Önceki bölüm - Kendi kendime konuşuyordum. " Off " Şimdilik gökyüzüne bakıp düşüncelerimi bir kenara bırakabilirdim... ______________________________
Not: 1. Bölümde değinmediğim detayları burda değindim tuhafınıza gitmesin lütfen. ____________________________
" Nii-saan." Duyduğum ses ile kapım açıldı. Yüzümü dönüp baktım. " Efendim Sasuke" " Nii-san, annem seni aşağıya çağırıyor." " Tamam, sen git ben geliyorum." Sasuke gitti ben ise yatağımdan kalktım. Merdivenlerden aşağı inerken Sasuke ve Shisui ile karşılaştım. 2 gündür ortalıkta yoktu ve şimdi hiç bir şey olmamış gibi çıkıp gelmesi!?? " Nii-san, Shisui-san geldi seninle konuşmak istiyormuş." Shisui'ye baktığımda kollarını birbirine geçirmiş bir şekilde bana bakıyordu. Bende ona ifadesiz bir suratla baktım. " Ben anneme yardım etmeye gidiyorum, sizde konuşun." " Tabi, konuşalım." Merdivenlerden geri, yukarı çıkmaya başladım. Shisui sesli bir nefes verdi ve arkamdan gelmeye başladı. Odama ilerledim ve yatağıma oturdum. Shisui gelip başımda dikildi. " Ne duruyorsun öyle? Otursana!" Kollarımı birbirine geçirdim ve yüzümü öbür tarafa çevirdim. Yavaşca yanıma oturdu ve sol kolunu tuttu. Utanıyormuydu? " Aramız bozuk mu? " Sorduğu soru ile afallamıştım. Aramız bozuktu Shisui, sen bunu anlamayacak kadar yakın değiliz demek ki... " Evet, 2 gündür neredeydin? Nereye kayboldun?" Sesli bir nefes verdi. " İşlerim vardı." " Yani işlerin yüzünden ne aramalarıma ne de mesajlarıma dönücek vakit bulamadın?" Cevap olarak susmuştu. " 2 gün boyunca ayıracak vakit bulamadın mı?" " Üzgünüm İtachi, işler çok yoğundu telefona bakacak kadar vaktim yoktu ve.." Sesli bir nefes verdim. " ve?" " İtachi, sizin için endişelenmem çok norm-" " Ne zaman gidiyoruz?" Sözünü kestim. Yere bakmaya devam etti. " Bugün." Ayağa kalktı. " Sana bunu söylemek için gelmiştim. Küçük bir telefon görüşmem var, birazdan gelirim sonra gidebiliriz." Arkasını döndüğünde konuştum. " Arayabilirdin." Döndü ve yüzüme baktı. " Açmazdın." Yüzüne baktım. Gülümsedi. O gülümsediği için bende gülümsedim. " O halde gidiyorum, hazırlansan iyi olur." Kafamı salladım. " Olur." Kapıyı kapatıp gitti. Sesli bir nefes verdim ve ayağa kalktım. Masamın çekmecesini açtım. Kütüphanede bulduğum bu kitap ve içindeki harita ile yolculuğa çıkma vakti gelmişti. Elime aldığım kitabı yatağımın üstüne koydum. Dolabımın üstündeki çantamı alıp, çalışma masamın üstüne koydum. İçini kıyafetlerim ve gerekli şeyler ile doldurmaya başladım. El feneri, yara bandı vb. çantamı doldurduktan sonra fermuarını çektim. Merdivenlerden aşağı indim. Ayakkabılarımı ayağıma geçirdim ve bozulan bağcıkları bağlamaya başladım. Arkamdan gelen ayak seslerine kulak verdim. " Nii-san neden yine gidiyorsun." Sasuke'ye doğru döndüm ve çantamı bir şey unuttum mu diye kontrol ettim. Fermuarı çekerken konuştum. " Gitmem gerek Sasuke." Sasuke kollarını birbirine geçirdi ve gitmemi istemediğini belli eden sesler çıkardı. Ayaklarını yere vurup kendi etrafında döndü. " İstemiyorum, İstemiyorumm, gitmeni istemiyorum. Ya sana bir şey olursa?." Düşündüm. En fazla ne olabilirdi ki? " Hadi ama Sasuke, ben oradayken ne olabilir?" Arkamı döndüğümde Shisui ile karşılaştım. " Shisui-sann geldii " Sasuke sevinip, gülen yüzü ile Shisui'nin kucağına atladı. Shisui onu havada yakalayıp kendi etrafında çevirdi. Sasuke bundan memnun kalmış olmalı ki yüzü gülüyordu. Bu sırada annem geldi. " Shisui hiç değişmemişsin hâlâ eskisi gibi yakışıklısın." Annem hafifçe kıkırdadı. " O her zaman olduğu gibi, değişmez" Bu sesin sahibi annemin arkasından gelen babama aitti. Yüzündeki yaralar hakkında bahsediyorlardı " Teşekkürler Mikoto abla." Shisui utanmıştı. Elini ensesine götürüp kaşıdı. Sasuke ise sol bacağına sarılmıştı. Shisui'nin yüzü bana döndü. " Hadi İtachi, ailen ile vedalaş 20 dk sonra orada olmalıyız." Sasuke, Shisui'nin bacağından ayrılıp Kollarını birbirine geçirdi. " Bu andan nefret ediyorum." Shisui, Sasuke'nin boyuna göre yere eğildi. " Sözüm söz, abini koruycam ve onu sana sağsalim teslim edicem. Anlaştık mı? Deniz sözü." Shisui, Sasuke'ye göz kırptı ve cevap vermesini bekledi. Sasuke bir bana bir Shisui'ye baktı. " Sağsalim isterim." Shisui güldü. " Tamam yakışıklı." Sasuke'nin saçlarını eli ile karıştırdı. Kalkıp anneme ve babama döndü. " Merak etmeyin. Mikoto abla, Fugaku abi oğlunuz bana emanet." Annem kıkırdadı. " Hiç şüphemiz yok Shisui. Senin İtachi'yi ne pahasına olursa olsun koruyacağını biliyoruz. Bu yüzden seninle gitmesine izin veriyoruz." Babam sadece kafasını sallamakla yetindi. Anneme katılıyordu. " Niye herkes benim tehlikeye düşeceğimi sanıyor, ben kendimi koruyabilirim!." Bu güven sorunu canımı sıkmıştı. Bana güvenebilirlerdi. Aileme biraz sert çıkışmıştım. Shisui bana ifadesiz gözler ile baktı. Bende ona sinirle baktım. Shisui omuzlarını ve ellerini yukarı hareket ettirerek, umursamazca konuştu. " Kendini koruyabilirsin, gideceğimiz yerde bizi ne bekliyor kim bilir?" Kollarımı birbine geçirdim. " Hn." Sesli bir nefes verdim. " Tabiki oğlum, sen kendini koruyabilirsin biz sadece endişeleniyoruz ve bir şey olursa diye Shisui'yi tembihliyoruz." Shisui kafasını sallayarak anneme katıldığını ifade etti. " Tamam. Shisui'ye güveniyorsunuz biliyorum." Babam ve annem üzgün bir ifade ile bana baktılar. Shisui'ye güvendikleri gibi banada güvenebilirlerdi. Bana niye güvenmiyorlardı ki... Sırayla Sasuke, annem ve babam ile sarılıp vedalaştım. Shisui ile birlikte gemiye doğru yola koyulduk.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
