Otona Blue/Hyunlix

Yar

Aslında hedefi banbaşkaydı...

~Kalan Sahne~

-İlk geldiğinden beri seni arzuluyorum felix

-Uzak dur benden yaklaşma

Adam kendini Hyunjin'le kıyaslıyordu. Felix'in güçsüz tekmeleri sertleşmişti. Kendini korumaya çalışıyordu. Adam Felix ile birliktelik yaşamak istiyordu bunu hepimiz biliyoruz. Saat gece 2 gibiydi. Felix kendini korumaktan asla vaz geçmemişti. Bir anda adam Felix'e silahı tuttu. Felix nefes nefeseydi.

-Birazcık daha çırpınırsan kafana sıkarım

Felix nefretle yüzüne bakıyordu.

-Sık kafama

Dedi Felix. Hadi bıktım bu hayattan dermiş gibi sık kafama dedi.

-SIK KAFAMA HADİ!

Adamın ellindeki silahı tek elliyle alnına dayadı.

Sonra bir anda silah sesi yükseldi..

-Abi

-Han kapa çeneni Felix'i asla buraya getirmiyeceğim.

-O senin eşin soğukta mı kalıcak hep ya abisi kardeşini hiç mi görmüyecek

-Han yeter

-Hyunjin abi nereye kadar kaçıcaksın? Biz Felixle çok konuştuk hadi abi eve getir onu geri lütfen ikiniz için.

-Artık ikimiz diyebileceğimiz birşey yok bizim.

-Abi ya varsa ve bilmiyorsan

Dedi Han.

Felix gözünü kapamıştı. Kendisi vurulduğunu sanmıştı. Gözlerinin açtığında ise kafası delinmiş biri vardı. Sonra yere düştü. Arkasında küçük bir varlık vardı. Felix karnını tuttu acı ile.

-Yenge birşey mi oldu !?

Diye koştu. Küçük bir varlıktı. Ama endişelenmişti. Felix az önce ki şoklardan çıkamıyordu.

-İyiyim

Dedi Felix yutkunarak.

-He iyi olmana sevindim

-Senin adın ne ve benim için niye bu kadar endişeleniyorsun yoksa

-Hayır efendim o iğrenç herif gibi değilim ben Sebastian Hyunjin'in sağ koluyum. Beni bu gece yarısı kontrol etmem için gönderdi. İyi ki gelmişim.

Sebastian Felix'e bakıyordu.

-Bileğin acıyor dimi

-Alıştım

-Bana herşeyi anlatabilirsin. Asla Hyunjin'e gidip anlatmam.

-Teşekkürler.

-Bu gece burada olucağım Hyunjin'in emri üzerine. İstersen konuşabiliriz dinlerim seni.