Önceki bölüm -Ailem Shisui'yi küçüklüğünden beri tanıyor muydu? Ben niye bunları bilmiyorum? Düşünürken araba durdu. " Evet geldik." Dağ başındaki eve tekrar geri gelmiştik. ______________________________
Şuan koltukta oturup Shisui'yi bekliyordum. Saat çok geç olmuştu. Hâlâ ortada yoktu. Saatime baktım. 3:25 Yuto koltukta uyukluyordu. Sinirle ayağa kalktım. " Nerede bu!?" Sesime uyandı Yuto. " Sakin ol İtachi. Gelirler birazdan." Bir oyana bir buyana gidiyordum. Aklıma gelen düşünce ile durup Yuto'ya baktım. " Öldürmemiştir dimi?" Yuto yarı uykulu haliyle güldü. " Yok artık, hayal gücün çok geniş İtachi." Durdum. Haklıydı. Fazla mı abartıyordum? Düşüncelerimi kapı zili kesti koştum ve kapıyı açtım. Bunlar çoçuklardı. Hepsi selam verip içeri geçti. Arkalarına doğru baktığımda Shisui önümde belirdi. Sol elini ensesine götürdü ve sağ elini bana doğru salladı. Gülümseyerek konuştu " Selam İtachi." Yüzünün heryeri kan ve yara doluydu. T-shirtinde kan lekeleri vardı.Yüzüne bakarak konuştum. " Sen ne yaptın Shisui?" Shisui tedirgince bana bakıyordu. Endişelenmemem için gülümseyip duruyordu. İçeri girdi ve iki elini yana açıp salladı. " Sakin olurmusun İtachi-kun, görüyorsun bende birşey yok." Kapı açıktı. " Shisui bu halin ne?, görüyorum suratında yara olmayan yer kalmamış!." Shisui hâlâ endişe ile gülümsüyordu. Elini ensesine götürdü. " Bunlar geçer İtachi-kunn, sen sadece biraz abartmasan mı." Dediğine kafamı salladım. Hüzünle bakıyordum yüzüne o ise başını aşağıda tutuyor yüzüme bakamıyordu. " Mutfak dolabında ilk yardım kiti olacaktı, ben onu getireyim." Yuto ilk yardım kitini almak için mutfağa gitti. Bende merdivenlerden yukarı, Yuto'nun kalmam için gösterdiği oda'ya gittim. Shisui gittiğimde arkamdan kapıyı kapattı 5 dk sonra Yuto geldi "Shisui-san kendi yaralarını kapatmayı beceremez. Sen yardım edersin." İlk yardım kitini bana verdi. Kafamı salladım. Odadan çıkarken Shisui geldi. Yuto Shisui'nin yüzüne baktı. Sonra yürüdü ve kapıya gelince bize döndü. " İyi geceler." Shisui yanıma oturdu. Yuto'ya döndüm. " İyi geceler." Kapıyı kapatıp gitti. Shisui'nin yüzüne baktım. Yüzünü yıkamıştı. Saç tutamlarından damlalar akıyordu. T-shirtini değiştirmiş. " Ne kadar dövdün?" Yüzüme bakmıyordu. "Çok değil. Sayılı kemik kırdım sadece." Dediğine kafamı salladım. Yalan söylüyordu ve ben bunu Biliyordum. "Kaç kişiyle dövüştün?" Yüzüne baktım. Bakmıyordu." Çok değil. 10 kişi." Dediği ile hiç şaşırmamıştım. İlk yardım kitini açtım. Pamuk ve tentürdiyot çıkardım. Elim ile yüzünü bana doğru çevirip havaya kaldırdım. Sessizce fısıldadığını duydum. Canı yanıyordu. Tendürdiyotlu pamuğu yavaşca yaralarına sürdüm.Burnu, dudağının kenarı, sağ kaşı ve sol alnına sürdüm. Bana bakıyordu. O kadar yaraya hiç tepki vermedi. Ama biliyordum. Canı acıyordu. Tepki vermese bile bunu biliyordum. Her sürdüğümde yüzümü ekşittim. Yara bandı ile sürdüğüm yerleri kapattım. Ellerine elime aldım ve baktım.Parmaklarının üstü çizik çizikti. Açık yaralar vardı. Baktıkça benim canım acıyordu. Yüzümü onun olmadığı tarafa çevirdim ve yüzümü ekşittim. "Hadi ama çokta kötü değil." Yüzüne baktım. İfade yoktu. Kitteki kremi parmaklarına sürmeye başladım. Krem sürerken yüzüne bakıyordum. Belli etmemeye çalışıyordu ama onunda yüzü ekşiyordu. Düşündüm. 10 kişiyi döven bu parmaklar nasıl dövüşürken acımıyorda krem sürerken acıyordu?. Kremi sürdükten sonra kapağını kapatıp kitte geri koydum. Kittide alıp yatağımın yanındaki komidine koydum. Shisui parmaklarını kapatıp açıyordu. " Uuff nasıl dövdüm bir görseydin varya." Ellerini yumruk yapıp gard aldı ve yumruklarını havada savuşturmaya başladı. " Bam bam, bam , bam bam. Ahh." Sol omzunu tuttu. Hemen yanında bittim. " Shisui! İyimisin!?." Kolundan ve omzundan tuttum. " İyiyim iyiyim, sadece antrenman yapmayalı çok oldu. Ondandır." Kolundan bırakıp Yatağıma oturdum. O ise Geri'ye doğru çekildi ve benim yatağımın yanındaki yatağa geçti.Odada 2 yatak vardı. Birinde ben uyuyacağım. Diğerinde ise Shisui. Bana doğru dönüp uzandı. " Uyayacam." Kafamı salladım. Odadaki lambayı söndürdüm. Sadece gece lambası yanıyordu. Bende Shisui'ye doğru dönüp uzandım. Şuan birbirimize bakıyorduk. " Niye beni bekledin? Uyusaydın ya." " Uykum yoktu ve eve tek parça döndüğünden emin olmalıydım." Gözleri yavaşca kapanıyordu. " Tamam. Ben iyiyim, uyu." Gözlerini kapattı. Bende gözlerimi kapattım. " İyi geceler." Duymadı mı? Tek gözümü açıp baktım. " Hn, iyi geceler." Dediğine duymayacağı şekilde sessizce güldüm. Uykulu hâli çok değişik oluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
