( hikayeleri bağımsız yazıyorum burda ki hikaye düşük yapan seyro ve olaylar)
Seyran ameliyata giricekti, içinden bir can alacaklardi.. kolay degildi, onun için bu dünyanın en zor seyiydi, yanında Feritin olduğunu bilmeseydi asla atlatamazdi.
Hemsire- Seyran hanım 1 saat kadar sonra sizi alicaz ameliyata, kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
-Kötü, nolur, nolur Ferit gelsin ben dayanamam böyle lütfen.
-Mümkün değil
-Lütfen... benim gerginliğimi başka kimse alamaz hemşire hanım yalvarıyorum
-Seyran hanım lütfen... böyle bir şey yapmam mümkün değil.
Seyran gozlerini kapatti ve ağlamaya başladı, feritin elleri onun ellerini tutmadığı sürece içindeki bu korku gitmeyecekti.
Ordan geçen bir doktoru gördü ona seslendi
-buyurun Seyran hanım.
-Doktor bey Ferit... feriti istiyorum ben nolur nolur yanıma gelsin.
-Seyran hanım hemsirelere de sormussunuz zaten, böyle bir şey mümkün değil.
Seyrana kimse izin vermiyordu fakat seyranin içindeki korku, feritsiz dinmeyecekti Seyran da kaçmak için ayağa kalktı. Belki feritin yanına gidemese de biryere gitmeliydi ki ameliyata girmek istemiyordu, korkuyordu.
Seyran hızlıca kostu serumunu yirtarak bir yere gitti hastanenin içindeki ıssız bir yere.
Doktorlar durumu çok geç olmadan fark etti
-Seyran hanım kaçmış, dedi ve olayları anlattı herkese
Ferit- Ne demek kaçmış lan siz napiyorsunuz içeride sizin işiniz ne...
Herkes seyrani aramaya koyulacakken Ferit
- Bana bakın kimse aramıyor ben seyrani bulup ilgilenicem sizde sakın bir şey yapmayın, şu an bu korkuyla sizi görürse hiç iyi olmaz ben bulucam herkes oturup beklesin.
Ferit hemen seyrani aramaya başladı aramasinin onuncu dakikasında bir odadan hıçkırık sesleri geldiğini duydu, Seyran olduğunu anladı, korkutmamak için yavaş yavaş
odaya yaklaştı.
Seyran birinin geldiğini anlayıp
-gelmeyin.
-Seyran? Bebeğim geldim güzelim geldim burdayım, geliyorum tamam mı?
-Ferit?
Ferit hızlı bir şekilde kapıdan içeriyi girdiğinde odanın bir köşesinde ağlayan seyrani gördü hastane onlukleriyle.
-Bebeğim, dedi ferit dolan gozleriyle, seyrani ilk defa bu kadar korkmuş, cocuk gibi, güçsüz görmüştü.
Koşarak seyranin kafasını göğsüne yasladı onu sakinleştirmek isteyerek, sonra saclarini öptü tek tek...
-Ferit lütfen gidelim, nolur ben çok korkuyorum.
-Bebeğim, hayatım aşkım nolur yapma böyle, sakinleştirmeye çalışıyordu Ferit dolan gozleriyle seyrani.
-Ferit lütfen
-Şştt tamam Bebeğim tamam, sakinles konusucaz tamam mı?
-Ferit
-Sakinleş, sakin ol ... sakin.
Seyran hıçkıra hıçkıra ağlıyordu bu da konuşurken kekelemesini sagliyordu.
-Ferit ço-çok korktum lütfen saril birakma beni
-Guzelim ben seni hiç bir zaman birakmicam bunu biliyorsun, Ferit seyrani böyle görmeye hiç alışık olmadığından o da seyranla ağlıyordu.
-Ferit lütfen ama simdi de gitme hiç yanımdan gitme odamıza gidelim ben istemiyorum ameliyat hem bir şey olmaz ki olmazsam
-Tamaam.. sakin ol konusucaz karim benim sakin ol.
-Bırakmayacaksın dimi ?
-Hiç birakmayacagim.
