Yarın okula gidecektim bu yüzden erken uyudum (erken uyumayı seven bir insan varmı cidden). Sabah kalktığımda çantamı sırtıma takıp okula gittim. Okula girdiğimde merdivenlere yöneldim hiç gitmek istemiyordum çok sıkıcı zaten öğrenmeyi severim ama konu dersse kalsın. Sınıfa girdiğimde o salak beni görmesin diye elimi yüzümün kenarına koyup dilanın hemen yanına geçtim. Ama elim hala yüzümün kenarındaydı.
"Napıyorsun sen?" Dedi dila anlamaya çalışır bir ifadeyle.
"O yüzsüz beni görmesin diye elimle yüzümü kapatıyorum" dedim
"İyide salak daha okula bile gelmedi o" dedi dila sırıtarak. Elimi derin bir nefes alarak yüzümün kenarında çektiğim an o yüzsüz o salağı o gerizekalıyı gördüm. Beni gördüğünde bana doğru yürümeye başladı. Ben elim ayağım titremeye başladı. Bana doğru gelmeye devam ediyordu. Onla muhatap olmak istemiyordum inatla geliyordu. Salak bana doğru gelip durduğunda çok geçti. Stresten ne yapacağımı bilemiyordum. Bi anda o salağa bi yumruk attım. Salağın burnu kanadı gram acımadım. Belki biraz. Yani biraz. Çantamdan peçete çıkarıp burnuna koydum. Yani düşmanım ama çok kanıyordu o derece.
"Özür dilerim" dedim.
"Affetdin yani beni" dedi sırıtarak. Salağa ters ters baktım. Yerde olan kafasını çenesine elimi koydum ve yukarı kaldırdım.
"Bana bak seni o olandan sonra asla affetmicem tamammı" dedim ve çenesini bıraktım. Sırama oturup dersin başlamasını bekledim.
💗
Aradan saatler geçmişti ve öğle arası gelmişti. Kantine indiğimde sanki gratis indirimi varmış gibi yemek bölümüne yağmıştı. Ya şimdi gidecektim yoksa yemek kalmayacaktı. Gidip tabak aldım ve imrenerek kalabalığa girdim.
"Çekilin kraliçe geliyo açın ona" dedi kantinci. Ne kraliçe mi?. Kime diyordu bunu. Sonra herkes önümden çekilmeye başladı arkam boşaldı.
"Buyur gel kızım" dedi bana. Bana. BANA. Bana diyordu evet one hemen geldim ve yemeğimi aldım. Oturdum. Bune şimdi ? Neden böyle davranmıştı? Sebebi neydi?
