+1:00
woonhak បានមកដល់កន្លែងដែលត្រូវណាត់ជួបជាមួយ ម្ចាស់ភាគហ៊ុនម្នាក់នោះហើយ ហើយក៏កំពុងតែរកមនុស្សផងដែ មុននេះ hyein បានប្រាប់លេខតុរួចហើយ...
«អ៎ូ នោះ! ទីបំផុតរកឃើញហើយ» គេលាន់មាត់ឡើង នៅពេលដែលរកឃើញភ្ញៀវដែលគេត្រូវទៅជួប
«ត្រូវតែធ្វើឱ្យបានល្អៗ...» ទន្ទេញពាក្យហ្នឹងជាប់មាត់ ដើម្បីប្រាក់ខែគុណនឹងពីរ
....
«សួស្ដីខ្ញុំជាបុគ្គលិកមកពីក្រុមហ៊ុន lee ដើម្បីយកឯកសារមួយនេះមកឱ្យលោកស៊ីញ៉េ សូមអញ្ជើញពិនិត្យមើល» គ្រាន់តែទៅដល់ចំពោះមុខគេភ្លាម woonhak ប្រញាប់និយាយយ៉ាងលឿន ដោយឃើញថាបុរសម្នាក់នោះពាក់អាវធំខ្មៅ វែនតាខ្មៅ ហើយកំពុងតែអង្គុយមើលទូរសព្ទ ទាំងមិនបានខ្វល់ពីវត្តមានរបស់គេផង...
«ហិកៗ សួស្តីលោក...» ខ្លួនឯងនិយាយមួយថ្ងៃហើយ ដល់ពេលអត់ឃើញគេតប មុខក្រាស់និយាយម្ដងទៀតចុះ ប៉ុន្តែមិនបាច់មើលទឹកមុខពេលនុងទេ ជ្រេញសាហាវ
«អង្គុយចុះសិនមក...» ចរឹកម៉ាហ្វៀចូលខ្លួនបិុ jaehyun មួយទំហឹងម៉ង ឯរាងតូចឯណេះវិញទៅក៏មើលមិនទាន់ស្គាល់ដែរ
«អ៎ បាត» ឃើញនាយម្នាក់នោះតបហើយ រាងតូចរឿងធូរទ្រូងបន្តិច ហើយគាត់ដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះទល់មុខគេម្នាក់នោះ
«ហុចឯកសារមក» នាយលាដៃ ចាំយកឯកសារ
«ប៎ បាត នេះ!» គេរៀងញ័រៗដែរ មុននឹងភ័យចង់ងាប់ តែម៉េចក៏ស្រួលម៉េះ? មិនបាច់និយាយអីទេដឹង អោយអានខ្លួនឯងម៉ងទៅ
«ឯកសារនេះគ្មានបញ្ហា ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចង់ញ៉េពេលទេ!» បិុនិងបិុនសម្ដែងសាឡប់ គ្រាន់តែឮបែបនេះភ្លាមរាងតូច ទម្លាក់ទឹកមុខភ្លែតតែម្ដង សែនឆ្ងល់ ???
«មានន័យថាម៉េចទៅ??» ទប់អារម្មណ៍សិនកុំទាន់ៗ នេះជាភ្ញៀវសំខាន់
«ដោះស្រាយរឿងយើងជាមួយឯងសិន» នាយនិយាយម៉ាត់ៗ
«រឿងអីទៅ ខ្ញុំបានធ្វើអីខុស..?» ភ័យហើយឆ្ងល់វាលាយឡំចូលគ្នា
«........» នាយមិនបាននិយាយអី តែក៏ដោះវែនតាចេញបង្ហាញនូវមុខមាត់ពេញលេញ សម្លឹងចំៗទៅកាន់រាងតូច(ស្រស់ៗ)
YOU ARE READING
VENOM OF FLOWERS
Fanfiction"នាងកុំគិតថា អាចរត់គេចពីខ្ញុំបានអោយសោះ"ដរាបណាខ្ញុំនៅមានជីវិតខ្ញុំនិងតាមរកនាងដល់ទីបញ្ចប់...