Seyran feritin kucağından göğsüne daha da fazla sokulup daha da fazla hıçkıra hıçkıra ağlarken feritin ellerini her bir saçında gezdirisinde rahatliyordu, uykusu geliyordu, huzuru buluyordu, sakinlesiyordu. Bir süre sonra seyranin sadece hickiriklari kalmıştı gözyaşlarından geriye, sakinledigini anlayinca Ferit,
-Bak şimdi seyrom beni dinle tamam mı güzelim.
-Ferit!
-sadece beni dinle.
-Bak şimdi Bebeğim senin bu ameliyatı olman lazım, söyle düşünelim bunu, bir rüya gibi... şimdi seni ben yavaşça yatağına götürucem sonra sen bir uykuya dalicaksin, çok kısa, çok kısa bir rüya ve bu rüyanın sonunda yine birlikte olucaz güzelim, gözlerini bu rüyadan açtığında sana söz veriyorum ellerini tutuyor olucam. Benim içinde çok zor, ikimiz içinde öyle, ama gecicek aşkım, seni çok seviyorum şimdi gidicez güzel güzel uyuyacaksin tamam mı?
-Çok korkuyorum ama , dedi Seyran islak ve yemyeşil gözlerini feritin gözlerine huzunlu huzunlu dikerek.
-Ama ben senin yanındayım sevgilim, burdayım.
-Ellerimi de tutamiyacaksin, korkarım ben sen olmadan, hazır değilim nolur beni bırakma Ferit.
-Ben senin hep yanindayim bizim ellerimiz hep bir, sen benin hayatimda gordugum en guclu kadinsin aşkım yine guclu olucaksin atlaticaz inaniyorun sana hem zaten kimse seni şu an girmekte zorlamiyor ama bu gun girmek zorundasın sadece, bak istersen bir saat daha isteriz o zamana kadar konusuruz, rahatlarsın olur mu?
-Olur, dedi tüm masumluguyla tekrardan yemyeşil gözlerini ferite dikerek.
Ferit onun bu masum bakislarindan öpmek istiyordu, burnuna bir öpücük kondurdu sonra dudaklarına, yanaklarına, boynuna. Seyran her bir öpücükle rahatlıyordu.
Ferit kucağında kucaginda bacaklarını kendine çekmiş bir şekilde yatan seyrani kolaylıkla kucaginda ayağa kaldırdı, kucaginda götürdü sedyeye kadar, koridordan geçerken önce herkes Seyran Seyran diye gelecekken seyranin korkacagini bildiği için hepsine susmaları için işaret yaptı. Sakince, yavaşça sedyeye yatırdı, yatırdığı an alnına bir öpücük kondurdu
-Güçlü sevgilim benim, dedi bir öpücüğü de saçlarına kondurarak.
Seyran iki eliyle feritin tek eline sarıldı adeta.
-Lütfen gitme
-İstediğinde gidicem sevgilim.
-Gitme
-Şşt tamaam, gozlerini kapat hadi.
-Korkuyorum
-Yanındayım, elini tutuyorum, burdayım, korkma sevgilim gecicek, hadi gözlerini kapat güzelce, hayal kuralım yine.
-Hayal mi
-Eveet hayal, hadi kapat güzelim, dedi. Ve saclarini öptü, sevmeye başladı
-Napiyoruz?
Ferit anlatırken seyranin saclarini sevemeye baslayarak
-Evimize gidiyoruuz, odamıza giriyoruz sonra birlikte yatağımiza uzaniyoruz , sen başını göğsüme yasliyorsun ben senin saçlarını seviyorum ellerini tutuyorum, sonra biz seninle sarılarak uyuyoruz o gece çok huzurlu geçiyor her şey bitmis, geçmiş.
Ferit seyrana bakar, Seyran uyuya kalmıştır. Ferit seyrani bırakmak zorunda olduğu için üzgün bir şekilde,
-Seni çok seviyorum hayatimin anlami, her şeyim, güzel sevgilim, güçlü sevgilim.
Ferit tam gidecekken doktorlara haber verir ve bu sayede sorunsuz bir şekilde Seyran ameliyata girer
