Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün belki hogsmade'e giderdim almak istediğim bir kaç kitap vardı.
Banyodan çıktığımda Mattheo'nun gözleri uzunca bir süre üzerimde oyalanırken ben de saçlarımı hallediyordum
İşim bittiğinde çantamı da aldım ve büyük salona kahvaltıya indim
O sırada mattheo'da gelmiş yanımıza oturmuştu
Albus: evet sevgili öğencilerim! Bugün eski okulunda bir kaç tatsızlık yaşadığı için buraya katılan bir öğrenci olacaktır
Theo: umarım kızdır
Draco: ve güzeldir
Mattheo: aynı zamanda seksi
Deyince gözlerimi kısıp bir kaç saniye ona baktım
Ama artık beni ilgilendirmiyordu onu unutacaktım ve ne yapmak istiyorsa yapabilirdi
Albus: Louis Dylan! Bay Dylan içeri gelin lütfen
Dediğinde içeri bir çocuk girince abim sesli bir şekilde küfür etti
Theo: ciddi değilsiniz heralde?!
Diyerek salon ortasında bağırdığında açıkçası kimse onu takmadı
Emma: ne oluyor? Kim bu çocuk?
Mattheo: seni ilgilendirmez
Emma: sana sorduğumu hatırlamıyorum iğrenç küçük aptal
Dediğimde göz devirdi ve
Mattheo: draco'nun yanında kalmaman gerektiğini bir kez daha anlamış olduk
Draco: kesin sesinizi de bakın slytherin seçildi
Dediğinde bakışlarımız çocuğu buldu
Bu tarafa doğru geldi ve yanımıza oturdu
Louis: naber Draco Theo ve Mattheo
Theo: sanane Dylan
Louis: şimdi de Dylan mı olduk? Hiç yakıştıramadım Theo'cum
Draco: kes sesini ve siktir git yanımızdan
Dediğinde önce Abime baktı daha sonra da gözleri bana kayınca uzun süre süzdü ve
Louis: sevgili ikizcin bu mu Draco
Mattheo: sanane lan!
Draco: Louis Siktir git burdan asabımı bozma benim!
Diye dişlerini sıkarak konuştuğunda çocuğun hic umrunda bile değildi
Elimi eline aldı ve öperek
Louis: isminizi bağış eder misiniz hanım efendi?
Elimi çektiğimde konuşmama izin vermeden Mattheo yumruğu suratına yapıştırdı
Çocuğun üstüne çıkmış özellikle de dudağını yumrukluyordu
Profesörler onları ayırdıktan sonra Louis'i ordan götürdüler
Mattheo ise abimleri bırakıp kolumdan tuttu ve salondan dışarı çıkarttı
Dikkat çekmeyen sessiz ve boş bir koridora geldiğimizde
Beni duvarla arasına aldığı gibi dudağımı öpmeye başladı
Ben neye uğradığımı düşünürken karşılık bile veremiyordum
Mattheo: dayanamıyorum artık sensizliğe
Emma: ben seni unuttum ama
Mattheo: unutmadın emma kandırma lütfen kendini
Emma: sen onu beni aldatmadan önce düşünecektin
Mattheo: bak bilerek yaptım bunu emma dinlesen açıklayacaktım ama beni dinlemiyorsun ben bilerek yaptım bunu sen babana söylemediğin için baban bizi ayıracaktı ve sen daha çok üzülecektin. Bunu göze alamazdım Lütfen affet beni emma... affet beni bebeğim
Dediğinde onu biraz kendimden ittim ve
Emma: düşüneceğim bana biraz zaman ver
Dedikten sonra onu orda bırakarak bahçeye indim
Nasıldı sizce sevgili abilerim ablalarım kardeşlerim veletlerim ve yaşıtlarımmm💚💚💚💚💚
