KUM SAATİNİN EMARELERİ (Düzenleniyor)

{⏳}

8 Gün Önce

Sanaç: Gözlerin ne renk Lavin'im? (02.02)

Lavin
Çevrimiçi

Yazıyor...

Lavin: Kahverengi. (02.03)

Lavin: Klasik bir göz rengim var yani. (02.03)

Sanaç: Sana ait olan bir göz rengi klasik olur mu hiç? Kahverengi artık en sevdiğim renk. (02.04)

Lavin: Ama gerçekten klasik bir göz rengim var. Kendimde her şeyi sevdiğim gibi gözlerimi de seviyorum fakat bu bir gerçek. (02.05)

Sanaç: Yinede onlar sana aitler ve bir müzeye sahip olsaydım sergileyeceğim tek şey gözlerin olurdu. (02.05)

Lavin: Bu cümlelerini bir kitapta okusaydım vereceğim tepki 'yaa, çok tatlılar,' olurdu fakat biz gerçek hayattayız ve sen bana bu cümleleri kurarken ben sana dokunamıyor, seni öpemiyorum bile. (02.06)

Sanaç: Biz bir gün birbirimize dokunacağız sevgilim. (02.07)

Sanaç: Bir gün göğsüme yaslayacaksın başını, ellerimi beline yerleştirecek, sana sımsıkı sarılacağım. (02.07)

Lavin: Başka bir hayatta mı? (02.08)

Sanaç: Başka bir hayatta. (02.08)

Lavin: Hmmmm pekiiii... Uyumadan önce, yani başka bir hayatta uyumadan önce bana masal okur musun? (02.09)

Sanaç: Masal mı? (02.10)

Lavin: Hıhım (02.10)

Lavin: Çocukken hep hayal etmiştim uyumadan önce birinin bana masal anlatmasını ama hiç gerçekleşmedi. Babam hiç anlatmadı. Sen anlatır mısın? (02.11)

Sanaç
Çevrimiçi

Yazıyor...

Sanaç: Şimdi anlatmamı ister misin? (02.12)

Lavin: Gerçekten mi? Evet çok isterim.  (02.13)

Sanaç: Uzan hadi. (02.13)

Lavin: Tamam. (02.13)

Lavin
Çevrimiçi

Yazıyor...

Lavin: Uzandım. (02.15)

Sanaç
Ses kaydediliyor...

*🎤 sesli mesaj * (02.20)

"Bundan çok uzun yıllar önce yakışıklı bir prens varmış. Zenginlik içinde yaşıyor, bir dediği iki edilmiyormuş. Ama ne olursa olsun bu prens mutlu değilmiş. Yaşamayı sever, etrafındaki bir böceği bile severmiş fakat yine de mutlu değilmiş prens. Çünkü ona aile gibi hissettirecek biri olmamış hiç, kendi sarayında hep yalnız hissedermiş... Sonra günlerden bir gün, prensin içinde yaşadığı sarayın kapısını bir kız tıklatmış. Prens kapısının önüne gelmiş ve güzeller güzeli kızı görmüş karşısında. Kıza neden burada olduğunu sorduğunda güzeller güzeli kız, yalnız olduğunu söylemiş. Ben ne yapabilirim diye sormuş prens. Benimle arkadaş olabilirsin demiş kız. Prens uzunca bir süre düşünmüş,  kızla arkadaş olmayı kabul etmiş, onu sarayına almış. Günler ayları kovalamış ve prensin bilmediği bir şey varmış. Kız hastaymış ve günü geldiğinde ölecekmiş... Prens bir gün kıza âşık olduğunu söylediğinde kız, prense öleceğini söylemiş. Prens çok üzülmüş ama yine de sevmeye devam etmiş kızı... Hayatında ilk kez aile gibi hissettirecek biri olmuş yanında... Mevsimler geçmiş, kız bir gün gitmiş. Fakat ölmüş mü, yoksa prensi terk mi etmiş, bunu prens dışında hiçkimse hiçbir zaman bilememiş."

Lavin
Yazıyor...

Lavin: Hastalığı neymiş kızın? (02.26)

Sanaç: Sevgisizlik ve yalnızlıkmış. (02.27)

Lavin: Prenste kızla aynı hastalığa sahipmiş o zaman. (02.27)

Sanaç
Çevrimiçi

Yazıyor...

Sanaç: Kız prensi iyileştirmiş. (02.28)

Lavin: Ama daha büyük bir acı bahşetmiş ona. Terk etmiş onu. (02.29)

Sanaç: Belkide ölmüştür. Hikayenin sonu hiçbir zaman bilinmeyecek. (02.29)

Lavin
Çevrimiçi

Yazıyor...

Lavin: Teşekkür ederim sevgilim. Sen az önce bir çocuğun hayalini gerçekleştirdin. (02.30)

Lavin: Bu masalı hiç unutmayacağım. (02.31)

Sanaç: Bende seni Lavin'im. (02.31)

Sanaç: Bende seni hiç unutmayacağım. (02.31)

⏳

Instagram- siyah_okyanus34