UYSAL YILAN

12.Bölüm

Okula girmeden okuldan çıkan öğrencileri gördüğümüzde kaşlarım daha çok çatıldı

Yine çığlık atarak kaçan bir öğrenciyi durdurduk ve

Emma: ne oluyor?

Y: okulu düşmanlar basmış! Herkesi tek tek işkencelerle öldürüyorlar!

Korku ile etrafa bakıp tekrar kaçınca mattheo ile birbirimize döndük

Emma: Draco! Draco içerde! Mattheo draco içerde!

Tam koşarak içeriye girecektim ki kolumdan tuttu ve kendine çekti

Mattheo: tamam sakin ol, bak o köşede oturuyorlar.

Gösterdiği yere baktığımda Pansy, Zoe, Theo, Draco ve Adrian orda birilerini arıyorlardı.

Mattheo ile onların yanlarına geçtiğimde direk ona sarıldım

O da bana sıkıca sarıldı

Mattheo: tam olarak neler oluyor açıklar mısınız?

Adrian: öğle yemeği için ortak salondaydık. Birden herkes kaçmaya başladı. Ne olduğunu anlayamadık ama sanırım yabancı birileri girmiş okula. Herkes korkuyla kaçışıyordu

Zoe: bir öğrenciye işkence ettiklerini gördüm!

Emma: tamam gidelim o zaman! Daha ne bekliyoruz!

Draco: tren istasyonunu kapatmışlar kaçamayalım diye!

Pansy: tek çare orman gibi

Theo: saçmalamayın ne ormanı!

Emma: ormanı geçersek hogsmade'e zaktan da olsa ulaşabiliriz.

Adrian: ama çok tehlikeli!

Mattheo: asalarınız yanınızda mi?

Herkes onaylar derece de kafalarını sallayınca

Mattheo: o zaman çok da tehlikeli degil.

Eli hâlâ elimdeydi. Sanki bıraksa kaçacakmışım gibi sıkıca tutuyordu ellerimi.

Emma: ama..

Theo: ama?

Emma: ben bu hâlde gelemem ki.

Giyindiğim elbiseme baktılar ve tekrar bana döndüler

Pansy: yapacak bir şey yok.

Zoe: birazcık dayansan bir sorun kalmaz bence

Onaylar derece de yavaşça kafamı salladım ve ormana girdik.

En az 2 veya 3 saattir yürüyorduk.

Emma: yeter... çok yoruldum.

Theo: biraz daha dayan

Emma: sıkıysa sen dayan! Topuklu ile yürümek ne kadar zor bilmiyorsun tabii!

Sinirle konuştuğumda birden ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim.

Mattheo: biraz daha yürüyelim durururz

Pansy: çok acıktım!

Zoe: ve de susadım!

Adrian: istekleriniz de bitmiyor!

Draco cebinde ki çikolatayı çıkartıp pansy'ye uzattığında kafam mattheo'nun boynuna yaslı bir şekilde gülümsedim.
Bu pansy de her hikayese yakışiklı biriyle oluyor. Bizden daha şanslı jdoaksxbhd

Biraz daha ilerledikten sonra bir yerde durduk

Herkes otururken ben ayakta durmuştum çünkü bu şekilde oturamazdım.

Mattheo üstünde ki ceketi çıkarttı ve rahat oturabileyim diye yere serdi

Ama ben gidip mattheo'nun kucağına oturup yine kafamı göğsüne yasladım.

Draco: umarım yanlış yolda değilizdir

Theo: bence değiliz daha önce de ceza aldığımızda bu yoldan çıkmıştık 2 veya 3 defa

Pansy: yuh ama. O kadar ceza aldınız mı?

Adrian: daha fazla

Aramızda uzun bir sessizlik oluştu. Daha sonra ise

Zoe: ben hâlâ susamış durumdayım.

Emma: bende susadım.

Draco: suyu nerden bulaca-

Mattheo: kulübe!

Emma: ne kulübesi?

Mattheo: orda bir kulübe var

Adrian: hangi aptal ormana bir kulübe yapar ki?

Draco: bir tane salak yapmış işte hadi gidip bakalım.

Emma: hemen gitmesek mi? Tanımıyoruz sonuçta. Belki o düşmanlarin. Belki de bizi yiyecek canavarların.

Theo: bu kadar korkma!

Mattheo tekrar kucağına aldı ve

Mattheo: korkmanı gerektirecek bir durum yok ben yanındayım ve sana bir şey olmasına asla izin vermem

Derin bir nefes alıp verdim. Sanırım aptalca bir korkum vardı.

Kesinlikle can sıkıntısından 4.uncü bolumü atmıyorum💚💚💚