ဦးသာကြန္ဒိုက ျပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ညီ အျပင္မထြက္ေတာ့တာ တစ္ပတ္ခန္႔ ရိွသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ အဲဒီေန့က အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ Paဆူတာ ခံလိုက္ရ၏။ ညီ အျပင္မထြက္တာကို အိမ္က ဆူခံထိလို႔ဟု ထင္သည္။ တကယ္က ဒီတိုင္း မထြက္ျဖစ္ခ်င္လို႔ မထြက္ျဖစ္တာ။ တစ္ပတ္လံုး အိမ္မွာပဲေနျဖစ္ၿပီး Socialပါ မသံုးျဖစ္သျဖင့္ ယြန္းကေတာ့ ဖုန္းမၾကာခဏ ဆက္သြယ္သည္။
ဦးသာနဲ႔ကေတာ့ အျပင္မွာလည္း ထပ္မေတြ့ျဖစ္သလို ဖုန္းလည္း မေျပာျဖစ္။ ဦးသာကို သတိရလာရင္ စာဖိလုပ္ျဖစ္သည္။ စာလုပ္ေနရင္း ဦးသာဆီက ဖုန္းေခၚလာမလားဆိုၿပီး ဖုန္းဆီ မၾကာခဏ အၾကၫ့္ေရာက္တတ္တာမ်ိဳးေတြေတာ့ ရိွသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ပတ္လံုး ဖုန္းတစ္Callေတာင္ ဝင္မလာခဲ့ပါ။
ဦးသာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ညီေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ သေဘာထားတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ ၾကားခဲ့တာပဲ။ အဲဒီညက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဦးသာ ညီအစ္ကို ဆက္ဆံေရးထက္ တကယ္ မပိုခဲ့ၾကဘူးလား။ ဦးသာ အျပဳအမူေတြက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ တကယ္ ရိုးသားခဲ့တာလား။ ညီအစ္ကိုေတြၾကားမွာ အဲလိုဆက္ဆံေရးမ်ိဳး ဘယ္သူမွ မရိွဘူး ဦးသာ။
ညီ အိပ္ရာေပၚ ပစ္လွဲခ်လိုက္သည္။ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနတာ ရူးသြားေတာ့မတတ္ပဲ။ သူနဲ႔ဦးသာအေျခအေနက ဘာႀကီးမွန္း သူ တကယ္မသိ။ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က ရိုးသားေပးရမဲ့ အေနအထားမို႔ ရိုးသားေပးခဲ့တာ။ ခင္ဗ်ားအေပၚ ကြၽန္ေတာ္က ရိုးသားတယ္တဲ့လား။ ဒါဆို ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ မရိုးသားတာေပါ့။ ဟြန္း.... ေသာက္ေရးမပါတာ။
So say we'll be always, always ....
Say it will be you and me til the old days ....
Ringtone သံၾကားေတာ့ လူက ပ်ာယာခက္သြားသည္။ အိပ္ရာေဘးက ဖုန္းကို ယူၾကၫ့္ေတာ့ ယြန္းဆီက။ ညီ ဖုန္းကိုင္သည္ႏွင့္....
"ညီ နင္ အဆင္မေျပဘူးမလား"
"ေျပပါတယ္၊ ငါက ဘာလို႔အဆင္မေျပရမွာလဲ"
"အဆင္ေျပတယ္ဆို ငါနဲ႔ မုန႔္ထြက္စားဖို႔ ဘာလို႔ျငင္းတာလဲ"
"အဲဒါက...."
"နင္နဲ႔ငါ အခုမွ ေပါင္းလာတာ မဟုတ္ဘူး ညီ၊ ငါတစ္ခုေျပာမယ္ေနာ္၊ နင့္မွာ အဲဒီမင္းသမီးကို မယွဉ္ႏိုင္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရိွဘူးေနာ္၊ ေနာက္သံုးႏွစ္ဆို နင္လည္း Business Man ျဖစ္လာေတာ့မွာ"
