bunu en zaman anlarsam işte o zaman bizim geleceğimiz belli olurdu.
Dönme dolap bana korkunç gelmiyordu. Bence çok eğlenceliydi.
" Dönme dolaba binelim mi?" diye sordum. " Binelim."
Sıraya girdik. Garip bir şey vardı. Karan'ı gören çekiliyordu. Bu adam mafya falan mıydı da gören gol veriyordu. Ama mafya olmak için fazla iyiydi o. Saçmaladım değil mi?
Evet saçmaladın
Dönme dolaba binmiştik. Karşıma oturmuştu. Bir kaç saniye sonra havalandık. Çok güzel bir manzaraydı. İzmir ayaklarımızın altında gibi hissediyordum. En yukarı çıktığımızda alet durdu. Ama durmaması gerekiyordu. Kapalı bir alanda değildik ama kalbim sıkışıyordu. Ya düşersek. Korkmaya başlamıştım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Nefes alamıyordum. Aldığımı hemen veriyor ve kalbimin acımasını sağlıyordum.
Karan kalkıp yanıma geldi. Elimi tuttu destek vermek istercesine. Sonra bana sarıldı. Bir eli elimde diğer eli belimde duruyordu. Kokumu içine çekmiş kendini rahatlatmıştı sanki. Onun ferah kokusu ciğerlerime giriyor beni rahatlatıyordu. Neden böyle hissediyordum.
Aptal bir aşık gibi
Karan'ın Ağzından
2 Saat Sonra
Kumsal'ın evine bırakmıştım. Gece 12'ye yaklaşıyordu. İçimde bir korku vardı. Bana olan güveni kırılacaktı. Ve beni iki numaradan da engelleyecekti. Eminim.
Telefonuma bildirim geldi. Kumsaldandı.
Kumsal Kişisinden 1 Yeni Mesaj
Kumsal: Asker Bey Kumsal: Adınız söyleyecektiniz Siz: Söyleyeceğim Siz: Şimdi Kumsal:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz: Bugün Karan diye biriyle buluştun ya Siz: İşte ben o Karan'ım Siz: Karanımmm ye bahsettiğin Karan Siz: Ben Karan Siz: Karan Polat Kumsal: Şaka değil değil mi? Kumsal: Allah belamı verdi Siz: Tatlı belayım ben Kumsal: Ama ben aşık olmuştum ( Gönderilmedi) Kumsal: Asker Bey ya da Karan Kumsal: Benden uzak durun lütfen Kumsal: Ben öyle düşünüyorum
Kumsal Kişisi sizi engelledi
Oylamayı unutmayın Normalde her gün bölüm atacaktım fakat çok meşguldüm bu yüzden bölüm gecikti Bundan sonra gergin bölüm atmaya çalışacağım
