KUM SAATİNİN EMARELERİ (Düzenleniyor)

{⏳}

10 Gün Önce

Lavin: Ben annemin kâtili miyim Sanaç? (20.13)

Sanaç
Çevrimiçi

Yazıyor...

Sanaç: Elbette hayır. Bunu sen seçemezdin ve hatta seçme şansın olsaydı böyle bir hayatı bile seçmezdin belki. (20.15)

Lavin: Evet seçmezdim belki. Fakat artık sen varsın. Yüz kere daha dünyaya gelsem yüzünde de senin olduğun hayatı seçerdim. (20.17)

Sanaç: Ben senin olduğun hayatın içinde hep olacağım sevgilim. Hep sol tarafında, kalbinin bir adım ötesindeyim. (20.18)

Lavin: Bu kalp durunca? (20.19)

Sanaç: Ve bil ki o zaman benim kalbimde duracak. (20.19)

Lavin: Sanaç. (20.20)

Lavin: Neden bahsediyorsun? Kendi canına kıymak gibi bir şey yapmayacaksın değil mi? (20.20)

Sanaç: İnsan yaşarken de ölebiliyor Emare. (20.21)

Sanaç: Ve bunun suçlusu sen değilsin. (20.21)

Lavin: Biz bunu defalarca da tartışsak sen hep benim suçumun olmadığını söyleyeceksin ve biz yerimizde saymış olacağız her seferinde. (20.22)

Lavin: Sen beni ne kadar suçsuz görürsen gör, ben hep suçlu olduğumu bileceğim sevgilim. (20.23)

Sanaç
Çevrimiçi

Yazıyor...

Sanaç: İnandıramayacağım seni değil mi? (20.25)

Lavin: Yanlış olana inandıramazsın. (20.26)

Lavin: Ayrıca yani illa beni bir şeye inandırmak istersen mükemmel özelliklerim olduğuna inandırabilirsin çünkü ben hep doğru olan bir şeye inanırım. (20.27)

Sanaç: Ya kzbskxnnsbsjsnss (20.28)

Sanaç: Konuyu anında kendine çevirme özelliğine hayranım sevgilim. (20.28)

Sanaç: Ve devamını sen getirmeden ben getreyim... Her datayına olduğu gibi... (20.28)

Lavin: Ahahaahaahaaaa (20.29)

Lavin: Tanıyorsun beni. (20.29)

Sanaç: Tanınmaya değersin bebeğim. (20.29)

Lavin: 💅 (20.29)

Lavin: Hadi bana bir anını anlat. Mesela bu hayatta en mutlu olduğun an neydi? (20.30)

Sanaç: Bu hayatta en mutlu olduğum an yok. (20.30)

Lavin: İlla ki vardır. Yani onu diğerlerinden ayırdığın bir an... (20.30)

Sanaç: Yok. Hiç öyle bir an yaşamadım. Mutlu olduğum anlar elbette vardı fakat en mutlu olduğum hiçbir zaman olmadı. (20.30)

Sanaç: Ama sonra öyle bir an geldi ki Emare. Seninle sevgili olduğumuz o an... Hayatımda hiç bu kadar tamamlandığımı hissetmemiştim İz'im. Hep bir şeyler eksikti. (20.31)