İZ

Bölüm 2

Uyandığımda kızlar yanımda yoktu. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Aynada kendime baktım. Aynalardan artık nefret etmeye başlamıştım. Saçımı toplayıp odadan çıktım. Mutfakta kahvaltı hazırlıyorlardı. Duvara yaslanıp bir süre onları izledim. Bir daha onları göremeyecek olmam başımı döndürdü. Birkaç saniyede geçti. Ceren' le göz göze geldik.

" Uyandın mı? " Dedi sevimli bir şekilde.

" Hayır hâlâ uyuyorum " Dedim kıkırdayarak.

Ezgi kahkahayı patlatmıştı. Ceren de evde beni kovalamaya başladı.

" Demek benimle dalga geçiyorsun he , şimdi görürsün sen " Dedi nefes nefese.

" Şakaaaa, şaka yaptım. Ezgi kurtar beni " diye yalvarıyordum.

Ezgi kenara çekilmiş bizi izliyordu. Ceren en sonunda beni yakalamıştı. Gıdıklamaya başladı . Kahkaha atmaktan gözümden yaşlar akmıştı. Sonra Ezgi kurtardı beni.

" Hadi bakalım kahvaltı zamanı " Dedi ve beni kolumdan çekip bir sandalyeye oturttu.

" Vayyy bir kuş sütü eksik bakıyorum " Dedim.

" Tabi ne sandın " diyip göz kırptı Ezgi.

Kahvaltımızı yapıyorduk. Televizyondan magazin programlarını açıp herkesi eleştiriyorduk.

Çok mutluydum. Onlar benim kardeşlerim. Babamın işi nedeniyle 5 yaşımdayken buraya taşınmıştık. Ceren ile aynı mahallede oturuyoruz. Oyun oynarken tanıştık. Ezgi ile de babam ve babası iş arkadaşı ve bir gün ailecek bize yemeğe geldiklerinde tanıştık. O yaşımızdan beri hiç ayrılmadık birbirimizden. Bir insanın kardeş olabilmesi için kan bağına ihtiyacı yoktur. Onlar her zaman benim yanımdaydılar ve olmaya da devam ediyorlar. Onları o kadar özleyeceğim ki bu durum kalbimi çok acıtıyor. İki ay sonra onları göremeyeceğim. O yüzden iki ay boyunca onlardan hiç ayrılmayacağım. Bu derin düşünceler Ceren'in sesiyle kayboldu.

" Buldumm " Dedi. Ezgi'yle birbirimize baktık. İkimizin de birşey anlamadığı belliydi.

" Neyi buldun " dedi Ezgi.

" Tatile gidiyoruz " Dedi Ceren hevesle.

" Ne tatili " Dedim.

" Bizim kafamızı dinlememiz lazım bu kadar çalışmak yeter herkes izin alıyor ve kız kıza tatile gidelim " Dedi.

Aslında fena fikir değildi. Benim de değişiklik olurdu. Kafamı toplamam gerekiyordu. Fakat bir yandan da annem ve babamla da doya doya vakit geçirmeliydim. Çünkü her geçen gün sürem git gide azalıyordu. Ezgi de lafa atlayarak,

" Bu süper bir fikir " Dedi. Sonra ikisi de soran gözlerle bana bakıyorlardı.

" Ben bilmiyorum " Dedim.

" Ameliyat öncesi bir tatil yapalım. Senin de kafanı toplamana yardımcı olur " Dedi Ezgi.

" Ameliyat mı? " Dedim.

" Dün gece siz uyurken bir çok araştırma yaptım. Güzel hastaneler ve doktorlar buldum sen ne zaman kendini hazır hissedersen o zaman herşeyi hallederiz " Dedi.

Onlara yalan söylemek canımı çok acıtıyor fakat buna mecburum. Ameliyat olmayacağımı söylersem kararıma saygı duymayacaklardı. O yüzden tatile gitmek son zamanlarımı mutlu geçirmek istiyordum.

" Tamam, gidelim. Benim için de iyi olur " Dedim.

" Peki nereye gidelim " Diye sordu Ezgi.

Ceren de " Çeşme nasıl ?" Diye sordu.

" Olabilir " Dedim. Herkes çeşmeyi onayladı.

" O zaman otele rezervasyon yaptırıyorum " Dedi Ceren.

Ezgi ve ben başımızı olumlu anlamda salladık. Ceren rezervasyonu yaptırdı. Yarın sabah uçağımız vardı.

" Ben eve gideyim o zaman eşyalarımı falan toplarım " Dedim.

" Bende çıkayım seninle valiz hazırlicam daha " Dedi sevinçle Ceren.

Ezgi' yle sarılıp çıktık. Ceren de arabasıyla geldiği için ayrı ayrı geçtik eve. Eve girdiğimde annem ve babam bir şeyler izliyorlardı.

" Hoşgeldin kızım " Dedi annem.

" Hoşbuldum anne " Dedim. Yanlarına gidip oturdum.

" Nasıl geçti geceniz benim güzel kızım " Dedi babam.

" Güzeldi babacığım. Yarın tatile gidiyoruz kızlarla" Dedim.

" Nereye " Dedi annem.

" Çeşme'ye anne " Dedim.

" Git tabi kızım kafanı dinlersin biraz " Dedi babam.

Bende olumlu anlamda kafamı salladım. Onları öpüp yukarıya odama çıktım. Duş alıp biraz uzandım. Bir kaç saat uyudum. Kalktığımda hava kararmak üzereydi. Valizimi açtım ve tek tek kıyafetlerimi topladım . Lazım olacak eşyalarımı aldım ve artık valiz hazırdı.

Kapıya tıklandı o sırada

" Annecim akşam yemeği hazır hadi gel "

" Tamam anne hemen geliyorum " Dedim ve aşağıya indim.

" Naptın kızım valizini hazırlayabildin mi " Dedi babam.

" Evet baba hazırladım " Dedim.

" Yarın kaçta gidiyorsunuz " Dedi babam.

" 08:00 ' da evden çıkmamız lazım " dedim.

" Tamam kızım sabah ben sizi bırakırım " Dedi.

" Olur baba " Dedim ve yemeğimizi yedik.

Yemeği yedikten sonra odama çıktım. Biraz telefonla sosyal medyada dolaştım. İşimle alakalı fotoğraflar videolar attığım için güzel işler geliyordu. Takipçim de yüksek olduğu için aslında insanlar güvenilir buluyordu. Fakat benim hiç gücüm yoktu. Artık işe ara vermiştim çünkü son zamanlarımı güzel geçirecektim. Bu yüzden istediğim kadar eğleneceğim.